Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μεγαλώσει με κάποιους βασικούς κανόνες σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε, όταν παρέχουμε πρώτες βοήθειες. Τα κακά νέα είναι ότι, επίσης οι περισσότεροι από εμάς, δεν έχουμε μπει στον κόπο να αναβαθμίσουμε τις γνώσεις μας και να προβληματιστούμε για το κατά πόσο τα «γιατροσόφια» με τα οποία μας «έσωζαν» οι δικοί μας γονείς, παραμένουν έγκυρα και αποτελεσματικά. Σύμφωνα με τους γιατρούς που ειδικεύονται στις πρώτες βοήθειες, τα λάθη που συνήθως κάνουμε είναι τα εξής:
Όταν το παιδί έχει πυρετό, το ντύνουμε ακόμα πιο ζεστά για να ιδρώσει.
Όταν το παιδί έχει κρυάδες και αρχίζει να ανεβάζει πυρετό, οι περισσότεροι από εμάς το σκεπάζουμε με κουβέρτες, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία του να ανεβαίνει ακόμα πιο γρήγορα. Παρόλο που ο πυρετός αποτελεί ένδειξη ότι το ανοσοποιητικό σύστημα δουλεύει και ο οργανισμός παλεύει για να αντιμετωπίσει τη λοίμωξη, το να ζεσταίνουμε ακόμα περισσότερο το παιδί, λένε οι ειδικοί, κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Ο σκοπός πρέπει να είναι να βοηθήσουμε το παιδί να «ρίξει» θερμοκρασία, ώστε ο οργανισμός του να «δουλέψει» καλύτερα.
Όταν το παιδί καίγεται, βάζουμε αμέσως αντιφλογιστική κρέμα.
Όταν η επιδερμίδα έχει υποστεί έγκαυμα, το παιδί νιώθει έντονο κάψιμο, το οποίο εισχωρεί βαθύτερα στους ιστούς του δέρματος. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε στην περίπτωση αυτή, σύμφωνα με την ιατρό κ. Σούκουλη Παρασκευή, είναι να ρίξετε κρύο νερό στην περιοχή που έχει υποστεί βλάβη, για τουλάχιστον 15 λεπτά (μπορείτε, π.χ. να την βυθίσετε σε μία λεκάνη με παγωμένο νερό). Αυτό θα βοηθήσει το κάψιμο να υποχωρήσει. Μην τρίψετε κάτι πάνω στην επιφάνεια του δέρματος αμέσως, καθώς αυτό θα παγιδέψει την φλόγωση –περιμένετε 20 λεπτά ή και περισσότερο μέχρι να βάλετε την ειδική ενυδατική, αντιφλογιστική κρέμα.
Όταν το παιδί πνίγεται, το χτυπάμε δυνατά στην πλάτη
Όταν χτυπάτε το παιδί δυνατά στην πλάτη, το μόνο που πραγματικά καταφέρνετε είναι να οδηγήσετε το αντικείμενο με το οποίο πνίγεται ακόμα πιο χαμηλά, στο λαρύγγι του. Αυτό που θα πρέπει κανονικά να κάνετε, σύμφωνα με τους ειδικούς του σωματείου ΠΝΟΗ, είναι να βοηθήσετε το παιδί να γύρει μπροστά, να το καθησυχάσετε για να μπορέσει να συνεργαστεί μαζί σας και να του πείτε να κάνει αργά δύο βαθιές εισπνοές. Αυτό θα βοηθήσει να χαλαρώσει λίγο το πνίξιμο και να ανέβει το αντικείμενο που κατάπιε και φράσει τους αεραγωγούς του, πιο ψηλά.
Βάζουμε αιμοστατικό επίδεσμο σε πληγή που δεν έχει προκαλέσει αρτηριακή αιμορραγία.
Είναι εύκολο να αναγνωρίσετε την αρτηριακή αιμορραγία και όχι από χρώμα του αίματος, όπως ίσως είχατε μάθει στο σχολείο. Όταν τραυματίζεται μία αρτηρία, το αίμα πετάγεται με δύναμη προς τα πάνω, έτσι δεν βγαίνει από την πληγή ως σταγόνα, αλλά ως σιντριβάνι. «Σ' αυτή την περίπτωση πρέπει να πιεστεί η αρτηρία σε μια θέση πού να βρίσκεται ανάμεσα στην καρδιά και στην περιοχή της αιμορραγίας ή να τοποθετηθεί το μέρος που αιμορραγεί πιο ψηλά απ’ το υπόλοιπο σώμα. Όταν η αρτηρία πιεστεί στη θέση πού πρέπει, τότε η αιμορραγία σταματά. Μόλις σταματήσει η αιμορραγία τοποθετείται στη θέση της πίεσης ένας αιμοστατικός επίδεσμος», αναφέρει χαρακτηριστικά η επιστημονική ιστοσελίδα incardiology.gr. Αν πρόκειται για αιμορραγία φλέβας, αρκεί ένας απλός επίδεσμος, αλλά όχι αιμοστατικός, καθώς αυτός μπορεί να στραγγίξει το αίμα από το μέλος του παιδιού που έχει τραυματιστεί και να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά.
Στην ηλεκτροπληξία βιαζόμαστε να βοηθήσουμε το παιδί, χωρίς να προφυλαχθούμε εμείς
Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης πρέπει πάντα να σκέφτεστε πρώτα ποια κίνησή σας μπορεί να βλάψει εσάς και πρέπει να βοηθάτε μόνο όταν είστε βέβαιοι ότι δεν θα βάλετε τον εαυτό σας σε κίνδυνο (δύσκολο για μια μαμά να το καταφέρει αυτό, βέβαια, αλλά μόνο έτσι θα είναι αποτελεσματική η βοήθειά της). Έτσι, αν το παιδί υποστεί ηλεκτροπληξία και σπεύσετε να το αγγίξετε, τότε θα υπάρξουν δύο θύματα αντί για ένα. Στην περίπτωση αυτή, σύμφωνα με τον ιατρό εργασίας κ. Ζημάλη Ευάγγελο, πρέπει πρώτα να κλείσετε την πηγή του ρεύματος ή να απομακρύνετε το παιδί από αυτήν, αλλά όχι με γυμνά χέρια, παρά με ένα υλικό-μονωτή του ρεύματος π.χ. με μία σκούπα.
Να θυμάστε πάντα ότι σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, πράξεις που γίνονται χωρίς σκέψη μπορεί να είναι χειρότερες από το να μην κάνετε τίποτα. Να δέχεστε τις συμβουλές των γύρω σας μόνο αν είστε βέβαιοι ότι πραγματικά θα βοηθήσουν. Και πάντα να καλείτε αμέσως το 166.
Περισσότερα χρήσιμα θέματα εδώ.
