Δεν υπάρχει μαμά χωρίς ενοχές –ίσως, τώρα που το σκεφτόμαστε, να μην υπάρχει αγάπη χωρίς ενοχές. Και συνήθως πρώτες-πρώτες στη λίστα θρονιάζονται οι τύψεις για την συμπεριφορά απέναντι στα παιδιά. Το να μεγαλώνεις ένα, δυο, τρία μικρά παιδιά που εξαρτώνται παντελώς από εσένα (ή έστω και από εσένα) σημαίνει ότι οι ρυθμοί της καθημερινότητάς σου είναι κάτι περισσότερο από τρελοί –είναι φρενήρεις. Οι τρελοί ρυθμοί, οι αυξημένες απαιτήσεις, ο χρόνος που τρέχει κι εσύ που κυνηγάς να τον φτάσεις, ο ύπνος που ποτέ δεν είναι αρκετός, η διαρκής αγωνία για την κάλυψη κάθε είδους ανάγκης των παιδιών φτάνουν και περισσεύουν για να οδηγήσουν μια μαμά, αν όχι στην τρέλα, τότε οπωσδήποτε στο να χάνει πού και πού την ψυχραιμία της.
Τα παιδιά είναι παιδιά και θα θυμώνουν. Το ζήτημα είναι να καταφέρνουν οι γονείς να μένουν ψύχραιμοι ούτως ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν με νηφαλιότητα και παιδαγωγική αρτιότητα τα μεγάλα και μικρά προβλήματα της καθημερινότητας. Στο δικό μας χέρι είναι να μην αφήσουμε τις μικροεντάσεις να γιγαντωθούν και να εξελιχθούν σε συναισθηματικά ξεσπάσματα, ουρλιαχτά, απειλές και φωνές που όχι μόνο δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα, αλλά είναι βέβαιο ότι τραυματίζουν τους μικρούς και ενοχοποιούν τους μεγάλους.
Η υπομονή είναι μια αρετή που ο καθένας μπορεί να κατακτήσει –δεν γεννιόμαστε τέρατα ψυχραιμίας ή απίστευτα ανυπόμονοι και παρορμητικοί. Σίγουρα, χρειάζεται πολλή δουλειά για αποκτήσει κανείς την απαιτούμενη δόση ψυχραιμίας που χρειάζεται για να μεγαλώσεις ήρεμα ένα παιδί. Ποιος είπε όμως ότι το να μεγαλώνεις παιδιά είναι μια δουλειά εύκολη;
Ακολουθούν μερικοί τρόποι που θα σας βοηθήσουν να καλλιεργήσετε την πολυτιμότερη για κάθε γονιό αρετή.
1. Βάλτε με το μυαλό σας στη θέση του παιδιού έναν ενήλικα που σέβεστε
Μία από τις αιτίες που οι γονείς φωνάζουν είναι η αίσθησή τους ότι τα παιδιά τους τους «ανήκουν» -αίσθηση σίγουρα όχι σωστή, ωστόσο απόλυτα κατανοητή αφού όταν μεγαλώνεις, αγωνιάς και θυσιάζεσαι για ένα παιδί, αυτόματα νιώθεις με έναν τρόπο ότι είναι δημιούργημα και κτήμα σου.
Κακά τα ψέματα, όσο εκνευρισμένος και να είναι κανείς, αν απέναντί του έχει τη γιαγιά του, τον διοικητή του στο στρατό, το αφεντικό του ή τον αγαπημένο του δάσκαλο δεν θα μπορούσε να ξεσπάσει. Επομένως, ο μηχανισμός καταπίεσης του θυμού είναι κάπου μέσα σας, αρκεί να τον ενεργοποιήσετε. Προσπαθήστε λοιπόν να βάλετε τα δυνατά σας και να τοποθετήσετε νοητά ένα πρόσωπο που χαίρει του σεβασμού σας (αν το φοβάστε και λιγάκι, ακόμη καλύτερα) στη θέση του παιδιού σας, όταν η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου.
2. Πριν εκραγείτε φύγετε ή μετρήστε
Αν νιώθετε ότι η υπομονή σας έχει εξαντληθεί και ότι δεν μπορείτε με κανέναν τρόπο να συγκρατήσετε τα νεύρα ή τα δάκρυά σας… βάλτε το στα πόδια. Όταν η πίεσή σας αρχίσει να ανεβαίνει και ξέρετε ότι από στιγμή σε στιγμή θα αρχίσετε τις φωνές, πείτε στον ηπιότερο και σοβαρότερο τόνο που διαθέτετε «Πρέπει να φύγω για λίγο, γιατί αυτή τη στιγμή νιώθω πολύ θυμωμένη», κάντε μεταβολή και απομακρυνθείτε. Μ’ αυτό τον τρόπο, θα καταφέρετε να αποφύγετε την έκρηξη και ταυτόχρονα θα δώσετε στο παιδί το καλό παράδειγμα, δείχνοντάς του ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τον εκνευρισμό μας να μας κατακλύζει.
Αντίστοιχα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την πολυδιαφημισμένη τεχνική του «μετράω μέχρι το 10». Παλιό αλλά καλό, το εν λόγω κόλπο σίγουρα θα σας βοηθήσει να ανακτήσετε την ψυχραιμία σας. Μερικές βαθιές ανάσες αρκούν καμιά φορά για να δεις τα πράγματα πιο καθαρά.
3. Πρέπει να πάρετε απόφαση ορισμένες δυσάρεστες αλήθειες
Για να γίνεις μια μαμά χωρίς νεύρα, πρέπει να πάρεις απόφαση ότι ορισμένα πράγματα στη ζωή σου δεν θα είναι πότε ξανά τα ίδια. Από τα παιδιά και μετά:
-Πιθανότατα θα αργείτε στα ραντεβού σας και είναι λογικό. Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει τους λόγους που καθυστερείτε προφανώς δεν έχει παιδιά.
-Το σπίτι σας, όχι, δεν θα είναι στην εντέλεια. Τα μικρά σας ανακαλύπτουν τον κόσμο και σ’ αυτό το πλαίσιο των εξερευνήσεων θα γίνουν κάπως ακατάστατα ή ζημιάρικα ή βρώμικα. Το βράδυ μπορείτε όλοι μαζί να μαζέψετε, αλλά μέχρι τότε πάρτε το απόφαση ότι τα παιδιά είναι τύποι ακατάστατοι.
-Όταν ένα παιδί έρχεται σε ένα σπίτι, η ησυχία το σκάει απ’ το παράθυρο. Ναι, θα κλαίει, θα κάνει θόρυβο, θα κοπανάει αντικείμενα και θα σας ταράζει το νευρικό σύστημα. Μπορείτε να βάλετε περιορισμούς με αγάπη και σύνεση, όμως ένα μικρό παιδί δεν μπορεί να ζήσει χαρούμενο αν του έχετε… κλείσει τη φωνή!
Γενικά για να γίνετε μια μαμά με υπομονή, πρέπει να έρθετε αντιμέτωπη με κάποια από τα πράγματα που σας βγάζουν έξω φρενών. Το ευκολότερο, είναι να λύσει κανείς τα πρακτικά ζητήματα του σπιτιού.
4. Δείξτε αγάπη και επιείκεια στον εαυτό σας!
Να είστε επιεικείς με τον εαυτό σας. Στο μυαλό αρκετών γονιών κυριαρχεί η ενοχική σκέψη «Αν ήμουν σωστός/η, δεν θα έχανα την υπομονή μου!». Δεν είναι έτσι. Τα δυνατά συναισθήματα συνήθως «μπλοκάρουν» την καθαρή σκέψη. Ως εκ τούτου, είναι λογικό και απόλυτα ανθρώπινο να «θολώνετε» από τη σύγχυση όταν η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου. Δεν υπάρχει γονιός που τα κάνει όλα σωστά. Το ζητούμενο είναι να εντοπίσετε τι κάνετε λάθος, τι είναι αυτό που σας εκνευρίζει περισσότερο και να πείσετε τον εαυτό σας ότι κάθε μέρα θα βελτιώνεται όλο και περισσότερο.
5. Μήπως έχετε ένα πρόβλημα για κάθε λύση;
Οι άνθρωποι που ανησυχούν και αγχώνονται πολύ έχουν την τάση να πνίγονται σε μια κουταλιά νερό. Μήπως ο εκνευρισμός σας προκύπτει από αρνητικότητα; Σκεφτείτε το: όταν πρέπει να αντιμετωπίσετε μια δύσκολη κατάσταση, μήπως οι πρώτες σας σκέψεις είναι κακές και δυσοίωνες;
Σε κάθε κακή περίσταση, προσπαθήστε να βρείτε μια λύση. Αν δεν αντέχετε την ακαταστασία, κλείστε την πόρτα. Αν δεν μπορείτε να το πείσετε να κάνει μπάνιο και να πάτε για ύπνο, ζητήστε βοήθεια από τον σύντροφό σας ή κάντε ό,τι μπορείτε για να γίνει η διαδικασία πιο διασκεδαστική.
6. Τι θα έλεγε κάποιος που αγαπάς και εκτιμάς αν σε έβλεπε να κάνεις έτσι;
Αυτό το κόλπο πιάνει πάντα. Πιάνει όταν λέμε ψεματάκια, όταν γινόμαστε αναξιοπρεπείς ή αγενείς, πιάνει κι όταν η υπόθεση αφορά τα πιτσιρίκια. Όταν οι παλμοί και οι τόνοι αρχίσουν να ανεβαίνουν, φέρτε την εικόνα σας στο μυαλό σας.
Εσείς, ένας ενήλικας υπεύθυνος και ώριμος, ένας άξιος γονιός, βάζει τις φωνές σε ένα πλάσμα ύψους ενός μέτρου και κάτι με μυαλουδάκι ακόμη άγουρο και ψυχή εύθραυστη. Σας αρέσει η εικόνα σας; Τι θα έλεγε ο μεγάλος σας αδερφός, η μαμά σας ή η καλή σας φίλη αν σας έβλεπε σ’ αυτή την κατάσταση;
Προτείνουμε ανεπιφύλακτα να το δοκιμάσετε.
7. Τεχνικές αντί-στρες που θα αλλάξουν την καθημερινότητά σας
Μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά σας μπορούν να κάνουν τη ζωή σας καλύτερη και να περιορίσουν εντυπωσιακά το άγχος. Εντάξει, δεν έχουμε το φάρμακο για την κατάθλιψη, ούτε τη λύση για τα οικονομικά σας προβλήματα, όμως μερικές απλές αλλαγές μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Λίγη άσκηση, μικρά δωράκια στον εαυτό σας όπως ένα μανικιούρ ή μια μονοήμερη με τον καλό σας, περισσότερες χαζομάρες με τα παιδιά, λιγότερο κινητό και περισσότερη επικοινωνία είναι μερικές μόνο από τις μικρές αλλά σωτήριες αλλαγές.
Σε κάθε περίπτωση, θυμηθείτε ότι:
α) Δεν είστε ο χειρότερος γονιός του κόσμου, ούτε έχετε το δυσκολότερο παιδί του κόσμου. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα με εσάς και άλλοι τόσο μέλλεται να τα αντιμετωπίσουν.
β) Είναι δική σας δουλειά να είστε ήρεμοι. Όχι του παιδιού.