Ο Πλάτωνας στον έργο του Πολιτεία, με σκοπό να συγκριθούν οι επιπτώσεις της παιδείας και της έλλειψής της στη φύση του ανθρώπου, παρουσίασε την αλληγορία του Σπηλαίου, σε μορφή διαλόγου μεταξύ του Γλαύκωνα, αδελφού του Πλάτωνα, και του μέντορά του Σωκράτη. Ένα διάλογο που αφηγείται ο Σωκράτης στην αρχή του εβδόμου βιβλίου της Πολιτείας.
Πόσο αληθινός είναι ο κόσμος μας; Πόσο αυθεντικοί είναι άνθρωποι; Είμαστε άραγε αυτοί που νομίζουμε; Ο μύθος του Σπηλαίου είναι μια πολλαπλή αλληγορία κατά την οποία ο Πλάτωνας αναπτύσσει τον δικό του κόσμο ιδεών. Ας τα δούμε από την αρχή.
Τι περιγράφει
Σε ένα σπήλαιο, κάτω από τη γη, βρίσκονται μερικοί άνθρωποι αλυσοδεμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να δουν μόνο τον απέναντί τους τοίχο, χωρίς να μπορούν να κοιτάξουν πίσω, δεξιά και αριστερά. Πίσω τους ωστόσο βρίσκεται μια αναμμένη φωτιά. Έτσι οτιδήποτε διαδραματίζεται πίσω από την πλάτη τους, αυτό αναπαριστάνεται ως σκιά στον απέναντι τους τοίχο. Καθώς οι άνθρωποι αυτοί σε ολόκληρη τη ζωή τους τα μόνα πράγματα που έχουν δει είναι οι σκιές των πραγμάτων, έχουν την εντύπωση ότι τα απεικάσματα που βλέπουν πάνω στον τοίχο είναι αληθινά.
Τι θα συμβεί αν σπάσουν τα δεσμά;
Αν κάποιος από τους αλυσοδεμένους του σπηλαίου κατορθώσει να ελευθερωθεί, να δραπετεύσει δηλαδή από τη σπηλιά και να ανέβει πάνω στη γη και, κάτω από το φως του ήλιου πλέον, αντικρίσει τα πράγματα, θα καταλάβει γρήγορα την πλάνη στην οποία ζούσε όσο ήταν μέσα στη σπηλιά. Θα αντιληφθεί ότι οι σύντροφοι του, που εξακολουθούν να βρίσκονται αλυσοδεμένοι στο σπήλαιο, ζουν βυθισμένοι μέσα στις ψευδαισθήσεις.
Τι θέλει να πει ο Σωκράτης;
Η αλληγορία του σπηλαίου είναι μια προσπάθεια τεκμηρίωσης της θέσης του φιλόσοφου για την Ιδεώδη Πολιτεία. Ο Σωκράτης εξηγεί πως ο φιλόσοφος είναι σαν φυλακισμένος που απελευθερώθηκε από τη σπηλιά και βρίσκεται στο επίπεδο όπου καταλαβαίνει ότι οι σκιές δεν είναι η πραγματικότητα, καθώς μπορεί να καταλάβει την αληθινή μορφή της πραγματικότητας και όχι την κατασκευασμένη πραγματικότητα, που είναι οι σκιές για τους φυλακισμένους. Οι κρατούμενοι αυτής της περιοχής δεν επιθυμούν καν να φύγουν από τη φυλακή τους, διότι δεν γνωρίζουν καλύτερη ζωή.
Αν κάποιοι πάντως καταφέρουν να λυθούν από τις αλυσίδες και βγουν από το σπήλαιο, θα τυφλωθούν από τη λάμψη του Ήλιου και θα επιστρέψουν πίσω. Αν, ωστόσο, συνηθίσουν το φως, θα δουν καθαρά τον Ήλιο, που συμβολίζει το Αγαθό, και θα καταλάβουν ότι όσα έβλεπαν μες στο σπήλαιο ήταν απλά αντίγραφα των αληθινών. Ίσως σκεφτούν να επιστρέψουν πίσω, λυπούμενοι τους φυλακισμένους συντρόφους τους. Πίσω, όμως, στο σπήλαιο, δε θα μπορούν να συνηθίσουν στο σκοτάδι, και, προσπαθώντας να διδάξουν στους υπόλοιπους την αλήθεια, ίσως δεχτούν το μίσος και την αντίδρασή τους. Ωστόσο, όσοι ελευθερώθηκαν, έχουν χρέος να επιστρέψουν πίσω και να διδάξουν και τους υπόλοιπους.
Το παρακάτω video θα σε βοηθήσει να καταλάβεις καλύτερα:
Για πολλούς η ταινία Μάτριξ αποτελεί μια μοντέρνα ερμηνεία του φιλοσοφικού μύθου. Στο παρακάτω video το εξηγούν αναλυτικά:
http://mikropragmata.lifo.gr
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.