Τα παιδιά γνώρισαν τα επίθετα, τις μαγικές λέξεις και ήρθε η στιγμή που έπρεπε να τα χρησιμοποιήσουν για να περιγράψουν ένα πρόσωπο. Γενικότερα η περιγραφή είναι κάτι καινούριο αφού δεν είχαν έρθει σε επαφή με αυτό το είδος γραπτού λόγου.
Έχοντας ήδη κάνει το κείμενο "Η τελευταία επίσκεψη του Αϊ-Βασίλη" διάβασαν το κείμενο και στη συνέχεια έπρεπε να εντοπίσουν στο κείμενο κάποια στοιχεία της περιγραφής του.
Εντοπίζοντας τα στοιχεία αυτά συμπλήρωσαν τον πίνακα της σελίδας και μετά τα ρώτησα ποια από αυτά μπορούμε να τα δούμε βλέποντάς τον μόνο και ποια θα έπρεπε να τον γνωρίσουμε καλύτερα για να τα μάθουμε.
Τότε ήρθε στην παρέα μας ο Μήτσος! Ο Μήτσος ήταν σχεδιασμένος με μολύβι σε χαρτί του μέτρου και θα ήταν ο καινούριος τους φίλος!
Είπαμε ότι όταν τον γνωρίζουμε έχει κάποια χαρακτηριστικά ή φοράει κάποια ρούχα τα οποία τα βλέπουμε και δεν χρειάζεται να τον ρωτήσουμε για να τα μάθουμε. Άρχισαν λοιπόν να μου λένε τι έχει και στη συνέχεια τι φοράει ο Μήτσος και εγώ τα χρωμάτιζα και τα έγραφα στην αφίσα. Αυτή ήταν η εξωτερική εμφάνιση του Μήτσου.
Όμως αυτό ήταν ο μισός Μήτσος γιατί ο άλλος μισός ήταν πράγματα τα οποία θα έπρεπε να μας τα πει ο ίδιος, να τον δούμε να τα κάνει ή να τον ακούσουμε να τα λέει. Για παράδειγμα ότι παίζει μπάσκετ θα πρέπει ή να μας το πει ή να τον δούμε να παίζει για να μάθουμε ότι του αρέσει το μπάσκετ. Αυτό ήταν το μέσα, η προσωπικότητά του.
Στη συνέχεια έπρεπε να κάνουν το ίδιο για τον εαυτό τους. Είχα ήδη κολλήσει στο τετράδιο τους ένα αγοράκι ή κοριτσάκι. Τα παιδιά έπρεπε να χρωματίσουν το ανθρωπάκι τους, τον εαυτό τους, και στη συνέχεια να σημειώσουν γύρω του τι έχει ή τι φοράει. Για να είναι ακριβής η περιγραφή των στοιχείων θα έπρεπε να κάνουν χρήση των επιθέτων.
Μετά, έπρεπε να ανοίξουν το ανθρωπάκι τους και να γράψουν μερικά στοιχεία για τον εαυτό τους που δεν τα βλέπει κάποιος, αλλά θα πρέπει να τους τα πει ο ίδιος ή να τους γνωρίσει κάποιος καλύτερα για να τα μάθει.
Τέλος, ήρθε η δύσκολη στιγμή που έπρεπε όλα αυτά να τα κάνουν ένα μικρό κειμενάκι όπου παρουσιάζουν τον εαυτό τους. Το σημαντικό ήταν ότι έπρεπε να γράψουν πρώτα τι έχουν, μετά τι φοράνε και στο τέλος τι τους αρέσει. Αφού ολοκλήρωσαν την περιγραφή έβαλαν κι έναν τίτλο στο κείμενό τους.
Για πρώτη περιγραφή προσώπου νομίζω ότι τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά και το σημαντικότερο η διαδικασία ήταν ευχάριστη για τα παιδιά!
Περισσότερες συμβουλές εδώ.