Κανόνες ορθογραφίας των ουσιαστικών

Αρσενικά ουσιαστικά

Γράφω σε:

• -ονας: τα κοινά προπαροξύτονα (γείτονας, άξονας, πνεύμονας) με
  εξαίρεση τα: καύσωνας, μεσαίωνας, θερμοσίφωνας
• -ωνας: τα κύρια και εθνικά προπαροξύτονα (Πλάτωνας, Απόλλωνας)
  με εξαίρεση τα: Αλιάκμονας, Αγαμέμνονας, Φιλήμονας
• -ώνας: τα παροξύτονα κοινά (αγώνας), περιεκτικά (αμπελώνας), τοπωνύμια (Μαραθώνας) με εξαίρεση τα: κανόνας,
  ηγεμόνας, αλαζόνας, Μακεδόνας, Στρυμόνας
• -ορας: αυτοκράτορας, ρήτορας, Νέστορας κ.ά.
• -τήρας: οδοστρωτήρας, ανεμιστήρας κ.ά.
• -ητής: επιθεωρητής, παρατηρητής κ.ά. (Παράγονται από ρήματα σε
  -ώ.) Εξαιρούνται τα: ιδρυτής, μηνυτής, κριτής (Δεν παράγονται από
  ρήματα σε -ώ.)
• -ιστής: λογιστής, πολεμιστής (Παράγονται από ρήματα σε -ίζω.),
  εξαίρεση: δανειστής
• -ίτης: ουσιαστικά κοινά και εθνικά (πολίτης, οπλίτης, Θασίτης) με
  εξαίρεση τα: μαγνήτης, διαβήτης, ιδιοκτήτης
• -ώτης: τα εθνικά και πολλά κοινά (νησιώτης, Βολιώτης, Σουλιώτης
  κ.ά.) με εξαίρεση τα: αγρότης, δεσπότης, δημότης, τοξότης, ιππότης

Θηλυκά ουσιαστικά

Γράφω σε:

• -αια: αυλαία, κεραία, Νίκαια κ.ά., με εξαίρεση τα: θέα, ιδέα, παρέα
• -αινα: δράκαινα, Μαυρομιχάλαινα κ.ά.
• -ιά: βραδιά, ξενιτιά, ξαστεριά κ.ά., με εξαίρεση όσα παράγονται
  από ρήματα σε -εύω τα οποία γράφονται με -ει-: γιατρειά,
  δουλειά
• -ία: τα παροξύτονα αηδία, γωνία κ.ά., με εξαίρεση όσα
  παράγονται από ρήματα σε -εύω και από επίθετα σε -ύς:
  ερμηνεία, πλατεία, οξεία κ.ά.
• -εια: τα προπαροξύτονα άδεια, αλήθεια, βοήθεια κ.ά., με
  εξαίρεση: άγνοια, διχόνοια, έννοια, ομόνοια, παλίρροια, Εύβοια
• -ίδα: πατρίδα, ασπίδα κ.ά. 
• -ίλα: καπνίλα, μαυρίλα κ.ά.
• -ισσα: αρχόντισσα, γειτόνισσα κ.ά., με εξαίρεση τα: Λάρισα,
  σάρισα
• -τρια: εργάτρια, μαθήτρια κ.ά. 
• -ότητα: θερμότητα, ποιότητα κ.ά. 
• -ύτητα: ταχύτητα, ευθύτητα κ.ά. 
• -οσύνη: καλοσύνη, δικαιοσύνη κ.ά.

Ουδέτερα ουσιαστικά

Γράφω με ι:

• τα ουδέτερα που λήγουν σε -ι (π.χ. λουλούδι, παιδί)

Γράφω με υ:

• βράδυ, δίχτυ, στάχυ, δάκρυ, δόρυ,οξύ
• η λέξη δάκρυ διατηρεί το υ σε όλες τις πτώσεις των δύο αριθμών
• η λέξη βράδυ σχηματίζει γενική ενικού και τον πληθυντικό με ι

Γράφω σε:

• -είο: τα παροξύτονα που φανερώνουν τόπο (γραφείο, κουρείοκ.ά.)
• -ητό: κυνηγητό, ποδοβολητό κ.ά. 
• -ιο: γέλιο, τετράδιο, εστιατόριο, φυλάκιο κ.ά. με εξαίρεση:
  ισόγειο, υπόγειο
• -ριό: καμπαναριό, νοικοκυριό κ.ά. με εξαίρεση: μαγειρειό 
• -τήριο: γυμναστήριο, δικαστήριο κ.ά. με εξαίρεση: μαρτύριο
• -ίδι: ταξίδι, βαρίδι κ.ά. με εξαίρεση: στρείδι, αντικλείδι,
  καρύδι, φρύδι, κρεμμύδι, Παλαμήδι
• -όνι: λεμόνι, τιμόνι κ.ά. με εξαίρεση: αλώνι, κυδώνι κ.ά.
• -τήρι: ποτήρι, κλαδευτήρι κ.ά. με εξαίρεση όσα έχουν δεύτερο
  συνθετικό τη λέξη τυρί (π.χ. κεφαλοτύρι)

Περισσότερα θέματα ορθογραφίας εδώ.