Κι εγώ όπως οι περισσότεροι, θα ήθελα περισσότερα από τους γονείς μου. οι περισσότεροι γονείς, θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Ωστόσο ο καθένας έχει συγκεκριμένες αντοχές, δεξιότητες και δυνάμεις. Με πήρε αρκετό καιρό, αλλά πλέον αποδέχτηκα ότι και οι δικοί μου γονείς έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν και μου έδωσαν ανιδιοτελή αγάπη. Δεν τα έκαναν όλα τέλεια. Αλλά και ποιο είναι αυτό το τέλειο; Ξέρουμε όλοι ότι δεν υπάρχει πραγματικά.
Η σχέση μου με τους γονείς μου βελτιώθηκε, όταν οι προσδοκίες μου ήταν σε συνάρτηση με όλα όσα μπορούν εκείνοι να μου προσφέρουν. Σοφή η φράση που λέει ότι είσαι ευτυχισμένος όταν έχεις απομυθοποιήσει τους γονείς σου.
Οι σημερινοί γονείς, είμαστε κάπως διαφορετικοί από τους προηγούμενους γονείς. Οι μπαμπάδες πλέον έχουν αρχίσει να έχουν ενεργό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση, κάτι πολύ ελπιδοφόρο και θετικό. Επίσης, οι γονείς της γενιάς μας, ενημερώνονται και δεν επαναπαύονται σε εκείνα που τους έμαθαν οι παλαιότεροι. Αμφισβητούν παλιές μεθόδους, τεχνικές και προσπαθούν για το καλύτερο.
Ποιο είναι όμως αυτό το καλύτερο για το οποίο προσπαθούμε όλοι;
Οι κόρες μου πλέον είναι πεντέμισι και τριών (σχεδόν…). Έτσι, αναρωτιέμαι ποια μαθήματα μου έδωσε μέχρι τώρα η ζωή και πώς θα μπορούσα να τους τα μεταδώσω… όσο γίνεται…
Σκεφτόμουν ότι θα ήθελα οι γονείς μου να μου είχαν μάθει καλύτερα ότι :
1.Αυτό που πάντα θα με χαρακτηρίζει είναι οι πράξεις μου και όχι οι σκέψεις μου. Aυτό που θα μετράει είναι το τι κάνω και όχι το τι σκέφτομαι γι’ αυτό.
Πώς να το μεταδώσεις στο παιδί: κάνε πράξη αυτό που διδάσκεις στο παιδί. Για παράδειγμα, αν του λες ότι πρέπει να αγαπάει τα ζώα, πάτε μαζί και αγοράστε τροφή και ταΐστε μια φορά τα αδέσποτα.
2.Δεν πρόκειται ποτέ να μπορέσω να τους έχω όλους ικανοποιημένους, ό,τι κι αν κάνω πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα με κρίνουν αρνητικά. Οπότε το μόνο που έχω να κάνω είναι αυτό που πραγματικά αγαπώ.
Πώς να το μεταδώσεις στο παιδί: Προσπάθησε να ενθαρρύνεις αυτό που αγαπά, ακόμη κι αν σου φαίνεται ασήμαντο, βαρετό ή δεν το εγκρίνεις. Για παράδειγμα , γνωρίζω γονείς που ονειρεύονται το παιδί τους αθλητή ενώ εκείνο θέλει να παίζει πιάνο, ή του αρέσει να ζωγραφίζει. Έτσι, συχνά, το αποθαρρύνουν και το κατευθύνουν σε εκείνο που θα ήθελαν εκείνοι. Ποιο είναι όμως το μάθημα που δίνουν στο παιδί; ότι πρέπει να κάνει στη ζωή αυτό που θέλουν οι άλλοι; Ότι οι ανάγκες του δεν είναι σημαντικές; Ότι οι άλλοι ξέρουν καλύτερα;
3.Κανείς δεν θα με σώσει ή θα με βγάλει από τη μιζέρια μου. Κανείς δεν θα έχει τη δύναμη να μου αλλάξει τη ζωή. Ο μόνος που θα μπορεί είναι και θα είναι ο εαυτός μου.
Πώς να το μεταδώσεις στο παιδί: εάν το παιδί βιώνει μια δύσκολη κατάσταση, βοήθησέ το, δείξε του ότι είσαι εκεί και το στηρίζεις, αλλά άφησε το να λάβει δράση και να πάρει την ευθύνη. Μην κάνει πράγματα που μπορεί και το ίδιο, μην το παρακάμπτεις. Η κόρη μου η μεγάλη, συχνά μου ζητούσε να κάνω κάτι για λογαριασμό της. Αυτό που τη βοήθησε, είναι κάνω εγώ όσο λιγότερα και να την αφήνω να τα κάνει εκείνη.
4.Η ζωή δεν μου χρωστάει τίποτα απολύτως. Όσα χαρίσματα κι αν έχει κανείς, όσο έξυπνος, όμορφος ή ευγενικός είναι, εκείνος θα πρέπει να παλέψει για να κερδίσει.
Πώς να το μεταδώσεις στο παιδί: Προσπάθησε να μην μπαίνεις μπροστά παντού για εκείνο και να μην κατακρίνεις τον τρόπο που διεκδικεί. Ο καθένας έχει την ιδιοσυγκρασία του, αν σεβαστείς την ιδιοσυγκρασία του παιδιού σου, θα ενισχύσεις την αυτοεκτίμησή του.
5.Όσο κι αν νομίζω ότι έχω τις καταστάσεις υπό έλεγχο, στην πραγματικότητα δεν ελέγχω τίποτα. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι το καλύτερο που μπορώ και να είναι ήρεμη αφού οι παράγοντες που είναι πέρα από εμένα είναι άπειροι.
Πώς να το μεταδώσεις στο παιδί: μείνε ψύχραιμη όταν συμβεί κάποια αναποδιά. Για παράδειγμα, το παιδί θα χάσει κάτι ή θα σπάσει κάτι ή θα γίνει κάτι που θα το στεναχωρήσει. Πέρασέ του το μήνυμα ότι όλα αυτά συμβαίνουν και είναι μέσα στη ζωή. Το ζητούμενο είναι να κοιτάζουμε παρακάτω και να σκεφτόμαστε τις επιλογές μας.
6.Αυτό που έχω είναι μόνο το τώρα. Ούτε το παρελθόν ούτε και το μέλλον.
Αν σκεφτόμαστε το πριν και το μετά, χάνουμε το τώρα.
Πώς να το μεταδώσεις στο παιδί: Αυτό το παιδί κυρίως θα το μάθει παρατηρώντας εσένα και τη στάση σου για τη ζωή. Φυσικά, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνει ανεύθυνο ή επιπόλαιο, αλλά να μπορεί να αφήνει πίσω του τα άσχημα και να μην ανησυχεί για το μετά, το οποίο δεν μπορεί κανείς να ελέγξει. Έτσι, αν το δεις να αγχώνεται για την απόδοσή του, εστίασε γενικά στην προσπάθεια, και μην δώσεις τόση αξία στο αποτέλεσμα, είτε είναι αρνητικό είτε θετικό, η προσπάθεια θα φέρει το αποτέλεσμα και εκείνη χρειάζεται να επιβραβεύουμε. Αν για παράδειγμα, κάνει κάποιο άθλημα, εστίασε στο να διασκεδάζει και να περνάει καλά το παιδί, παρά στην απόδοση, η οποία θα είναι ενισχυμένη εάν στο παιδί αρέσει αυτό που κάνει.
Να είσαι καλά!
Σάντυ Κουτσοσταμάτη, http://www.missbloom.gr
Περισσότερα χρήσιμα θέματα εδώ.