Λαμβάνουμε ως δεδομένο πως οι γονείς νοιάζονται για το καλό του παιδιού τους και για να δουν αυτό το καλό να παίρνει, κάποτε, σάρκα και οστά θα έκαναν τα πάντα χωρίς δεύτερη κουβέντα. Είναι, όμως, κάποια πράγματα που, είτε γίνονται συνειδητά είτε ασυνείδητα, αποτελούν περισσότερο άσκηση στο αυτοσαμποτάζ παρά καλές πρακτικές για την ανατροφή ενός παιδιού. Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, για λίγο, με ποιους τρόπους μπορεί να καταστρέφετε τις προοπτικές του να γίνει ένας λειτουργικός ενήλικος...
Είστε υπερπροστατευτική
Η αλήθεια είναι ότι ένα παιδί βασίζεται στον γονιό για να λάβει την απαραίτητη προστασία, καθοδήγηση, παρηγοριά ή υποστήριξη. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο γονιός είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για την εξέλιξη του παιδιού του, τον χαρακτήρα, τον τρόπο σκέψης και τις συνέπειες των πράξεών του.
Αν στο παιδί δεν δίνετε ποτέ την ευκαιρία να προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες και άγνωστα περιβάλλοντα, να κάνει λάθη και να αποτύχει, παίρνοντας, ενδεχομένως, πολύτιμα μαθήματα ή να προσπαθήσει μόνο του να δώσει λύσεις σε προβλήματα της ηλικίας του, οι πιθανότητες να βγάλετε στον κόσμο έναν προβληματικό ενήλικο χωρίς αυτοπεποίθηση και αντοχές στις δυσκολίες της ζωής αυξάνονται κατά πολύ.
Προσπαθείτε να γίνετε φίλοι
Καμιά φορά, καθώς ένα παιδί μεγαλώνει και δείχνει να εξαρτάται λιγότερο απ’ τον γονιό, εκείνος επιδιώκει να ανασκευάσει τη σχέση τους με τρόπο που τον κάνει αρεστό, με αποτέλεσμα να ομοιάζει περισσότερο με φιλική παρά με σχέση γονέα-παιδιού.
Η παγίδα εδώ είναι προφανής και η ζημιά μπορεί να αποδειχτεί μη-αναστρέψιμη, καθώς, αν το παιδί σταματήσει να σας βλέπει ως εκείνη που θέτει τα όρια και τους κανόνες μέσα στην οικογένεια, είναι πιθανό να δυσκολευτείτε να του ξανακάνετε κριτική, να το νουθετήσετε και να του επιβάλλετε κάτι που γνωρίζετε πως είναι για το καλό του ή να του απαγορεύσετε κάτι που θεωρείτε επιζήμιο για ‘κείνο. Θα έχετε χάσει τον έλεγχο του παιδιού σας, επειδή θέλατε να είστε κουλ κι αυτό είναι ένα ρίσκο που είναι καλύτερο ν’ αποφεύγεται.
Το κακομαθαίνετε
Είναι η κλασική περίπτωση καταστροφικής γονεϊκής πρακτικής και η πιο διαδεδομένη, αφού χρησιμοποιείται παντού και πάντα για να καταδείξει το αίτιο της κακής συμπεριφοράς ενός παιδιού ή ακόμη κι ενός ενήλικα που το στομάχι του δεν δείχνει να σηκώνει το «όχι» ως απάντηση σε οτιδήποτε.
Σίγουρα του έχετε αδυναμία και δεν θέλετε να το βλέπετε να στενοχωριέται και να πεισμώνει, αλλά με το να του κάνετε όλα τα χατήρια και ν’ αφήνετε όλες τις δύστροπες στιγμές του να περνούν «στα ψιλά γράμματα» ή με μια απλή επίπληξη, το μόνο που καταφέρνετε είναι να μεγαλώσετε έναν δυστυχισμένο άνθρωπο που θα δυσκολευτεί πολύ με τους γύρω του, όσο και με τις αποτυχίες και τα πάμπολα «όχι» που του επιφυλάσσει η ίδια η ζωή.
Έχετε πολλές απαιτήσεις
Σίγουρα, στην εποχή μας, ένας νέος άνθρωπος χρειάζεται πολλά εφόδια για να μπορέσει να σταθεί στο όλο και πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον που διαμορφώνεται «εκεί έξω» κι ένας γονιός πρέπει να φροντίσει γι’ αυτό, αφού κανένα παιδί δεν μπαίνει μόνο του σ’ αυτή η διαδικασία.
Παρ’ όλ’ αυτά, το να στέλνετε το παιδί σας σε φροντιστήριο για δύο και τρεις γλώσσες, να του ζητάτε να διαλέξει «κατεύθυνση» πριν τελειώσει το γυμνάσιο και να γεμίζετε κάθε ώρα της ημέρας του με μαθήματα μουσικής, παραδοσιακούς χορούς, κολυμβητήριο και προσκοπισμό, μαλώνοντάς το, παράλληλα, όποτε πάρει κακό βαθμό στο μάθημα των θρησκευτικών, ίσως και να φέρει άλλα αποτελέσματα. Ό,τι μαθαίνει να το ξεχνά την άλλη στιγμή, να απομακρύνεται από κοντά σας αφού δεν θα είστε ποτέ μαζί και να αναπτύξει αποστροφή για την εντατική δουλειά που θα έχει προφανή αντίκτυπο στην ενήλικη ζωή του.