Τα παιδιά είναι σαν τους μεγάλους-μετά τη δουλειά θέλουν να γυρίσουν στο σπίτι και να χαλαρώσουν. Σηκώνουν όμως το βάρος αυτού που λέμε «μελέτη», κάτι που κανένα παιδί δεν κατάλαβε ποτέ γιατί πρέπει να γίνεται. Για να την αποφύγουν, τα παιδιά καταφεύγουν σε κάθε λογής δικαιολογίες που σκαρφίζεται το κεφαλάκι τους. «Κουράστηκα». «Δεν μπορώ». «Πονάει η κοιλιά μου». Ή το γλαφυρό : “To ξέχασα».
Η αιτία της
Απλώς, τα παιδιά είναι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους πλάσματα αναβλητικά, που προτιμούν τη διασκέδαση από τη δουλειά. Συχνά, τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν γιατί η μελέτη είναι σημαντική, ούτε πως η μάθηση μπορεί να πάρει τη μορφή της διασκέδασης. Αφού έχουν εγκλωβιστεί όλη μέρα στους τέσσερις τοίχους της τάξης, το τελευταίο που θέλουν είναι να ξαναπιάσουν βιβλίο στα χέρια τους. Οι προθέσεις τους είναι καλές, κάθε απόγευμα όμως παρασύρονται ή από την τηλεόραση, ή το ένα από το άλλο.
Η δική σας αντίδραση
Μετά από μια δική σας κουραστική μέρα, πρέπει να παραστήσετε τον χωροφύλακα για να μελετήσουν τα παιδιά. Πρέπει, επίσης ν΄αναλάβετε και ρόλο δασκάλου, να εξαντληθείτε ώσπου να καταλάβει το παιδί την αριθμητική-χοντρό ζόρι ακόμακαι για εσάς. Η μελέτη είναι υπόθεση των παιδιών, γιατί λοιπόν νιώθετε απογοήτευση όταν δεν μελετούν;
Η δική σας στρατηγική
Η καθημερινή ρουτίνα πρέπει να έχει πρώτα δουλειά και μετά παιχνίδι. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, αναθέστε στο παιδί την ευθύνη να μελετήσει τα μαθήματά του.
Πρώτη σας κίνηση
Το μυστικό, για να γίνεται κάτι σε καθημερινή βάση, είναι ν’αποτελέσει μέρος της ρουτίνας. Το παιδί δεν πρέπει να προβληματιστεί για το πότε θα μελετήσει τα μαθήματά του. Συζητήστε μαζί του εναλλακτικές λύσεις: αμέσως μετά το σχολείο, για να φύγει από τη μέση ο «μπελάς». Μετά το φαγητό, πριν ή μετά το αγαπημένο του τηλεοπτικό πρόγραμμα. Μην αποδυθείτε σε αντιπαράθεση δυνάμεων. Αν το παιδί εξακολουθεί ν’αποφεύγει τη μελέτη, συζητήστε με το δάσκαλο πιθανές λύσεις που θα περιλαμβάνουν από την τιμωρία να κάνει τη μελέτη του στο σχολείο, μέχρι τη οργή του δασκάλου και την επίπληξη.
Σημείωση : Eίναι σημαντικό οι συνέπειες να συμβαίνουν στο σχολείο-όπου έχει ανατεθεί η εργασία-και όχι στο σπίτι.
Πρακτικές συμβουλές
Περικόψτε την τηλεόραση, τον μεγάλο παιδικό «λαοπλάνο». Κάνετε ένα πρόγραμμα για την τηλεόραση, για παράδειγμα, βλέπουμε μόνο μια ώρα την ημέρα και ποτέ μετά τις επτά. Έτσι, το παιδί θα ξέρει ότι έχει ένα πρόγραμμα να τηρήσει και θα είναι πιο εύκολο να του επιβληθείτε.
Διδάξτε στα παιδιά τον σκοπό της μελέτης, που είναι να εμπεδώνουμε ο,τι μάθαμε στο σχολείο. Τουλάχιστον θα καταλάβουν ότι δεν είναι κάτι που «μαγείρεψαν» οι μεγάλοι για να τους καταστρέφουν τα βράδια τους.
Μάθετέ τους, επίσης, την «πικρή» αλήθεια για κάθε δουλειά: αν δεν την κάνουμε σήμερα, θα την κάνουμε οπωσδήποτε αύριο, ίσως και διπλή. Κανένας ενήλικας δεν θα διανοήθηκε ποτέ να πει στον προιστάμενο του ότι δεν έκανε τη δουλειά του, γιατί έβλεπε κινούμενα σχέδια στη τηλεόραση.
Αν τα παιδιά δυσκολεύονται με τη μελέτη, να τα ενθαρρύνετε. «Δύσκολο φαίνεται. Για να το δούμε μαζί». Ή, «έχεις βελτιωθεί πάρα πολύ. Κοίτα μέχρι που έφτασες»
Aπόσπασμα απο το βιβλίο του Στάνλεϊ Σαπίρο-Κάρεν Σκινούλις "Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων"
Περισσότερες συμβουλές εδώ.