O Μπομπ Ντίλαν παρέδωσε την τελευταία στιγμή την ομιλία αποδοχής του Νόμπελ, στην οποία αναφέρεται σε μεγάλους ποιητές και στην Οδύσσεια του Ομήρου.
Ο νομπελίστας πλέον καλλιτέχνης αναφέρεται στις μουσικές και λογοτεχνικές επιρροές του έργου του. Μιλάει για τα βιβλία «Μόμπι Ντικ» του Χέρμαν Μέλβιλ, «Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο» του Ρεμάρκ και την Οδύσσεια του Ομήρου.Ο Ντίλαν παραλληλίζει τις δυσκολίες του Οδυσσέα με του σύγχρονου ανθρώπου λέγοντας: «Ο Οδυσσέας έφτασε να γίνει ένας άγνωστος. Και όταν όλα τελείωσαν, όταν γύρισε σπίτι, κάθισε με τη γυναίκα του και της διηγήθηκε τις ιστορίες. (…) Είναι ένας δρόμος δύσκολος να τον περπατήσεις.
Από πολλές απόψεις, κάποιες από τις περιπέτειες του Οδυσσέα, έχουν συμβεί και σ’ εσένα.
Και στο δικό σου ποτό έριξαν ναρκωτικό.
Κι εσύ μοιράστηκες το κρεβάτι σου με τη λάθος γυναίκα.
Κι εσένα σε συνεπήραν μαγευτικές φωνές, γλυκές φωνές, με παράξενες μελωδίες.
Κι είχες επίσης δύσκολα διλήμματα.
Κι ακόμα δεν είχε τελειώσει τίποτα.
Όταν επιστρέφει σπίτι του οι απατεώνες έχουν εκμεταλλευτεί τη φιλοξενία της γυναίκας του.
Η αλαζονεία τους τον εξεγείρει.
Είναι εκατό και είναι ένας.
Αλλά θα πέσουν όλοι ακόμα και οι ισχυρότεροι.
Και όταν τελικά μπαίνει σπίτι του, κάθεται με τη γυναίκα του και της λέει τις ιστορίες του».
Στο τέλος της ομιλίας του αναφέρεται στη συνάντηση του Οδυσσέα με τον πολεμιστή Αχιλλέα στον Κάτω κόσμο.
«Στον κάτω κόσμο, ο Αχιλλέας που αντάλλαξε μια μεγάλη ζωή γεμάτη ειρήνη και ικανοποίηση για μια μικρή αλλά γεμάτη τιμή και δόξα λέει στον Οδυσσέα ότι ήταν όλα ένα λάθος.
«Απλώς πέθανα αυτό ήταν όλο». Δεν υπάρχει τιμή. Δεν υπάρχει αθανασία.
Αν μπορούσε να διαλέξει να γυρίσει πίσω και να είναι ένας ταπεινός σκλάβος σε αγρότη στη γη από αυτό που είναι τώρα- ένας βασιλιάς στη χώρα των νεκρών.
Όποιες και αν είναι οι δυσκολίες στη ζωή είναι προτιμότερες από το να είσαι εδώ σε ένα νεκρό μέρος.
«Στη συνέχεια αναφέρεται στα τραγούδια, λέγοντας ότι οι στίχοι του προορίζονται για να τραγουδηθούν και όχι για να διαβαστούν σε μια σελίδα χαρτί, κλείνοντας την ομιλία του με τα λόγια του Ομήρου: «…τραγούδησε με τη φωνή μου, ω Μούσα, και μέσα από μένα, πες την ιστορία».
Σύμφωνα με τους κανονισμούς της Σουηδικής Ακαδημίας, κάθε νικητής πρέπει να εκφωνήσει μια ομιλία, η οποία είναι γνωστή ως η διάλεξη Νόμπελ, έως έξι μήνες μετά την απονομή. Αν δεν τη στείλει, δεν μπορεί να παραλάβει το έπαθλο των 838.000 ευρώ.
Λίγο πριν τη λήξη της προθεσμίας, ο Ντίλαν έστειλε μια 30λεπτη ομιλία 4.000 λέξεων, όπου εξηγεί τη σχέση της μουσικής με τη λογοτεχνία και βασίσθηκε στο έπος του Ομήρου.
Ακούστε ολόκληρη την ομιλία του Ντίλαν: