Οι φωτογραφίες που τόλμησαν να ουρλιάξουν δυνατά ό,τι ο υπόλοιπος κόσμος αρνούνταν να δει.
"Migrant Mother"-Dorothea Lange, 1936
Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης έφτασαν στ’ αυτιά της κυβέρνησης μ’ αυτή τη φωτογραφία. Η φωτογράφος Dorothea Lange τόλμησε να βγάλει προς τα έξω τον πόνο και τη δυστυχία εκείνης της περιόδου. Η γυναίκα της φωτογραφίας, χήρα και μητέρα εφτά παιδιών, την πλησίασε ζητώντας βοήθεια όταν επισκέφτηκε έναν καταυλισμό στην Καλιφόρνια. Είχε χάσει τον άντρα της από φυματίωση, μεγάλωνε μόνη της τα παιδιά της και τρεφόταν με ότι μπορούσε να βρει.
Η Dorothea Lange τόλμησε να δημοσιεύσει αυτή τη φωτογραφία που έγινε το πρόσωπο της χρονιάς. Μετά από αυτό, η κυβέρνηση ευαισθητοποιήθηκε και έστειλε προμήθειες στον καταυλισμό. Η ταυτότητα της γυναίκας έμενε άγνωστη για χρόνια. Το όνομα της ήταν Florence Owens Thompson και το αποκάλυψε η ίδια το 1976.
"Η δολοφονία ενός Βιετκόνγκ από έναν Σαϊγκόν αστυνομικό"-Eddie Adams, 1968
Φωτογραφία που τελείωσε τον πόλεμο αλλά κατέστρεψε τη ζωή ενός άντρα. Όταν ο Adams δημοσίευσε αυτή τη φωτογραφία δεν μπορούσε να φανταστεί τις συνέπειες. Μπορεί να απεικόνισε την στυγερή δολοφονία ενός Βιετκόνγκ, αυτό όμως που δεν αποκάλυψε ήταν ότι ήταν αρχηγός μιας εκδικητικής ομάδας και ότι τις προηγούμενες ώρες είχε σκοτώσει δεκάδες άοπλους πολίτες.
Η ζωή του αυτόχειρα όμως καταστράφηκε. Και δεν ήταν άλλος από τον στρατηγό Nguyen Ngoc Loan. Όταν χρειάστηκε ιατρική περίθαλψη μεταφέρθηκε στην Αυστραλία, το νοσοκομείο δεν τον δέχτηκε κι έτσι μεταφέρθηκε και πάλι στην Αμερική. Εκεί τον περίμενε ένα οργισμένο πλήθος.
Όταν εγκαταστάθηκε στην Βιρτζίνια, αποφάσισε να ανοίξει ένα εστιατόριο άλλα η φωτογραφία τον καταδίωκε. Άγνωστη έσπασαν το μαγαζί του και έγραψαν στους τοίχους "Ξέρουμε ποιος είσαι". Ο ίδιος ο Adams μιλώντας για τη φωτογραφία που του χάρισε ένα βραβείο Pulitzer είπε: "Ο στρατηγός σκότωσε τον Βιετκόνγκ. Εγώ σκότωσα τον στρατηγό με την μηχανή μου. "
"Hindenburg"-Murray Becker, 1937
Η δύναμη της φωτογραφίας, έκανε την έκρηξη του Hindenburg (6 Μαΐου 1937) να μοιάζει με την μεγαλύτερη καταστροφή του 20ου αιώνα. Η αλήθεια όμως ήταν λίγο διαφορετική. Στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο τραγική η κατάσταση. Με επιβάτες 97 άτομα, τα 62 των οποίων επέζησαν, δεν ήταν καν χειρότερη έκρηξη ζέπελιν.
Οι τρομακτικές φωτογραφίες όμως που βγήκαν στη δημοσιότητα, κλόνισαν την εμπιστοσύνη του κοινού. 22 φωτογράφοι ήταν παρόν στο ατύχημα, μεταξύ τους και ο Murray Becker . Μέχρι τότε τα ζέπελιν ήταν ο πλέον αξιόπιστος τρόπος μεταφοράς. Μια φωτογραφία όμως χωρίς επεξήγηση έδωσε τέλος στην κυριαρχία τους.
"The Tetons – Snake River"- Ansel Adams, 1942
Θα μπορούσαμε να χωρίσουμε τη φωτογραφία σε δύο περιόδους. Στην προ Adams εποχή και στην μετά Adams εποχή. Κι αυτό γιατί ήταν εκείνος που έδωσε στην φωτογραφία την διάσταση της τέχνης. Όταν άλλοι φωτογράφοι της εποχής του «πείραζαν» τα φιλμ τους για πιο καλλιτεχνικές φωτογραφίες, εκείνος πήρε τη μηχανή του και φωτογράφισε τη φύση.
Ήταν ο άνθρωπος που έμαθε τους Αμερικάνους να αγαπούν τη γη τους. Έτσι το 1936 συνόδευσέ τις φωτογραφίες του στο ταξίδι τους μέχρι την Ουάσινγκτον, για να προωθήσει τις απόψεις του για την προστασία του Kings Canyon στην Καλιφόρνια. Και τα κατάφερε. Χάρη σ’ εκείνον η περιοχή ανακηρύχτηκε εθνικός δρυμός.
"The Corpse of Che Guevara"-Freddy Alborta, 1967
Η δολοφονία του Ernesto "Che" Guevara από βολιβιανούς στρατιωτικούς σηματοδότησε μια νέα εποχή. Οι εκτελεστές του θέλησαν να ποζάρουν με το άψυχο σώμα του για να έχουν αποδείξεις ότι ο Che είναι πλέον νεκρός. Ήλπιζαν ότι με τον θάνατό του θα πέθαινε και το κίνημά του.
Η δημοσίευση όμως αυτής της φωτογραφίας είχε τα αντίθετα αποτελέσματα. Το μόνο που κατάφεραν οι εκτελεστές του ήταν να γίνει ο Che θρύλος. Οι υποστηρικτές του έλεγαν ότι το γαλήνιο πρόσωπό του σήμαινε τη συγχώρεση προς τους εκτελεστές του, ενώ κάποιοι τον παρομοίασαν με τον Ιησού μετά την αποκαθήλωσή του από το σταυρό.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.