Σε μία έρευνα μεγάλης κλίμακας, στην οποία έλαβαν μέρος περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι, Βρετανοί επιστήμονες επιβεβαίωσαν τις υποθέσεις που πρότειναν διάφορες εκδοχές για το τι συμβαίνει όταν η καρδιά σταματά να χτυπά. Η σοκαριστική έρευνα αποκάλυψε επίσης τις πιο πειστικές αποδείξεις εξωσωματικής εμπειρίας ενός ασθενή που είχε κηρυχθεί νεκρός.
Μέχρι πρότινος, αυτό που ήταν ευρέως γνωστό, ήταν πως ο εγκέφαλος σταματά κάθε του δραστηριότητα 30 δευτερόλεπτα αφότου η καρδιά έχει σταματήσει να αντλεί αίμα σε όλο το σώμα. Ωστόσο, η μελέτη στο πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον δείχνει ότι οι άνθρωποι έχουν συναίσθηση ακόμη και τρία λεπτά μετά την ανακήρυξή τους ως νεκροί.Ο επικεφαλής της έρευνας, Δρ. Σαμ Πάρνια, είπε: «Σε αντίθεση με την αντιληπτική ικανότητα, ο θάνατος δεν έγκειται σε μία συγκεκριμένη στιγμή, αλλά αποτελεί μία δυνητικά αναστρέψιμη διαδικασία που συμβαίνει μετά από μία σοβαρή ασθένεια ή ένα δυστύχημα που οδηγεί στην διακοπή της λειτουργίας της καρδιάς, των πνευμόνων και του εγκεφάλου».
«Αν γίνουν προσπάθειες για να αντιστραφεί αυτή η διαδικασία, τότε το αποτέλεσμα ορίζεται ως «καρδιακή ανακοπή». Ωστόσο, εάν αυτές οι προσπάθειες δεν πετύχουν τότε το αποτέλεσμα ορίζεται ως «θάνατος»».
Από τους 2.060 ασθενείς από την Αυστρία, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο που συμμετείχαν στις συνεντεύξεις ως επιζώντες καρδιακής ανακοπής, σχεδόν το 40% είπαν ότι θυμόνταν πως είχαν κάποια μορφή συναίσθησης όσο ήταν ακόμα κλινικά νεκροί.
Ο Δρ. Πάρνια συνέχισε: «Αυτό καταδεικνύει ότι αρχικά οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πνευματική δραστηριότητα, αλλά στη συνέχεια, όταν επανέρχονται χάνουν τις αναμνήσεις τους, είτε λόγω των επιπτώσεων της εγκεφαλικής βλάβης είτε λόγω της καταστολής που προκαλούν τα φάρμακα για την ανάκληση μνήμης».
Από εκείνους που δήλωσαν ότι είχαν συναίσθηση ακόμη και όταν ήταν κλινικά νεκροί, μόλις το 2% περιέγραψε πως βίωσε μία εξωσωματική εμπειρία- κατά την οποία κανείς έχει πλήρη επίγνωση και μπορεί να ακούσει και να δει τι συμβαίνει γύρω του, μετά θάνατον. Σχεδόν οι μισοί από τους ερωτηθέντες δήλωσαν ότι η εμπειρία δεν ήταν εμπειρία συναίσθησης αλλά φόβου.Εντούτοις, το πιο σημαντικό εύρημα της εν λόγω μελέτης προέκυψε από έναν 57χρονο ο οποίος ίσως είναι ο πρώτος ασθενής με επιβεβαιωμένη εξωσωματική εμπειρία. Ο συγκεκριμένος άνδρας ήταν σε θέση να ανακαλέσει στη μνήμη του οτιδήποτε απόκοσμο συνέβαινε γύρω του, μετά τον προσωρινό του θάνατο.
Ο Δρ Πάρνια συνέχισε: «Αυτό είναι σημαντικό, δεδομένου ότι η εμπειρία σε σχέση με το θάνατο, πολλές φορές συνδέεται με παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις που σημειώνονται είτε λίγο πριν σταματήσει η καρδιά ή μετά την επιτυχή επανεκκίνηση της καρδιάς, η οποία είχε σταματήσει να λειτουργεί προσωρινά, αλλά όταν η καρδιά σταματά να χτυπάει η εμπειρία αυτή δεν αντιστοιχεί με την πραγματικότητα».
«Σε αυτή την περίπτωση, η συνείδηση και η συναίσθηση φαίνεται να συνεχίζουν να υπάρχουν για 3 λεπτά ακόμα, μετά τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς. Αυτό είναι παράδοξο δεδομένου ότι ο εγκέφαλος συνήθως παύει να λειτουργεί μέσα σε 20-30 δευτερόλεπτα μετά τη διακοπή της λειτουργίας της καρδιάς και δεν μπορεί να επανέλθει έως ότου επαναλειτουργήσει η καρδιά».«Επιπλέον στην περίπτωση του συγκεκριμένου ασθενούς οι λεπτομερείς αναμνήσεις της οπτικής του συναίσθησης ήταν σύμφωνες με επαληθευμένα και αληθινά γεγονότα».
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.