Για παράδειγμα, αγκάθι ήταν ο εχθρός, ακίνητον η φυλακή, δακτυλίδιον η λόγχη, δένδρα τα τουφέκια, δυστυχείς οι αρχιερείς, ευεργετικός ο Καποδίστριας, ίππος το μικρό καράβι, καμήλα το εμπορικό πλοίο, κοπάδι ο στόλος, μπιλάντζον ο πόλεμος, νότες τα πολεμοφόδια, παλαιότερος ο πατριάρχης, δίδυμος ο Λουδοβίκος ΙΗ’, πλεονέκται οι Έλληνες έμποροι.
Πλούσιοι οι Αρμένιοι, ποιηταί οι Έλληνες του στόλου, τραγουδιστής το κανόνι, σύννεφα τα μέλη της Εταιρείας, φιλάνθρωπος ο ρώσος αυτοκράτορας Αλέξανδρος, χορευταί τα κλέφτικα στρατεύματα κ.λπ.
Για τις διάφορες περιοχές χρησιμοποιούσαν αριθμούς, π.χ. με το 2 εννοούσαν την Πελοπόννησο, με το 5 τις Σπέτσες, με το 39 το Βουκουρέστι, με το 62 την Κωνσταντινούπολη.
Σε αριθμούς επίσης αντιστοιχούσαν και πρόσωπα. Έτσι το 110 ήταν ο Πετρομπέης Μαυρομιχάλης, 111 ο Γεωργάκης Ολύμπιος, το 113 ο Κολοκοτρώνης, ενώ για τους αρχηγούς της Εταιρείας χρησιμοποιούσαν τα στοιχεία της αλφαβήτου. Ο Τσακάλωφ ήταν ο Α.Β., ο Ξάνθος το Α.Γ., ο Σέκερης το Α.Η. κ.λπ.
Εκτός των γραμμάτων της αλφαβήτου, οι αρχηγοί είχαν και ψευδώνυμα, π.χ. ο Ξάνθος αναφερόταν ως Θυμήδης και ο Σέκερης ως Κάριμος.
Συνωμοτικές παντομίμες
Όταν δύο μέλη της Φιλικής Εταιρείας έπρεπε να συναντηθούν χωρίς να γνωρίζονται, διαπίστωναν τον κοινό δεσμό τους με τον εξής τρόπο:Αρχικά, έκαναν μια τυπική αλλά θερμή χειραψία και με τα δύο χέρια. Στη συνέχεια ο ένας έτριβε με το δεξί χέρι το μάτι και το αυτί του. Τότε, ο άλλος έκλεινε το αριστερό χέρι και το χτυπούσε με τα δύο δάχτυλα του δεξιού χεριού. Τέλος, ακολουθούσε η εναλλάξ εκφώνηση συγκεκριμένων φθόγγων του αλφαβήτου, ώστε να σχηματιστεί το σύνθημα: x-ά-κ-n-κ-ι.
ΠΗΓΗ: Όσα δεν γνωρίζατε για την τουρκοκρατία και την επανάσταση του 1821, εκδόσεις Μεταίχμιο, mixanitouxronou.gr
Περισσότερα φιλολογικά θέματα εδώ.