Το να πειθαρχήσεις ένα παιδί δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Όταν μάλιστα εκείνο είναι λιγάκι πιο ευαίσθητο από το κανονικό, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα δυσκολότερα.
Τα παιδιά που παθιάζονται πολύ και αγαπούν με όλη τους την καρδιά, είναι και αρκετά ευάλωτα! Προσβάλλονται εύκολα και δεν μπορούν να αφήσουν πίσω τους όσα τα στεναχωρούν. Νιώθουν πολύ βαθιά όσα συμβαίνουν και δύσκολα ξεχνούν. Συχνά, μάλιστα, θα αμυνθούν για κάτι, επειδή απλώς βρίσκονται σε πανικό.
Όσοι γονείς μεγαλώνουν ένα τέτοιο παιδί, λοιπόν, γνωρίζουν, ότι η πειθαρχία είναι κάτι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί. Όχι μόνο επειδή αυτά τα παιδιά αμύνονται περισσότερο ή δεν ακολουθούν συχνά τους κανόνες, αλλά επειδή το να τους θέσεις όρια χωρίς να προσβληθούν ή να στεναχωρηθούν είναι, συχνά, ακατόρθωτο.
Η Wendy Wisner, μαμά ενός τέτοιου παιδιού, γράφει στο scarymommy.com, για αυτήν ακριβώς την εμπειρία της, αλλά και για το πώς κατάφερε να πειθαρχήσει το υπερευαίσθητο παιδί της.
«Όλοι εμείς που αναθρέφουμε ένα πολύ ευαίσθητο παιδί ξέρουμε, πως είναι πάρα πολύ δύσκολο να θέσουμε όρια και κανόνες. Ο μικρός μου γιος ήταν πολύ σοβαρός από τη στιγμή που γεννήθηκε. Η διάθεσή του άλλαζε διαρκώς και τη μια στιγμή γελούσε ακατάπαυστα, ενώ την άλλη ήταν σκυθρωπός ή νευριασμένος.
Είναι πάντα παθιασμένος με ό,τι κάνει, αλλά και πολύ πεισματάρης! Έχει έντονη προσωπικότητα, την οποία με τον καιρό κατάφερα να τιθασεύσω. Πώς;
Παρακάτω σας παρουσιάζω 6 τρόπους που με βοήθησαν πολύ να πειθαρχήσω το υπερευαίσθητο, μικρό παιδί μου!
- Αποφύγετε τις κατηγορίες
Καταπολεμήστε το ένστικτό που σας οδηγεί να πείτε “Κοίτα τι έκανες!” ή “Γιατί το έκανες κάτι τόσο άθλιο;” και προτιμήστε φράσεις, όπως: “Ας δούμε μήπως υπάρχει καλύτερος τρόπος για να το λύσουμε αυτό”. Στην πρώτη περίπτωση το παιδί ακούει, ότι είναι το χειρότερο πλάσμα του κόσμου, ενώ στην δεύτερη βρίσκετε μαζί μία λύση, χωρίς να το προσβάλλετε ή να το στεναχωρείτε. - Προσέξτε τον τόνο της φωνής σας
Όλοι μας χάνουμε την ψυχραιμία μας κάποια στιγμή και ανεβάζουμε τον τόνο της φωνής μας. Το πιο ευαίσθητο παιδί μας, όμως, νιώθει αυτή την ένταση πολύ βαθιά μέσα του και πληγώνεται. Δεν μπορεί να αντιδράσει αλλιώς και τα βάζει με τον εαυτό του. Οπότε την επόμενη φορά πάρτε μια βαθιά ανάσα, μετρήστε μέχρι το 10 και αν θέλετε να ουρλιάξετε, πάρτε ένα μαξιλάρι και φωνάξτε σε αυτό! - Μην απομονώνετε το παιδί σαςΌταν βάζετε το παιδί σας τιμωρία μείνετε μαζί του. Χωρίς να του μιλάτε ή να το κοιτάζετε. Αν δεν το κάνετε, το παιδί σας νομίζει ότι το εγκαταλείπετε. Προσωπικά, περιμένω μαζί του στο δωμάτιο που του είπα να πάει. Δεν του μιλάω, απλώς περιμένω να ηρεμήσει και να επιστρέψει σε όσα κάναμε πριν λίγο.
- Προσφέρετε εναλλακτικές , όποτε χρειάζεταιΤο υπερευαίσθητο παιδί δεν δέχεται τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Η αυταρχικότητα δεν του ταιριάζει. Οπότε όταν η συμπεριφορά του το επιτρέπει καθίστε μαζί του και συζητήστε και τη δική του οπτική γωνία. Το να σας βοηθήσει να φτιάξετε μαζί τους κανόνες, το κάνει να νιώθει πιο δυναμικό. Σίγουρα, εσείς έχετε τον τελευταίο λόγο, αλλά το ότι ακούτε και τη δική του άποψη το βοηθά πολύ.
- Μην απομακρύνεστε μετά την τιμωρίαΌταν τα αίματα ανάβουν είναι πολύ δύσκολο να είστε μέσα στις γλύκες και τις αγάπες. Και σίγουρα δεν μπορείτε να συζητήσετε για το τι συνέβη. Μετά από λίγο, όμως, όταν και το παιδί ηρεμήσει, μιλήστε για το τι συνέβη. Αγκαλιάστε το παιδί σας και βεβαιώστε το, ότι όλα θα πάνε καλά.
- Μην συγκρίνετε τα παιδιά σαςΚάθε παιδί είναι διαφορετικό. Αυτό να το θυμάστε πάντα. Είναι πολύ εύκολο να δείξετε πώς συμπεριφέρονται τα άλλα παιδιά και να επικρίνετε το δικό σας, αλλά το μόνο που θα καταφέρετε είναι να πληγώσετε και να μειώσετε το ευαίσθητο παιδί σας…
Οι συνέπειες και τα όρια είναι απολύτως απαραίτητα στην ανατροφή όλων των παιδιών, απλώς ορισμένα χρειάζονται μια προσοχή παραπάνω. Το υπερευαίσθητο παιδί πειθαρχεί ευκολότερα όταν υπάρχει ηρεμία και ευγένεια. Άλλωστε, αυτό που όλοι θέλουμε, είναι να διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να συμπεριφέρονται με ευγένεια, να είναι συνεπείς και να μπορούν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους…»