Γράφει η Ελένη Τύπου, συγγραφέας της αστυνομικής κωμωδίας Κατά Λάθος Σέρλοκ Χολμς
Εικονογραφεί ο Βαγγέλης Χαντζής
Στο 12ο Λύκειο Αμπελοκήπων βρέθηκε νεκρός στο γραφείο του, ο διευθυντής του σχολείου, Ιωάννης Ματθαίου. Ο θάνατός του προκλήθηκε από 2 σφαίρες στο στήθος, οι οποίες ανήκουν σε ένα ρεβόλβερ της δεκαετίας τους 70, που δεν εντοπίστηκε στον τόπο του εγκλήματος κατά την έρευνα. Ο δράστης επίσης χρησιμοποίησε σιγαστήρα κατά την εκτέλεση του φόνου. Λοιπά στοιχεία που βρέθηκαν στο γραφείο του Ματθαίου ήταν ένα σταχτοδοχείο με δυο σβηστά τσιγάρα, που και τα δύο είχαν τα αποτυπώματα του Ματθαίου.
Μια λευκή κούπα με γαλλικό καφέ και γάλα, άθικτη, χωρίς τα αποτυπώματά του. Μία εφημερίδα διπλωμένη στη σελίδα 12, στην οποία ο εκλιπών πιθανώς διάβαζε το άρθρο για το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο και ένα τετράδιο σημειώσεων με το φθινοπωρινό πρόγραμμα μαθημάτων, που αλλοιώθηκε από τις μεγάλες κηλίδες αίματος στο χαρτί. Η αστυνομία βρήκε το νεκρό στις 00:30 τα ξημερώματα στις 2 Σεπτεμβρίου κατόπιν ειδοποίησης της συζύγου του Ιωάννη Ματθαίου.
Η σύζυγός του, καθώς ανησύχησε που ο Ματθαίος ασυνήθιστα καθυστέρησε να γυρίσει σπίτι, τον κάλεσε πολλές φορές στο κινητό και στο σταθερό του γραφείου, αλλά κανείς δε σήκωνε το τηλέφωνο. Έτσι ειδοποίησε αμέσως την αστυνομία. Η ώρα του φόνου υπολογίζεται μεταξύ 19:30 και 20:00 της πρώτης Σεπτεμβρίου. Τη μέρα αυτή πραγματοποιήθηκε σύσκεψη μεταξύ κάποιων καθηγητών, ανάμεσα στους οποίους ήταν: Ο χημικός , ο χωρατατζής καθηγητής φυσικής αγωγής, η καθηγήτρια αγγλικών, ένας νεοδιορισμένος μαθηματικός και ο αιώνιος κυλικειάρχης, που έχει αλλάξει γενιές και γενιές σε αυτό το σχολείο αλλά ο ίδιος δεν αλλάζει ποτέ. Η σύσκεψη στο γραφείο των καθηγητών είχε ολοκληρωθεί στις 18:00. Κατόπιν, ο καθένας είχε πάρει τη θέση του στο γραφείο και τακτοποιούσε τις δικές του εκκρεμότητες ενώ ο Ματθαίου είχε μεταφερθεί στο γραφείο του διευθυντή, από όπου και δεν ξαναβγήκε. Σύμφωνα με τις πρώτες καταθέσεις, τελευταίος έφυγε χθες ο καθηγητής χημείας.
Ο επιθεωρητής Σοφιανός συνέχισε την ανάκριση των πιθανών υπόπτων.
Επιθεωρητής: «Τι ώρα φύγατε χθες από το σχολείο;»
Η καθηγήτρια αγγλικών: «Εγώ έφυγα στις 7 περίπου, ήμουν η πρώτη που έφυγα, ακόμη δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω, με ζάναξ στέκομαι».
«Παρατηρήσατε τίποτα περίεργο στη συμπεριφορά του διευθυντή χθες;».
«Όχι, ήταν ο τυπικός Ματθαίος, εμμονικός με την οργάνωση με τις innovative ιδέες και νευρικός, όπως πάντα. Δεν πρόσεχε τον εαυτό του, δούλευε non stop, κάπνιζε 2 πακέτα την ημέρα, έπινε σκέτο black coffee. Και του έλεγε συνέχεια να κόψει το τσιγάρο γιατί μια μέρα θα τον σκοτώσει», ξέσπασε σε αναφιλητά και προσπάθησε να ολοκληρώσει την πρότασή της «τελικά δεν τον σκότωσε το τσιγάρο».
«Παρατηρήσατε τίποτα περίεργο στη συμπεριφορά του διευθυντή χθες;».
«Όχι, ήταν ο τυπικός Ματθαίος, εμμονικός με την οργάνωση με τις innovative ιδέες και νευρικός, όπως πάντα. Δεν πρόσεχε τον εαυτό του, δούλευε non stop, κάπνιζε 2 πακέτα την ημέρα, έπινε σκέτο black coffee. Και του έλεγε συνέχεια να κόψει το τσιγάρο γιατί μια μέρα θα τον σκοτώσει», ξέσπασε σε αναφιλητά και προσπάθησε να ολοκληρώσει την πρότασή της «τελικά δεν τον σκότωσε το τσιγάρο».
Ο γυμναστής: «Εγώ έφυγα αμέσως μετά την αγγλικού, φύγαμε μαζί με τον καινούργιο μας μαθηματικό. Του έκανα κάποια μαθήματα ζωής στο δρόμο».
«Γνωρίζατε αν ο Ματθαίος είχε εχθρούς;».
«Κύριε επιθεωρητά, ο Ματθαίος ήταν διευθυντής σε σχολείο, είχε 322 εχθρούς. Τόσοι είναι οι μαθητές του σχολείου μας».
«Γνωρίζατε αν ο Ματθαίος είχε εχθρούς;».
«Κύριε επιθεωρητά, ο Ματθαίος ήταν διευθυντής σε σχολείο, είχε 322 εχθρούς. Τόσοι είναι οι μαθητές του σχολείου μας».
Ο μαθηματικός: «Ναι, φύγαμε με το γυμναστή χθες, περίπου στις 7:15. Εκείνη την ώρα μπήκε μέσα ο κυρ Μιχάλης από το κυλικείο, έφερε το καφέ του Ματθαίου και πήγε να τον αφήσει στο γραφείο του».
– Ήταν κλειστή η πόρτα του διευθυντή;
– Ναι, πάντα
– Και στην αίθουσα των καθηγητών είχε μείνει μόνο ο χημικός;
– Ναι
– Ναι, πάντα
– Και στην αίθουσα των καθηγητών είχε μείνει μόνο ο χημικός;
– Ναι
Ο χημικός: «Εγώ έφυγα περίπου στις 19:30. Ένα έχω να πω, ευτυχώς που δεν τον δηλητηρίασαν με υδροκυανικό οξύ».
– Πριν φύγετε, είδατε τον κυρ Μιχάλη να βγαίνει από το γραφείο του Ματθαίου;
– Ναι, του είχε φέρει τον καφέ.
– Εσείς μπήκατε στο γραφείο του πριν φύγετε;
– Ναι, τον χαιρέτησα και μετά έφυγα.
– Τι έκανε ο Ματθαίος εκείνη την ώρα;
– Διάβαζε εφημερίδα
– Και τώρα, μία πάρα πολύ κρίσιμη ερώτηση και θέλω να το θυμηθείτε με απόλυτη ακρίβεια: Όταν βγήκε ο κυρ – Μιχάλης από το γραφείο του Ματθαίου, ανταλλάξατε καμιά κουβέντα;
– Πριν φύγετε, είδατε τον κυρ Μιχάλη να βγαίνει από το γραφείο του Ματθαίου;
– Ναι, του είχε φέρει τον καφέ.
– Εσείς μπήκατε στο γραφείο του πριν φύγετε;
– Ναι, τον χαιρέτησα και μετά έφυγα.
– Τι έκανε ο Ματθαίος εκείνη την ώρα;
– Διάβαζε εφημερίδα
– Και τώρα, μία πάρα πολύ κρίσιμη ερώτηση και θέλω να το θυμηθείτε με απόλυτη ακρίβεια: Όταν βγήκε ο κυρ – Μιχάλης από το γραφείο του Ματθαίου, ανταλλάξατε καμιά κουβέντα;
Ο χημικός προβληματίστηκε για μια στιγμή στην προσπάθειά του να θυμηθεί: «Ναι, μου είπε «καλό βράδυ, τα λέμε αύριο» και εγώ του ένεψα».
Ο επιθεωρητής τα είχε καταλάβει όλα. Τώρα πια ήξερε. Εσείς βρήκατε τον δολοφόνο;
Απάντηση
