Από τα πρώτα πράγματα που κάνει ένα βρέφος είναι να «χωρίσει» τον κόσμο του σε καλό και κακό. Αυτό γίνεται σε μια προσπάθεια να βάλει σε τάξη έναν κόσμο γύρω του απρόβλεπτο, χαώδη χωρίς αρχή και τέλος. Έτσι όλα τα όμορφα τα κατατάσσει στο καλό και όλα τα άσχημα στο κακό.
Αν σχετίζουμε το φιλότιμο με τη θεμιτή ανθρώπινη αντίδραση προς το καλό, αυτός ο πρώτος βρεφικός διαχωρισμός παίζει μεγάλο ρόλο. Τα παιδιά που βιώνουν ένα χαοτικό και απρόβλεπτο οικιακό περιβάλλον θα μεγαλώσουν με μια σύγχυση ανάμεσα στα δύο. Θα δυσκολευθούν να ταυτιστούν με έναν καλό εαυτό και να αναγνωρίζουν το καλό όταν το βλέπουν μπροστά τους.
Δοκίμασέ το!
Θέσε σωστές βάσεις: Δημιούργησε ένα προβλέψιμο περιβάλλον. Ναι στη συνέπεια, ακόμη και στη ρουτίνα. Χάρισε απλόχερα αγάπη και φροντίδα, ώστε να νιώθει ότι το καλό υπερτερεί γύρω του, και μην αφήνεις να στρεσάρεται υπερβολικά για κανένα λόγο. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί να βάλει σε τάξη το αρχικό στάδιο της ζωής του, που ως αίσθηση θα το συντροφεύει για πάντα.
Δείξε την ενσυναίσθηση: Το φιλότιμο δεν υπάρχει αν δεν μπορείς να μπεις στη θέση του άλλου. Όποιος και αν είναι ο λόγος, επιδείξε την πρόθεσή σου να δεις τα πράγματα κι από τη δική του σκοπιά. Κάνε το όποια και να είναι η ηλικία του.
Χριστίνα Ρασιδάκη, Συμβουλευτική ψυχολόγος (www.rassidaki.gr )