Μαζί με τον Οκτώβριο έρχονται κι οι πρώτες απαιτητικές σχολικές εργασίες κι η γκρίνια για τη μελέτη στο σπίτι αρχίζει: «Μα είναι πάρα πολλές!». «Είναι δύσκολα! Δεν μπορώ να τα κάνω!» κλπ. Και να τα κλάματα, και να οι φωνές, και να τα μούτρα. Τι κάνουμε τώρα, λοιπόν;
Αγαπητοί, παλιοί και κυρίως, νέοι γονείς: Ψυχραιμία, ψυχραιμία, ψυχραιμία! Η ελληνική και η διεθνής εμπειρία μας έχουν δώσει πολύτιμα συμπεράσματα που θα κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη. Μερικά από αυτά είναι:
- Εξασφαλίζουμε έναν άνετο, καλοφωτισμένο χώρο χωρίς πράγματα που θα μπορούσαν να του αποσπάσουν εύκολα την προσοχή.
- Συμφωνούμε από την αρχή για το χρόνο που θα ασχοληθούμε για να το βοηθήσουμε να ολοκληρώσει την εργασία του.
- Φροντίζουμε να έχουμε κοντά μας ό, τι υλικό θα χρειαστεί (μολύβι, γόμα κ.λπ.)
- Συζητούμε με το παιδί για την ημέρα του στο σχολείο, τι του άρεσε τι το δυσκόλεψε.
- Ενθαρρύνουμε όσο περισσότερο μπορούμε τις προσπάθειες του παιδιού, χωρίς να λέμε ψέματα ή υπερβολές.
- Δεν ξεχνάμε ότι η εργασία πρέπει να γίνει από το παιδί. Εμείς είμαστε εκεί για να καθοδηγήσουμε και να υποστηρίξουμε αυτή τη διαδικασία.
- Έχουμε πάντα στο νου μας ότι ο τελικός σκοπός της εμπλοκής μας στη μελέτη στο σπίτι είναι να αυτονομηθεί το παιδί και να αναλάβει τις ευθύνες του.
- «Ακούμε» τις ανάγκες και τις δυσκολίες των παιδιών. Συχνά, ξεχνούμε ότι τα παιδιά ήδη έχουν δουλέψει αρκετές ώρες στο σχολείο. Δεν θα χαθεί κι ο κόσμος αν το παιδί χρειαστεί να σταματήσει τη μελέτη ακόμα κι αν δεν έχει τελειώσει.
- Τέλος, συνεργαζόμαστε με το δάσκαλο/δασκάλα του παιδιού. Η ανατροφοδότηση που θα του δώσουμε είναι πολύ σημαντική τόσο για τον ίδιο όσο και για την πρόοδο του ίδιου του παιδιού.