Λέει λοιπόν ότι όταν οι αρχαιολόγοι ερευνούν τάφους, πολλές φορές συγκινούνται από τα ευρήματα και θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον νεκρό και την προσωπική του ζωή αλλά και τις σκέψεις, τους φόβους και τις ελπίδες των συγγενών που θάβουν τον δικό τους άνθρωπο.
Αυτές είναι πέντε συγκινητικές ιστορίες ανθρώπων που έζησαν πριν από χιλιάδες χρόνια και «ξαναζωντανεύουν» με όλες τους τις λεπτομέρειες.
1. Μια ερωτική ιστορία 2.000 ετών
Οι ιστορίες αγάπης είναι διαχρονικές και δείχνουν την ομορφιά της ανθρώπινης φύσης. Πρόκειται για την ιστορία του Φάβιου (Fabius Maianus) που έζησε σε μια πρώην ρωμαϊκή πόλη την Trier, κοντά στη σημερινή Φρανκφούρτη της Γερμανίας ανάμεσα στον 2ο και 3ο αιώνα π.Χ. Η ιστορία του είναι χαραγμένη στην πέτρινη σαρκοφάγο της γυναίκας του, Βαλέριας, που βρέθηκε στην πόλη Παβία, κοντά στο σημερινό Μιλάνο της Ιταλίας. Η επιγραφή αναφέρεται στην τρυφερή ιστορία αγάπης του Φάβιου και της Βαλέριας. Δυστυχώς, ο γάμος τους κράτησε μόνο 10 χρόνια καθώς η Βαλέρια πέθανε στα 27 της. Η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή που ο Φάβιος ταξίδεψε 600 μίλια για να φέρει την αγαπημένη του γυναίκα από την Trier, που πέθανε, στην Παβία, που ήταν η γενέτειρά τους. Ένα τόσο μεγάλο ταξίδι ήταν πραγματικός άθλος για τα δεδομένα της εποχής που ελάχιστοι μπορούσαν να καταφέρουν. Αυτή η πράξη δείχνει το μέγεθος της αγάπης που ο Φάβιος έτρεφε για τη γυναίκα του.
2. Τα παιδιά του Llullaillaco ή αλλιώς τα παγωμένα παιδιά
(Δείτε την αρχική φωτογραφία του άρθρου)
Τα ταριχευμένα πτώματα τριών παιδιών της φυλής των Ίνκας που ανακαλύφθηκαν στην κορυφή του βουνού Llullaillaco στα σύνορα Αργεντινής και Χιλής έχουν διατηρηθεί σε άριστη κατάσταση. Είναι γνωστά στο χώρο της αρχαιολογίας ως τα παιδιά του Llullaillaco. Πρόκειται για μια 13χρονη κοπέλα, ένα 4χρονο αγόρι που είναι γνωστό ως το Llullaillaco boy και ένα
Η ανακάλυψη τους έγινε το 1999 από μία ομάδα αρχαιολόγων.
Όμως, νέες έρευνες έριξαν φως στις τελευταίες τους στιγμές, αλλά και στη σύντομη ζωή τους πριν από το τέλος.
Τα παιδιά θυσιάστηκαν στους θεούς. Οι Ίνκας συνήθιζαν να εγκαταλείπουν παιδιά στις κορυφές των αφιλόξενων βουνών για να πεθάνουν από ασιτία ως προσφορά στους θεούς. Βρέθηκαν καθισμένα στην κορυφή του βουνού και οι χαμηλές θερμοκρασίες φρόντισαν να ταριχευτούν με φυσικές διαδικασίες. Η συγκεκριμένη ανθρωποθυσία είχε μία χρονοβόρα προετοιμασία, αφού φαίνεται πως οι Ίνκας νάρκωναν τα παιδιά συστηματικά επί έναν ολόκληρο χρόνο με αλκοόλ και ουσίες πριν φτάσουν στην ανθρωποθυσία. Οι αρχαιολόγοι έφτασαν σε αυτό το συμπέρασμα αφού ανέλυσαν τρίχες της κεφαλής από τις διατηρημένες μούμιες. Φαίνεται πως οι Ίνκας έδιναν στα παιδιά φύλλα κόκας και μπύρα για περίπου ένα χρόνο πριν από τον θάνατό τους.
Οι ποσότητες κοκαΐνης και αλκοόλ αυξήθηκαν υπερβολικά έξι μήνες πριν πεθάνουν.
Τους έδιναν αυτές τις ουσίες για να μειώσουν τις αντιστάσεις τους, γεγονός που φαίνεται και από τη στάση οκλαδόν που βρέθηκε η 13χρονη, που δείχνει ότι δεν πάλεψε καθόλου.
Οι έρευνες επίσης οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι ενώ τα παιδιά ήταν από φτωχές αγροτικές οικογένειες, αφού η διατροφή τους αποτελούνταν αποκλειστικά από λαχανικά, φαίνεται ότι και τα τρία παιδιά άλλαξαν τις διατροφικές τους συνήθειες περίπου ένα χρόνο πριν πεθάνουν και έτρωγαν τα φαγητά των προνομιούχων, δηλαδή βρέθηκε και στα τρία παιδιά πρωτεΐνη ζωικής προέλευσης.
Στη φυλή των Ίνκας κάποια παιδιά επιλέγονταν από τους ιερείς και ζούσαν μακριά από τις οικογένειές τους και μόνο υπό την επιτήρηση των ιερέων, προκειμένου να προετοιμαστούν για θυσία, προσφορά στους θεούς.
3. Οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν τάφο 2.500 ετών ενός μωρού και την κουδουνίστρα του
Τίποτα δεν είναι πιο συγκινητικό από τον τάφο ενός αθώου μωρού, του οποίου η ζωή έληξε, πριν καν ξεκινήσει. Εδώ είναι μια τέτοια περίπτωση.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μικρές τεφροδόχους που περιέχουν τα αποτεφρωμένα λείψανα μωρών. Χρονολογούνται πριν 2.500 χρόνια σε ένα χωριό της Πολωνίας στο Legowo κοντά στο Wagrowiec.
Σε έναν τάφο βρήκαν μια τεφροδόχο σε σχήμα μαξιλαριού φτιαγμένη από πηλό γεμάτη μικρές μπάλες και δίπλα μία κουδουνίστρα.
Σε μία άλλη βρήκαν ένα κουτάλι, του οποίου η λαβή είχε σχήμα πουλιού και ένας τρίτος τάφος είχε ένα μπολ που μέσα είχε χαραγμένη την εικόνα ενός πουλιού. Όλα αυτά ήταν δώρα των γονιών προς τα μωρά τους για το τελευταίο τους ταξίδι.
4. Ερωτικό γράμμα 500 ετών σε τάφο με μούμια
«Θέλω να έρθω μαζί σου. Πάρε με εκεί που είσαι. Δεν μπορώ να ξεχάσω τι νιώθω για σένα και η θλίψη μου δεν έχει όρια. Σε ποιον να δώσω την καρδιά μου τώρα και πώς να ζήσω με το μωρό μας τώρα που εσύ χάθηκες; Όταν γεννηθεί το παιδί σου, ποιον θα φωνάζει πατέρα»;
Είναι τα λόγια μιας εγκύου που θρηνεί για τον άντρα της.
Για σχεδόν μισή χιλιετία βρισκόταν θαμμένο πάνω στην μούμια του Eung tae, μέλους της ελίτ κάστας της Δυναστείας Joseon, που ήρθε στο φως μετά από ανασκαφές στην πόλη Andong στην νότια Κορέα. Το γράμμα τελειώνει με μια επίκληση. Η γυναίκα ζητά από τον νεκρό της σύζυγο να την επισκεφθεί στα όνειρά της.
«Έλα στα όνειρά μου και φανερώσου μπροστά μου… Έχω τόσα να σου πω..»
Το γράμμα χρονολογείται μόλις 30 χρόνια πριν ο Σέξπηρ γράψει τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα, την πιο γνωστή ιστορία αγάπης όλων των εποχών.
5. Αρχαίοι τάφοι με αγκαλιασμένα ζευγάρια
Αρχαιολόγοι έκαναν μια εκπληκτική ανακάλυψη στην ευρύτερη περιοχή του Novosibirsk της Σιβηρίας όπου οι επιστήμονες μελετούσαν 600 τάφους της εποχής του χαλκού. Πολλοί από αυτούς τους τάφους είχαν ζευγάρια που είχαν ταφεί αγκαλιασμένα. Οι τάφοι βρέθηκαν συγκεκριμένα στο Staryi Tartas και χρονολογούνται γύρω στο 1700 -1400 π. Χ. Τα ζευγάρια είχαν τοποθετηθεί με φροντίδα αντικρυστά και αγκαλιασμένα για το τελευταίο τους ταξίδι. Δίπλα τους υπήρχαν διάφορα αντικείμενα, όπως διακοσμητικά όπλα και προσωπικά αντικείμενα.
Ο αρχαιολόγος Vasiliy Labetsikiy είπε: «Τα παραμύθια συνήθως τελειώνουν με το ερωτευμένο ζευγάρι να ζει μαζί όλη του τη ζωή και να πεθαίνουν και οι δύο την ίδια μέρα. Είναι εκπληκτικό πως τα παραμύθια ζωντανεύουν με αυτά τα ευρήματα της εποχής του χαλκού αφού αυτοί οι άνθρωποι δεν χώρισαν ποτέ ούτε μετά θάνατον».
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.