Τη δραστηριότητα αυτή, την έκανα με μαθητές της Ε' δημοτικού, στα πλαίσια του μαθήματος της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, όταν μιλούσαμε για τις ομάδες, τους κανόνες που πρέπει να τηρούν τα μέλη τους κ.ά. Είναι απλή και αποτελεσματική. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι μαντήλια για να καλύψουμε τα μάτια των παιδιών. Αν την κάνετε χειμώνα, μπορείτε εναλλακτικά να χρησιμοποιήσετε τα κασκόλ των μαθητών, αν δεν έχετε αρκετά μαντήλια.
Η διαδικασία είναι η εξής:
Χωρίζουμε τα παιδιά σε μικρές ομάδες (4-6 άτομα). Πρέπει να έχουμε δύο τρεις ομάδες παιδιών. Σε κάθε ομάδα, τα μέλη στέκονται ο ένας πίσω από τον άλλον και ακουμπάνε με τα χέρια τους, τους ώμους του μπροστινού τους. Όλοι, εκτός από τον τελευταίο, έχουν κλειστά μάτια ή και δεμένα με κάποιο μαντήλι. Είναι προτιμότερο να είναι δεμένα για να είμαστε σίγουροι ότι δεν κάνουν "ζαβολιές"...
Ο τελευταίος της ομάδας, αναλαμβάνει να την οδηγήσει σε ένα σημείο που θα του υποδείξουμε, χωρίς να το δουν οι υπόλοιποι. Δεν επιτρέπεται να δίνει φωνητικές οδηγίες, γι'αυτό δείχνουμε σε όλους από την αρχή τα συνθηματικά χτυπήματα που θα χρησιμοποιεί.
-Ένα χτύπημα και στους δύο ώμους ταυτόχρονα, σημαίνει «προχωράμε ευθεία».
-Ένα χτύπημα στον δεξί ώμο σημαίνει «στρίψε δεξιά».
-Ένα χτύπημα στον αριστερό ώμο σημαίνει «στρίψε αριστερά».
-Ένα διπλό χτύπημα και στους δύο ώμους ταυτόχρονα, σημαίνει «σταματάμε».
Όταν κάνει κάποιο από τα παραπάνω στον μπροστινό του, αυτός πρέπει να το περάσει στο δικό του μπροστινό κ.ο.κ. Σκοπός είναι να λάβει ο πρώτος το μήνυμα και να ακολουθήσει τη σωστή πορεία προς το σημείο στόχο.
Όσο κινούνται σαν ομάδα στο χώρο, δεν πρέπει να αφήνουν τους ώμους του μπροστινού τους, αλλά ούτε και να μιλάνε μεταξύ τους. Αν όταν τελειώσει ο χρόνος που τους έχουμε δώσει, δεν φτάσουν στο σημείο που τους έχουμε υποδείξει, δε μας πειράζει. Δεν είναι απαραίτητο να περιμένουμε πολλή ώρα μέχρι να το πετύχουν.
Προσωπικά τους είχα αφήσει γύρω στα 10 λεπτά με ένα τέταρτο. Οι δύο, από τις τρεις ομάδες, είχαν τελειώσει νωρίς, ενώ η τρίτη ήταν πολύ μακριά και δεν τηρούσε τους κανόνες που είχαμε συμφωνήσει, οπότε δύσκολα θα έφτανε στο στόχο.
Ούτως ή άλλως στο τέλος, όπως σε κάθε δραστηριότητα, μαζεύουμε τα παιδιά σε μία ομάδα και συζητάμε για ό,τι έγινε. Οι ομάδες που δε θα φτάσουν, θα πρέπει να σκεφτούν τι έφταιξε και τι θα έκαναν διαφορετικά για να πετύχουν το σκοπό τους.
Ούτως ή άλλως στο τέλος, όπως σε κάθε δραστηριότητα, μαζεύουμε τα παιδιά σε μία ομάδα και συζητάμε για ό,τι έγινε. Οι ομάδες που δε θα φτάσουν, θα πρέπει να σκεφτούν τι έφταιξε και τι θα έκαναν διαφορετικά για να πετύχουν το σκοπό τους.
· Πιο συγκεκριμένα μπορούμε να συζητήσουμε όλοι μαζί:
· Αν πετύχαμε το στόχο και αν όχι γιατί
· Αν αντιμετωπίσαμε δυσκολίες και ποιες
· Πώς δούλεψε η ομάδα
· Πώς νιώσαμε στην ομάδα
· Τι συμπεραίνουμε