Ονομάτα της ελληνικής μυθολογίας από το Α ως το Ω με τις βασικές τους πληροφορίες

A 

Άβα: Μια από τις νύμφες.
Αβαρβαρέα: Μία από τις Ναϊάδες νύμφες, μητέρα των δίδυμων Αισήπου και Πηδάσου.
Άβας: Βασιλιάς του Άργους.
Αβίλλιος: Γιος του Ρωμύλου.
Αγαθοδαίμων: Αρχαία θεότητα, προστάτης της οικογένειας.
Αγάθυρσος: Γιος του Ηρακλή και της Έχιδνας.
Αγαμέμνων: Βασιλιάς των Μυκηνών, αρχιστράτηγος των Ελλήνων στον πόλεμο εναντίον της Τροίας.
Αγαμήδης: Αρχιτέκτονας, γιος του Στύμφαλου.
Αγαπήνωρ: Βασιλιάς της Τεγέας που πήρε μέρος στα Τρωικά.
Αγαπτόλεμος: Ένας από τους πενήντα γιους του Αιγύπτου που σκοτώθηκε από τις Δαναΐδες.
Αγαύη: Κόρη του Κάδμου.
Αγήνωρ: Βασιλιάς της Φοινίκης, γιος του Ποσειδώνα, πατέρας του Κάδμου και της Ευρώπης.
Αγκαίος: Όνομα μυθικών ηρώων.
Αγλαΐα: Μια από τις τρεις Χάριτες.
Αγλαονίκη: Η μάγισσα που προέλεγε τις εκλείψεις της σελήνης.
Αγλαόπη: Μια από τις Σειρήνες.
Αγλαοφήμη: Μια από τις Σειρήνες.
Αγλαυρίδες: Οι τρεις κόρες του πρώτου βασιλιά της Αττικής Κέκροπα, Άγλαυρος, Έρση, Πάνδροσος.
Αγνώ: Νύμφη της Αρκαδίας.
Αγχιάλη: Κόρη του Ιαπετού.
Αγχιμάχη: Μία από τις Αμαζόνες, κόρη του Άρη και της Αρμονίας.
Αγχινόη: Μια νύμφη.
Αγχίσης: Ήρωας της Τροίας, απέκτησε τον Αινεία από τη θεά Αφροδίτη.
Άγχουρος: Βασιλιάς της Φρυγίας, γιος του Μίδα.
Άδης: Ο θεός των νεκρών και το βασίλειό του.
Αδηφαγία: Θεότητα, προσωποποίηση της λαιμαργίας.
Αδμήτη: 1. μία από τις Ωκεανίδες νύμφες 2. κόρη του βασιλιά των Μυκηνών Ευρυσθέα.
Άδμητος: Βασιλιάς των Φερών Θεσσαλίας, σύζυγος της Άλκηστης.
Αδράστεια: Θεά της εκδίκησης, κόρη του Δία και της Ανάγκης.
Άδραστος: Βασιλιάς της Σικυώνας ή του Άργους, αρχηγός της εκστρατείας των «επτά επί Θήβας».

Αδύτη: Μία από τις Δαναΐδες.
Άδωνις: Νέος με παροιμιώδη ομορφιά.
Αέθλιος: Γιος του Δία ή του Αιόλου.
Άελλα: Μία από τις Αμαζόνες.
Αελλόπους: 1. επίθετο της Ίριδας 2. (ή Αελλώ -ούς) μια από τις τρεις Άρπυιες.
Αερίας: Βασιλιάς της Κύπρου.
Αερόπη: Κόρη του Μίνωα και σύζυγος του Ατρέα.
Αέροπος: Γιος του Άρη.
Αζάν: Γιος του Αρκάδα και της Ερατώς.
Αηδόνα: Κόρη του Πανδάρεω και σύζυγος του Ζήθου. Οι θεοί τη μεταμόρφωσαν σε αηδόνι.
Αθάμας: Μυθολογικός Ήρωας της Θεσσαλίας και Βοιωτίας.
Αθηνά: Θεά της σοφίας, κόρη του Δία.
Αθώρ(ή Αθύρ): Αιγύπτια θεά ταυτιζόμενη με την Αφροδίτη.
Αιακός: Μυθικός βασιλιάς της Αίγινας, πατέρας του Τελαμώνα.
Αίας: Ο Τελαμώνιος, Ήρωας του Τρωικού Πολέμου από τη Σαλαμίνα.
Αιγαίων: Ένας από τους Εκατόγχειρες.
Αιγέστης: Ιδρυτής της πόλης Αίγεστας ή Σέγεστας της Σικελίας.
Αιγεύς: Βασιλιάς των Αθηνών, πατέρας του Θησέα.
Αιγιάλεια: Κόρη του Άδραστου, σύζυγος του βασιλιά του Άργους Διομήδη.
Αιγιαλεύς: Γιος του Ινάχου.
Αιγιμιός: Γενάρχης των Δωριέων.
Αιγινήτισσα: Κόρη του Ασωπού, την οποία άρπαξε ο Δίας και την μετέφερε στο νησί Οινώνη το οποίο μετονομάστηκε Αίγινα.
Αιγίπαν: Ανθρωπόμορφο τέρας, γιος του Δία.
Αίγισθος: Γιος του Θυέστη, εξάδελφος και φονιάς του Αγαμέμνονα.
Αίγλη: 1. μια από τις Εσπερίδες 2. σύζυγος του Ήλιου, μητέρα των Χαρίτων.
Αιγυπιός: Γιος του Ανθέα και της Βουλίδας. Ο Δίας τον μεταμόρφωσε σε γύπα.
Αίγυπτος: Ο επώνυμος βασιλιάς της Αιγύπτου.
Αϊδωνεύς: Μυθικός Βασιλιάς των Μολοσσών.
Αιήτης: Γιος της Εφύρας και του Ήλιου, πατέρας της Μήδειας, βασιλιάς της Κολχίδας.
Αιθαλίδης: Γιος του Ερμή, περίφημος τοξότης.
Αιθήρ: Γιος του Ερέβους και της Νύχτας και αδελφός της Ημέρας από την οποία απέκτησε τη Γη, τον Ουρανό και τη Θάλασσα.
Αίθιλλα: Κόρη του Λαομέδοντα, αιχμαλωτίστηκε από τους Έλληνες κατά την άλωση της Τροίας.
Αίθρα: Κόρη του Πιτθέα και μητέρα του Θησέα.
Αίμος: Βασιλιάς της Θράκης που παντρεύτηκε τη Ροδόπη και γέννησε τον Έβρο.
Αίμων: Γιος του Κρέοντα, βασιλιά των Θηβών.
Αινείας: Ήρωας της Τροίας, γενάρχης των Ρωμαίων.
Αιολίδες: Τρεις νύμφες, Αλκυόνη, Κανάκη και Πολυμήλη
Αίολος: 1. γενάρχης των Αιολέων, γιος του Έλληνα και της νύμφης Ορσηίδας, αδελφός του Δώρου και του Ξούθου 2. γιος του Ποσειδώνα και της Μελανίππης, βασιλιάς της Λέσβου 3. γιος του Ιππότη και κατά τον Όμηρο, «ταμίας των ανέμων».
Αίπυτος: Όνομα πολλών μυθικών ηρώων.
Αίσακος: Γιος του Πρίαμου.
Αίσων: Βασιλιάς της Ιωλκού.
Αιτωλός: Γιος του Ενδυμίωνα, γενάρχης των Αιτωλών.
Ακάδημος: Ο πρώτος οικιστής της Ακαδημίας.
Ακακαλλίς: Κόρη του Μίνωα, ερωμένη του Ερμή και του Απόλλωνα.
Άκακος: Γιος του Λυκάονα, τροφός του Ερμή.
Ακάμας: Γιος του Θησέα και της Αριάδνης, επώνυμος Ήρωας της Ακαμαντίδας φυλής της Αττικής.
Ακαρνάν: Γιος του Αλκμέωνα και της Καλλιρρόης, Ήρωας των Ακαρνάνων.
Ακάστη: Νύμφη, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος.
Άκαστος: Γιος του Πελία, πήρε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία.
Ακεσίδας: (ή Ίδας) Αδελφός του Ηρακλή.
Άκις: (ή Άκης) Γιος του θεού Φαύνου και της νύμφης Σιμαιθίδας, σκοτώθηκε από τον Πολύφημο.
Ακκώ: Μυθικό πρόσωπο, παροιμιώδης για την ανοησία και τη φιλαρέσκειά της, από αυτήν βγαίνουν οι λέξεις ακκίζομαι, ακκισμός.
Άκμων: Ένας από τους πέντε Ιδαίους Δακτύλους, προσωποποίηση του άκμονα (αμονιού) των σιδηρουργών.
Άκρατος: Δαίμονας, ακόλουθος του Διόνυσου.
Ακρίσιος: Ο πατέρας της Δανάης, βασιλιάς του Άργους.
Ακταία: 1. μία από τις πενήντα Νηρηΐδες 2. μία από τις πενήντα Δαναΐδες 3. όνομα της Αττικής.
Ακταίων: Μυθικός Ήρωας, γιος του Αρισταίου.
Ακτορίονες: Μυθικοί γίγαντες με ένα σώμα και δύο κεφάλια.
Άκτωρ: Πατέρας των Ακτοριόνων.
Αλαγονία: Κόρη του Δία και της Ευρώπης.
Αλαλά: Κόρη του Πολέμου, προσωποποίηση της πολεμικής κραυγής.
Αλαλκομενεύς: Ήρωας της Βοιωτίας, ιδρυτής των Αλαλκομενών, ανέθρεψε την Αθηνά.
Αλάστωρ: Δαίμονας της εκδίκησης και της καταστροφής.
Αλβίων: Γιος του Ποσειδώνα.
Αλεκτρυών: Φύλακας του Άρη ο οποίος τον μεταμόρφωσε σε πτηνό.
Αλεξάνδρα: Θεότητα της Βοιωτίας που ταυτίζεται με την κόρη του Πριάμου Κασσάνδρα.
Αλεξάνωρ: Γιος του Μαχάονα και εγγονός του Ασκληπιού.
Αλεύας: Γενάρχης των Αλευαδών, γιος του Θεσσαλού, εγγονός του Ηρακλή.
Αλήθεια: Κόρη του Δία και της Αρετής, προσωποποίηση της αλήθειας.
Αληκτώ: Μία από τις τρεις Ερινύες, προσωποποίηση της μανίας.
Αλήτης: 1. απόγονος του Ηρακλή 2. γιος του Αιγίσθου.
Αλθαία: Κόρη του Θεστία και μητέρα της Δηιάνειρας και του Μελέαγρου.
Αλθημένης: Εγγονός του Μίνωα.
Άλθηπος: Γιος του Ποσειδώνα και της Λήδας.
Αλία: Μητέρα της Ρόδου, από τον Ποσειδώνα, που έδωσε το όνομά της στο ομώνυμο νησί.
Αλιρρόθιος: Γιος του Ποσειδώνα.
Αλίφηρος: Γιος του Λυκάονα, ιδρυτής της Αλίφειρας.
Αλκάθοος: (ή Αλκάθους) Γιος του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας, βασιλιάς των Μεγάρων.
Άλκηστις: Γυναίκα του Άδμητου.
Αλκινόη: Νύμφη της Αρκαδίας, μία από αυτές που ανέθρεψαν το Δία.
Αλκίνοος: Βασιλιάς των Φαιάκων.
Αλκμέων: 1. Ήρωας του θηβαϊκού κύκλου, γιος του Αμφιάραου και της Εριφύλης 2. γιος του Σίλλου, απόγονος του Νέστορα, γενάρχης των Αλκμεωνιδών.
Αλκμήνη: Μητέρα του Ηρακλή και γυναίκα του Αμφιτρύωνα.
Αλκυονεύς: Γίγαντας, γιος του Ουρανού και της Γης, τον σκότωσε ο Ηρακλής.
Αλκυόνη: Κόρη του Αιόλου (θεού των ανέμων) και της Αγχιάλης, ο Δίας τη μεταμόρφωσε στο πουλί αλκυών.
Άλκων: Περίφημος τοξότης από την Κρήτη, σύντροφος του Ηρακλή.
Άλμος: (ή Όλμος) Γιος του Σίσυφου.
Άλμωψ: Γίγαντας, γιος του Ποσειδώνα και της Έλλης, επώνυμος Ήρωας της Αλμωπίας.
Αλόπη: Μητέρα του Ιπποθόωντα από τον Ποσειδώνα.
Άλπος: Γίγαντας της Σικελίας.
Αλυζεύς: Ήρωας της ακαρνανικής πόλης Αλυζίας, γιος του Ικαρίου.
Αλφεσίβοια: Νύμφη της Ασίας που απέκτησε από το Διόνυσο το Μήδο, γενάρχη των Μήδων.
Αλφιτώ: Μαζί με τις Ακκώ, Μορμώ, Έμπουσα και Λάμια ήταν το φόβητρο των παιδιών στην αρχαιότητα.
Αλωάδες: Δύο γιοι του Ποσειδώνα από την Ιφιμέδεια.
Αμαδρυάδες: Οι νύμφες των δασών.
Αμαζόνες: Μυθικός λαός πολεμοχαρών γυναικών.
Αμαθούς: Γιός του Ηρακλή, επώνυμος Ήρωας της κυπριακής πόλης Αμαθούς (Αμαθούντα)
Αμάλθεια: Νύμφη ή κατσίκα, τροφός του Δία.
Αμαρυλλίς: Μυθική ηρωίδα των έργων του Θεόκριτου.
Αμάρυνθος: Μυθικός βασιλιάς της Εύβοιας.
Αμβροσία: Μία από τις Υάδες, Τροφή των θεών.
Άμπελος: Σάτυρος, ευνοούμενος του Διόνυσου, προσωποποίηση του αμπελιού.
Αμυθάων: Γιος του Κρηθέα, πατέρας του Βίαντα και του Μελάμποδα, ανανεωτής των Ολυμπιακών Αγώνων.
Αμύκη: Κόρη του βασιλιά της Κύπρου Σαλαμίνου.
Αμύκλας: Γιος του Λακεδαίμονα και της Σπάρτης, ιδρυτής των Αμυκλών.
Άμυκος: Βασιλιάς της Βιθυνίας.
Αμυμώνη: Κόρη του Δαναού και της Ευρώπης, μητέρα του Ναυπλίου.
Αμφιάναξ: Πατέρας του Οιτύλου, επώνυμου ήρωα της ομώνυμης λακωνικής πόλης.
Αμφιάραος: Ήρωας και μάντης από το Άργος.
Αμφιδάμας: Γιος του Λυκούργου και της Κλεοφύλης που πήρε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία.
Αμφιθέα: Όνομα μυθικών προσώπων.
Αμφικτύων: Γιος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, ιδρυτής των αμφικτιονιών.
Αμφίλοχος: Αργείος μάντης.
Αμφίμαχος: Γιος του βασιλιά των Μυκηνών Ηλεκτρύωνα, αδελφός της Αλκμήνης.
Αμφιτρίτη: Μια από τις πενήντα Νηρηίδες, η βασίλισσα της θάλασσας που περιβάλλει τον κόσμο.
Αμφιτρύων: Βασιλιάς της Τίρυνθας, γιος του Αλκαίου και σύζυγος της Αλκμήνης με την οποία ο Δίας γέννησε τον Ηρακλή.
Αμφίων: Ονομαστός κιθαρωδός, γιος του Δία και της Αντιόπης.
Άναξ: Γιος του Ουρανού και της Γης, βασιλιάς της Μιλήτου.
Ανδρόγεως: Γιος του Μίνωα και της Πασιφάης, σκοτώθηκε από τον Αιγέα επειδή νίκησε στους Παναθηναϊκούς Αγώνες.
Ανδρόγυνοι: Μυθικός λαός της Λιβύης, είχαν τον ένα μαστό ανδρικό και τον άλλο γυναικείο.
Άνδροκλος: Γιος του Κόδρου και ιδρυτής της Εφέσου.
Ανδρομάχη: Σύζυγος του Έκτορα.
Ανδρομέδα: Κόρη του Κηφέα και σύζυγος του Περσέα.
Άνθεια: Θεότητα της Κρήτης.
Άνθιππος: Ποιητής και μουσικός που επινόησε τη λυδική κλίμακα.
Άνιος: Γιος του Απόλλωνα και βασιλιάς της Δήλου.
Άνουβις: Αιγυπτιακός θεός του Άδη, παριστανόταν με κεφάλι τσακαλιού.
Ανταίος: Γίγαντας, γιος του Ποσειδώνα και της Γης, που αντλούσε δυνάμεις από την επαφή του με τη Γη. Τον έπνιξε ο Ηρακλής, αφού τον απέσπασε από το έδαφος.
Αντέρως: Γιος της Αφροδίτης και του Άρη, προσωποποίηση της ερωτικής ανταπόκρισης στην παιδεραστία.
Αντήνωρ: Σύντροφος του Πριάμου, θεωρείται γενάρχης των Ενετών.
Αντιγόνη: Ηρωίδα του θηβαϊκού μυθικού κύκλου, κόρη του Οιδίποδα.
Αντίκλεια: Κόρη του Αυτόλυκου, σύζυγος του Λαέρτη και μητέρα του Οδυσσέα.
Αντίλοχος: Γιος του Νέστορα και φίλος του Αχιλλέα.
Αντινόη: 1. κόρη του Κηφέα. 2. κόρη του Πελία.
Αντίνοος: 1. μνηστήρας της Πηνελόπης 2. νέος από τη Βιθυνία, σπάνιας ομορφιάς, ευνοούμενος του Αδριανού, συχνά θέμα γλυπτών.
Αντιόπη: 1. βασίλισσα των Αμαζόνων, σύζυγος του Θησέα, μητέρα του Ιππόλυτου. 2. κόρη του Ασωπού, γέννησε από το Δία τον Αμφίονα και το Ζήθο.
Άπις: Βασιλιάς της Πελοποννήσου.
Απόλλων: Ένας από τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, θεός του ήλιου και του φωτός.
Αράχνη: Κόρη του Ίδμονα που η Αθηνά τη μεταμόρφωσε στο ομώνυμο έντομο λόγω της αλαζονείας της για την υφαντική της ικανότητα.
Αρβάκης: Στρατηγός των Μήδων που κατέστρεψε τη Νινευί.
Αργέστης: ΒΔ άνεμος, γιος του Αστρέα και της Ηώς.
Άργης: Ένας από τους Κύκλωπες, γιος του Ουρανού και της Γης.
Αργοναύτες: Ήρωες που έπλευσαν στην Κολχίδα και άρπαξαν το χρυσόμαλλο δέρας.
Άργος: Γιος του Δία, ιδρυτής και πρώτος βασιλιάς του Άργους.
Αργώ: Το πλοίο με το οποίο ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες πήγαν στην Κολχίδα.
Αρήνη: Αδελφή του Τυνδάρεω, επώνυμη της ομώνυμης μεσσηνιακής πόλης.
Άρης: Θεός του πολέμου, γιος του Δία και της Ήρας.
Αρήτη: Σύζυγος του βασιλιά των Φαιάκων Αλκινόου.
Αριάδνη: Κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης, βοήθησε το Θησέα να σκοτώσει το Μινώταυρο.
Αρίσβη: Κόρη του Τεύκρου, γυναίκα του Δαρδάνου.
Αρισταίος: Γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Κυρήνης, επινόησε τη μελισσοκομία.
Αριστόδημος: Γενάρχης των βασιλικών οίκων της Σπάρτης.
Αρκάς: Ήρωας και γενάρχης των Αρκάδων.
Αρκείσιος: Γιος του Δία και της Ευρυοδείας, πατέρας του Λαέρτη και παππούς του Οδυσσέα.
Αρκεσίλαος: Γιος του Λύκου, αρχηγός των Βοιωτών στον Τρωικό Πόλεμο.
Αρμένιος: Γιος του Ζεύξιππου, επώνυμος Ήρωας των Αρμενίων.
Άρμενος: Ένας από τους Αργοναύτες.
Αρμονία: Κόρη του Άρη και της Αφροδίτης, σύζυγος του Κάδμου.
Αρπαλίων: Όνομα δύο ηρώων του Τρωικού Πολέμου.
Αρπάλυκος: Όνομα 4 μυθικών ηρώων.
Άρπιννα: Κόρη του Ασωπού, αδελφή της Αίγινας και μητέρα του Οινόμαου από τον Άρη.
Άρπυιες: Φτερωτές γυναικείες μορφές, υπηρετούσαν τον Άδη και προκαλούσαν το κακό.
Αρσινόη: Κόρη του Λεύκιππου, γέννησε τον Ασκληπιό και την Εριώπιδα από τον Απόλλωνα.
Άρτεμις: Θεά, κόρη του Δία και της Λητώς, αδελφή του Απόλλωνα, θεά του κυνηγιού, των ναυτιλλομένων και της αγνότητας.
Ασία: Κόρη του Ωκεανού και της Παμφολύγης.
Ασκάλαφος: 1. γιος του Άρη και της Αστυόχης. 2. γιος του Αχέροντα που μεταμορφώθηκε σε πτηνό από την Περσεφόνη.
Ασκάνιος: Υιος του Αινεία.
Ασκληπιός: Υιος του Απόλλωνα, θεός της ιατρικής.
Ασσούρ: Ο υπέρτατος θεός του ασσυριακού πανθέου.
Αστάρτη: Θεότητα των αρχ. Τυρίων και Σιδωνίων.
Αστερίων: 1. Το κύριο όν. του Μινώταυρου 2. βασιλιάς της Κρήτης, πατέρας του Μίνωα.
Αστερόπη: 1. κόρη του θεού Κεβρήνα, γυναίκα του Αισάκου, γιου του Πριάμου. 2. μια από τις Πλειάδες.
Αστραία: Κόρη του Δία και της Θέμιδας ή του Αστραίου και της Ηώς που μεταμορφώθηκε στον αστερισμό της Παρθένου.
Αστυάναξ: Γιος του Έκτορα και της Ανδρομάχης.
Αστυδάμεια: 1. κόρη του Αμύντορα, βασιλιά των Δολόπων 2. κόρη του Πέλοπα.
Αστυμέδουσα: Κόρη του Σθένελου και σύζυγος του Οιδίποδα μετά το θάνατο της Ιοκάστης.
Ασωπός: Ποτάμιος θεός, προσωποποίηση των ομώνυμων ποταμών στη Βοιωτία, Φθιώτιδα και Κορινθία.
Αταλάντη: Ακόλουθος της Άρτεμης.
Άτη: Θεότητα που προσωποποιούσε την πλάνη.
Ατθίς: Κόρη του βασιλιά της Αττικής Κραναού.
Ατλαντίς: Ήπειρος που πιστεύεται ότι καταποντίστηκε.
Άτλας: Υιος του Ουρανού και της Γης, αδελφός του Κρόνου.
Ατόν: (ή Ατών) Αιγύπτιος θεός που ο φαραώ Αμένοφης.
Ατρεύς: Ο γιος του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας, βασιλιάς των Μυκηνών, γενάρχης των Ατρειδών.
Άτροπος: Μία από τις τρεις Μοίρες που έκοβε το νήμα της ζωής.
Άττις ή Άττης: Ο φρυγικός θεός της βλάστησης, σύντροφος της Κυβέλης.
Άτυς ή Άτης: Γενάρχης των Λυδών.
Αυγείας: Βασιλιάς της Ήλιδας.
Αύγη: Η κόρη του βασιλιά της Τεγέας Αλεού και μητέρα του Τήλεφου από τον Ηρακλή.
Αυξησία: Η θεά της Ευφορίας που λατρευόταν στην Επίδαυρο.
Αύρα: Η ερωμένη του Διόνυσου.
Αύσων: Ο γιος του Οδυσσέα και της Κίρκης ή της Καλυψώς, γενάρχης των Αυσόνων.
Αυτολέων: Ο Ήρωας των Λοκρών.
Αυτόλυκος: Ο γιος του Ερμή και παππούς του Οδυσσέα από τη μητέρα του. Προσωποποίηση της πανουργίας και του δόλου.
Αυτομέδων: Ο φίλος και ηνίοχος του Αχιλλέα.
Αφαία: Μυθική θεότητα.
Αφαρεύς: Ο βασιλιάς της Μεσσηνίας.
Αφείδας: Ο βασιλιάς της Τεγέας, γιος του Αρκάδα.
Αφροδίτη: Η θεά του έρωτα.
Αχαιός: Ο Γενάρχης των Αχαιών, γιος του Ξούθου και της Κρέουσας.
Αχιλλεύς: Ήρωας του Τρωικού Πολέμου, γιος του Πηλέα και της Θέτιδας.

B

Βάαλ-Άμμων: Θεός των Καρχηδονίων που οι Έλληνες ταύτιζαν με τον Απόλλωνα.
Βαίος (ή Βάιος): Ο κυβερνήτης του πλοίου του Οδυσσέα.
Βάκχες (ή Μαινάδες ή Βακχίδες) Οι γυναίκες, συνοδοί του Διόνυσου.
Βαλίος: Ένα από τα άλογα του Αχιλλέα.
Βαλχάλα (η): Ο τόπος διαμονής των νεκρών στις μάχες πολεμιστών κατά τη σκανδιναβική μυθολογία.
Βασίλεια (η): Η μεγαλύτερη κόρη του Ουρανού και της Τιταίας, προσωποποίηση του βασιλικού πολιτεύματος.
Βασίλη (η): Θόνια θεότητα της Αθήνας.
Βάτων: Ο ηνίοχος του Αμφιάραου.
Βαυβώ: Θεά της γονιμότητας, το όνομά της σημαίνει το γυναικείο αιδοίο.
Βαυκίς: Γριά από τη Φρυγία που με το σύζυγό της Φιλήμονα φιλοξένησε το Δία και τον Ερμή. Αργότερα μεταμορφώθηκε σε φλαμουριά και ο άντρας της σε βαλανιδιά.
Βελλεροφόντης: Μυθικός Ήρωας, γιος του βασιλιά της Κορίνθου Γλαύκου ή του Ποσειδώνα• σκότωσε τη Χίμαιρα και θέλοντας να ανέβει στον Όλυμπο τυφλώθηκε από το Δία.
Βήλος: Ο γιος του Ποσειδώνα και της Λιβύης, δίδυμος αδελφός του Αγήνορα.
Βία: Θεότητα που προσωποποιεί τη δύναμη.
Βίαννα: Γυναίκα από την Κρήτη που έδωσε το όνομά της στη Βιένη.
Βίας: Ήρωας του Άργους, γιος του Αμυθάονα και της Ειδομένης ή Αγλαΐας, αδελφός του μάντη Μελάμποδα, γενάρχης των Βιαντιδών.
Βιθυνός: Γιος του Δία και της Θράκης, επώνυμος Ήρωας της Βιθυνίας.
Βοιώ: Ιέρεια και ποιήτρια των Δελφών.
Βοιωτός: Ήρωας της Βοιωτίας, γιος του Ποσειδώνα και της Άρνης.
Βορεάδες: Οι φτερωτοί γιοι του Βορέα και της Ωρειθυίας Ζήτης και Κάλαϊς.
Βορέας: Γιος του Αστραίου και της Ηούς, προσωποποίηση του βόρειου ανέμου.
Βότρυς: Ο γιος του βασιλιά της Ασσυρίας Σταφύλου και της Μέθης.
Βουκόλος: Γιος του Ηρακλή και μιας από τις Θεσπιάδες.
Βούσιρις: Βασιλιάς της Αιγύπτου, γιος του Ποσειδώνα και της Λιβύης ή της Λυσιάνασσας.
Βούτης: Γιος του Βορέα, σκοτώθηκε από το Διόνυσο.
Βουφάγος: Ήρωας της Αρκαδίας, γιος του Ιαπετού.
Βράγχος: Γιος του Απόλλωνα.
Βριάρεως: Ένας από του Γίγαντες, προσωποποίηση του πολεμικού μένους.
Βρισηίς: Κόρη του Βρίση από την Τροία, αιχμάλωτη του Αχιλλέα που του την πήρε ο Αγαμέμνονας και προκάλεσε την οργή του.
Βριτόμαρτις: Νύμφη της Κρήτης, κόρη του Δία και της Κάρμης, για να ξεφύγει από τον έρωτα του Μίνωα ρίχτηκε στη θάλασσα, αλλά σώθηκε πέφτοντας σε δίχτυα ψαράδων και από τότε αποκλήθηκε Δίκτυννα (κόρη των διχτυών).
Βυβλίς: Κόρη του Μίλητου, δισέγγονη του Μίνωα.
Βύζας: Γιος του Ποσειδώνα και της Κερόεσσας, ιδρυτής του Βυζαντίου.

Γ

Γαία: Αρχέγονη ελληνική θεότητα, γενέτειρα θεών και ανθρώπων, σύζυγος του Ουρανού, γέννησε τους Τιτάνες, τους Γίγαντες, τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες.
Γαλάτεια: 1 Μια από τις Νηρηίδες. 2. σύζυγος του βασιλιά της Κύπρου Πυγμαλίωνα, αρχικά ήταν ωραιότατο άγαλμα που πήρε ζωή από την Αφροδίτη μετά από παράκληση του Πυγμαλίωνα.
Γαλάτης: Γιος του Πολύφημου και της Γαλάτειας, γενάρχης των Γαλατών.
Γαλεώτης: Γιος του Απόλλωνα και της Θεμιστώς, γενάρχης Σικελών μάντεων.
Γαλήνη: Μία από τις Νηρηίδες.
Γάλλοι: Ονομασία των ευνούχων ιερέων της θεάς Κυβέλης στη Φρυγία από το μυθικό ήρωα Γάλλο, συνεκδοχικά οι ευνούχοι.
Γάμος: Γιος του Έρωτα.
Γανυμήδης: Νέος ωραιότατος, γιος του Τρώα και της Καλλιρρόης, τον οποίο ο Ζευς απήγαγε στον Όλυμπο για να τον κάνει οινοχόο των θεών.
Γαργαρείς: Μυθικός λαός του Καυκάσου από τους οποίους τεκνοποιούσαν οι Αμαζόνες.
Γαργηττός: Ήρωας της Αττικής.
Γελάνωρ: Βασιλιάς του Άργους.
Γελλώ: Νεαρή γυναίκα από τη Λέσβο που το φάντασμά της έπνιγε τα νήπια.
Γέλως: Δαίμονας, προσωποποίηση του γέλιου.
Γενετυλλίς: Θεότητα της γέννησης.
Γήρας: Προσωποποίηση των γηρατειών, γεννήθηκε από τη Νύκτα και το Έρεβος.
Γηρυόνης: Τρισώματος ή τρικέφαλος γίγαντας που σκότωσε ο Ηρακλής.
Γήταυρος: Τέρας που κατοικούσε στα βάθη των ποταμών και λιμνών.
Γίγαντες: Παιδιά της Γης και του Ουρανού, προσωποποίηση των καταστρεπτικών δυνάμεων της φύσης. Εξοντώθηκαν από τους θεούς του Ολύμπου κατά τη Γιγαντομαχία.
Γλαύκη: Κόρη του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα και σύζυγος του Ιάσονα, ρίχτηκε στην ομώνυμη πηγή για να βρει ανακούφιση από τη φωτιά που προκλήθηκε από το πέπλο που έλαβε ως δώρο από τη Μήδεια.
Γλαύκος: 1. Γιος του Αντήνορα, βοήθησε τον Πάρη στην απαγωγή της Ελένης. 2. γιος του Ιππόλοχου και εγγονός του Βελλεροφόντη, γενάρχης της βασιλικής δυναστείας της Λυκίας. 3. γιος του Σίσυφου. 4. θαλάσσιος θεός με διάφορες υποστάσεις.
Γοργοφόνη: Κόρη του Περσέα και της Ανδρομέδας.
Γοργώ: Δαιμονική μορφή της μυθολογίας, κόρη της Γαίας.
Γόρτυς: Ιδρυτής της κρητικής πόλης Γόρτυνος, γιος του Τεγεάτη ή του Ραδάμανθη
Γουνεύς: Αρχηγός των Αινιάνων και των Περραιβών κατά τον Τρωικό Πόλεμο.
Γραικός: Επώνυμος Ήρωας των Γραικών, γιος του Δία και της Πανδώρας.
Γρύλ(λ)ος: Ένας από τους συντρόφους του Οδυσσέα που η Κίρκη τον μεταμόρφωσε σε χοίρο.
Γρύπες: Μυθικά πουλιά με κεφάλι αετού και σώμα λιονταριού.
Γύ(γ)ης: Ένας από τους Εκατόγχειρες, γιος του Ουρανού και της Γης.

Δ

Δάειρα (Δαίρα): Θεά του ελευσινιακού μυστηριακού κύκλου.
Δαιδαλίων: Γιος του Αυγερινού και αδελφός του Κήυκα. Ο Απόλλων τον μεταμόρφωσε σε γεράκι.
Δαίδαλος: Γιος του Ευπαλάμου ή του Μητίονα, γλύπτης και αρχιτέκτονας, κατασκευαστής του Λαβυρίνθου.
Δάκτυλοι: Κρητικοί δαίμονες, ακόλουθοι της Ρέας ή της Κυβέλης.
Δάκτυλοι: Κρητικοί δαίμονες, εφευρέτες του σιδήρου και εισηγητές των μυστηρίων.
Δάμαιθος: Μυθικός βασιλιάς της Καρίας.
Δαμασκός: Ήρωας της Αρκαδίας, γιος του Ερμή, ιδρυτής της Δαμασκού.
Δαμία: Θεά της γονιμότητας που λατρευόταν στην Επίδαυρο, Αίγινα και Τροιζήνα.
Δάμυσος: Ένας από τους Γίγαντες που διακρινόταν για την ταχύτητά του.
Δανάη: Κόρη του βασιλιά του Άργους Ακρισίου με την οποία ο Δίας, αφού μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή, γέννησε τον Περσέα.
Δαναΐδες: Οι πενήντα κόρες του Δαναού, νύμφες των πηγών. Επειδή σκότωσαν τους συζύγους τους, καταδικάστηκαν στον Άδη να γεμίζουν με νερό πίθο χωρίς πυθμένα.
Δαναός: Γενάρχης των Αργείων, πατέρας των Δαναΐδων. Ως βασιλιάς του Άργους δίδαξε στους ανθρώπους την άρδευση και καλλιέργεια της γης καθώς και τα πρώτα γράμματα.
Δάρδανος: Γιος του Δία και της κόρης του Άτλαντα Ηλέκτρας, επώνυμος Ήρωας των Δαρδάνων.
Δάφνη: Νύμφη που μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό από τον Απόλλωνα, επειδή δε δέχτηκε τον έρωτά του.
Δάφνις: Γιος του Ερμή, Ήρωας βουκολικών μυθιστορημάτων.
Δείμας: Βασιλιάς της Αρκαδίας, γιος του Δαρδάνου.
Δείμος: Δαιμονικό ον, προσωποποίηση του δέους, μαζί με το Φόβο υπηρέτης του Άρη.
Δέκελος: Επώνυμος Ήρωας της Δεκέλειας.
Δελφός: Ήρωας των Δελφών.
Δελφύνη: Δράκαινα που ήταν άνθρωπος στο επάνω μισό και φίδι στο κάτω.
Δέσποινα: Αρκαδική θεότητα.
Δευκαλίων: Γενάρχης των Ελλήνων, βασιλιάς της Φθίας, γιος του Προμηθέα και σύζυγος της Πύρρας.
Δηιάνειρα: Κόρη του βασιλιά της Καλυδώνας Οινέα και σύζυγος του Ηρακλή.
Δηιδάμεια: Κόρη του βασιλιά της Σκύρου Λυκομήδη, σύζυγος του Αχιλλέα.
Δηίφοβος: Γιος του Πριάμου και της Εκάβης.
Δηιφόντης: Απόγονος του Ηρακλή, βασιλιάς της Επιδαύρου.
Δήμητρα: Θεά της γεωργίας και της γονιμότητας.
Δημοφών: Βασιλιάς της Αθήνας, γιος του Θησέα και της Φαίδρας.
Διάνα: (Diana) Θεότητα των Ρωμαίων που ταυτιζόταν με την Άρτεμη.
Δίας (Ζευς): Ο ανώτερος θεός του ελληνικού και του ρωμαϊκού πανθέου, γιος του Κρόνου και της Ρέας.
Δικαιοσύνη: Θεότητα, προσωποποίηση της δικαιοσύνης.
Δίκη: Κόρη του Δία και της Θέμιδας, προσωποποίηση της ανταποδοτικής δικαιοσύνης.
Δικταίο άντρο: Η σπηλιά του βουνού Δίκτη της Κρήτης όπου, κατά τη μυθολογία, η Ρέα γέννησε το Δία.
Δίκτυννα: Κρητική θεότητα που ταυτιζόταν με την Άρτεμη.
Δίκτυς: Γιος του Μάγνητα και αδελφός του βασιλιά της Σερίφου Πολυδέκτη.
Διοκλής: Μυθικός Ήρωας των Μεγαρέων.
Διομήδης: 1. βασιλιάς του Άργους, Ήρωας του Τρωικού Πολέμου 2. γιος του Άρη και της Πυρήνης, βασιλιάς των Βιστόνων της Θράκης, τον σκότωσε ο Ηρακλής.
Διόνυσος: Θεός της γονιμότητας και του κρασιού, γιος του Δία και της Σεμέλης.
Διόσκουροι: Ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης, δίδυμοι γιοι του Δία και της Λήδας.
Δίρκη: Σύζυγος του βασιλιά των Θηβών Λύκου.
Διώνη: Γυναίκα του Δία, μητέρα της Αφροδίτης.
Δόλογκος: Γιος του Κρόνου και της Θράκης, γενάρχης των Δολόγκων.
Δόλοψ: Γιος του Ερμή, επώνυμος Ήρωας των Δολόπων.
Δόλων: Ήρωας της Τροίας που σκοτώθηκε από το Διομήδη.
Δρύας: Γιος του Άρη.
Δρυόπη: Κόρη του Δρύοπα, ερωμένη του Απόλλωνα.
Δρύοψ: Ο επώνυμος Ήρωας των Δρυόπων.
Δωρίς: Κόρη του Ωκεανού, σύζυγος του Νηρέα και μητέρα των Νηρηίδων.
Δώρος: Γενάρχης των Δωριέων, γιος του Έλληνα, αδελφός του Ξούθου και του Αιόλου.

E

Εγκέλαδος: Αρχηγός των Γιγάντων, γιος του Τάρταρου και της Γης, θεωρείτο ότι προκαλούσε τους σεισμούς.
Εγχειρογάστορες: Τέρατα με 6 χέρια εκ των οποίων τα 4 εκφύονταν από την κοιλιά τους.
Έγχελυς: Θαλασσινό φάντασμα στην Κω στο οποίο θυσίαζαν αρνί.
Ειδοθέα: 1. κόρη του Ωκεανού. 2. αδελφή του Κάδμου και σύζυγος του τυφλού μάντη Φινέα.
Ειλείθυια: Θεότητα, προστάτισσα των τοκετών, κόρη του Δία και της Ήρας.
Ειρήνη: Θεά της ειρήνης, μία από τις τρεις Ώρες (Ευνομία, Δίκη), κόρη του Δία και της Θέμιδας.
Εκάβη: Σύζυγος του βασιλιά της Τροίας Πριάμου.
Εκάλη: Μυθική ηρωίδα της Αττικής.
Εκάτη: Θεά της σελήνης, των νεκρών, των φαντασμάτων και της μαγείας, κόρη του Δία ή του Περσέα και της Αστερίας.
Εκατόγχειρες: Ονομασία των τριών γιγάντων Κόττου, Αιγαίωνα ή Βριάρεω και Γύη ή Γύγη, γιων του Ουρανού και της Γαίας, προσωποποίηση των τυφλών δυνάμεων της φύσης.
Έκτωρ: Γιος του Πριάμου και της Εκάβης, ομηρικός Ήρωας, αρχηγός των Τρώων.
Έλατος: Κένταυρος τον οποίο σκότωσε ο Ηρακλής.
Έλειος: Γιος του Περσέα και της Ανδρομέδας, ιδρυτής της πόλης Έλος της Λακωνίας.
Ελένη: Ονομαστή για την ομορφιά της σύζυγος του βασιλιά της Σπάρτης Μενελάου, κόρη της Λήδας και του Δία. Η απαγωγή της από τον Πάρη υπήρξε η αφορμή του Τρωικού Πολέμου.
Έλενος: Γιος του Πριάμου και της Εκάβης, δίδυμος αδελφός της Κασσάνδρας, κάτοχος της μαντικής.
Ελεφήνωρ: Αρχηγός των Αβάντων, λαού της Εύβοιας, κατά την Τρωική Εκστρατεία.
Ελικάων: Γιος του Αντήνορα.
Έλλη: Κόρη του Αθάμαντα και της Νεφέλης, αδελφή του Φρίξου.
Έλλην: Γιος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, πατέρας του Αίολου, του Δώρου και του Ξούθου.
Ελπήνωρ: Ένας από τους συντρόφους του Οδυσσέα που μεταμορφώθηκε από την Κίρκη σε χοίρο.
Έμπουσα: Πλάσμα δαιμονιακό που άλλαζε συνέχεια μορφές.
Ενάρεες: Σκύθες πολεμιστές οι οποίοι, κατά το μύθο, τιμωρήθηκαν από την Αφροδίτη, λόγω ασέβειας, με τη «θήλεαν νούσον», δηλ. ατροφία των γεννητικών οργάνων.
Ενδυμίων: Αρχέγονη θεότητα που κατοικούσε μέσα στη γη, ωραιότατος νέος που τον αγάπησε η Σελήνη• ο Δίας μετά από παράκληση της Σελήνης του χάρισε αιώνιο ύπνο για να διατηρήσει το κάλλος του.
Ενιαυτός: Δαίμονας, προσωποποίηση του έτους.
Ενιπεύς: Ποτάμιος θεός της Θεσσαλίας.
Ενυάλιος: Θεός του πολέμου που ταυτίσθηκε αργότερα με τον Άρη.
Έπαφος: Γιος του Δία και της Ιώς, ο πρώτος βασιλιάς της Αιγύπτου.
Επειός: Ομηρικός Ήρωας, ο κατασκευαστής του Δούρειου Ίππου.
Επιμηθεύς: Γιος του Ιαπετού και της Κλυμένης, σύζυγος της Πανδώρας, αδελφός του Προμηθέα, ενσαρκώνει την απρονοησία και απερισκεψία.
Επιμηλίδες: Νύμφες που φύλαγαν πρόβατα.
Επωπεύς: Βασιλιάς της Σικυώνας και της Κορίνθου.
Ερατώ: Μια από τις εννιά Μούσες, κόρη του Δία και της Μνημοσύνης, προστάτιδα της ερωτικής ποιήσεως.
Εργίνος: Βασιλιάς του Ορχομενού που πήρε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία.
Ερεχθεύς: Μυθικός Ήρωας και βασιλιάς των Αθηνών, γιος του Ηφαίστου και της Γης, θεωρείται ο εισηγητής των Ελευσινίων Μυστηρίων και ιδρυτής των Παναθηναίων.
Ερινύς: Πληθυντικό Ερινύες: θεότητες της ελληνικής μυθολογίας, κόρες της Γης και του Σκότους, τιμωροί των εγκλημάτων (Αληκτώ, Μέγαιρα, Τισιφόνη).
Έρις: Θεά της φιλονικίας και της διχόνοιας, αδελφή και σύντροφος του Άρη, κόρη της Νύκτας και μητέρα του Πόνου και του Λιμού.
Εριφύλη: Αδελφή του Άδραστου και σύζυγος του Αμφιάραου.
Εριχθόνιος: Γιος του Ήφαιστου και της Αθηνάς ή της Ατθίδας, βασιλιάς της Αττικής.
Έρκυνα: Νύμφη ιερής πηγής στη Βοιωτία.
Ερμαφρόδιτος: Πλάσμα αρσενικό και θηλυκό, παιδί του Ερμή και της Αφροδίτης.
Ερμής: Ένας από τους δώδεκα ολύμπιους θεούς, γιος του Δία και της Μαίας, αγγελιαφόρος των θεών, προστάτης των εμπόρων, της ευφορίας της γης, των οδοιπόρων και των γραμμάτων.
Ερμιόνη: Κόρη του Μενέλαου και της Ελένης.
Έρση: Κόρη του Κέκροπα, αδελφή της Αγλαύρου και της Πανδρόσου.
Έρυξ: Γιος της Αφροδίτης και του Βούτη ή του Ποσειδώνα, επώνυμος βουνού της Σικελίας.
Ερυσίχθων: Γιος του Θεσσαλού βασιλιά Τριόπα που, επειδή έκοψε ιερή βελανιδιά, τιμωρήθηκε από τη θεά Δήμητρα με ακόρεστη πείνα.
Έρως: Γιος και ακόλουθος της Αφροδίτης, προσωποποίηση του έρωτα.
Εσπερίδες: Νύμφες, κόρες της Νύκτας και του Έσπερου, φύλαγαν τα χρυσά μήλα που προσφέρθηκαν ως γαμήλιο δώρο από τη Γαία στην Ήρα.
Έσπερος: Γιος ή αδελφός του Άτλαντα, προσωποποίηση του άστρου της εσπέρας.
Εστία: Θεά, κόρη του Κρόνου και της Ρέας, αδελφή του Δία, προστάτιδα της οικογενειακής εστίας.
Εστιάδες: Ιέρειες της θεάς Εστίας
Ετεοκλής: Ήρωας του θηβαϊκού κύκλου, γιος του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, αδελφός του Πολυνείκη.
Ετέοκλος: Ένας από τους «επτά επί Θήβας»
Ευάδνη: Κόρη του Ποσειδώνα, ερωμένη του Απόλλωνα.
Εύανδρος: Γιος του Ερμή, ιδρυτής του χωριού Παλλάντιο ή Παλάτιο στον Παλατίνο λόφο της Ρώμης πριν από την ίδρυσή της από το Ρωμύλο.
Ευβουλεύς: Όνομα δύο ηρώων που συνδέονται με τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Εύηνος: Γιος του Άρη, βασιλιάς της Αιτωλίας, πνίγηκε στον ομώνυμο ποταμό.
Ευίππη: Ερωμένη του Οδυσσέα.
Ευλιμένη: Κόρη του βασιλιά της Κρήτης Κύδωνα.
Εύμαιος: Γιος του βασιλιά της Ν. Συρίας Κτησία Ορμενίδη, τον απήγαγαν οι Φοίνικες και τον πούλησαν ως δούλο στο βασιλιά της Ιθάκης Λαέρτη, υπηρέτησε τον Οδυσσέα ως χοιροβοσκός.
Εύμηλος: Γιος του Άδμητου και της Άλκηστης, πήρε μέρος στην Τρωική Εκστρατεία.
Εύμολπος: Γενάρχης των Ευμολπιδών, ιδρυτής των Ελευσινίων Μυστηρίων.
Ευνομία: Μία από τις τρεις Ώρες, κόρη του Δία και της Θέμιδας.
Ευρύαλος: 1. Αργείος Ήρωας. 2. γιος του Οδυσσέα από την Ευίππη. 3. σύντροφος του Αινεία.
Ευρυγάνεια: Σύζυγος του Οιδίποδα.
Ευρυδίκη: Μια από τις Δρυάδες νύμφες, κόρη του Απόλλωνα και σύζυγος του Ορφέα.
Ευρύκλεια: Τροφός του Οδυσσέα που πρώτη τον αναγνώρισε κατά την επιστροφή του στην Ιθάκη.
Ευρύλοχος: Σύντροφος του Οδυσσέα, ο μόνος που δε μεταμόρφωσε η Κίρκη σε χοίρο.
Ευρύμαχος: Ένας από τους μνηστήρες της Πηνελόπης.
Ευρυμέδων: Βασιλιάς των Γιγάντων που βίασε την Ήρα και γέννησε τον Προμηθέα.
Ευρυνόμη: Κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, μητέρα των τριών Χαρίτων.
Ευρύπυλος: Όνομα πολλών μυθικών ηρώων.
Ευρυσθεύς: Βασιλιάς των Μυκηνών που υποχρέωσε τον Ηρακλή να εκτελέσει τους 12 άθλους.
Ευρυτίων: Όνομα πολλών μυθικών ηρώων.
Εύρυτος: Βασιλιάς της Οιχαλίας, επώνυμος Ήρωας των Ευρυτάνων της Αιτωλίας, εφευρέτης του τόξου.
Ευρώπη: Κόρη του Αγήνορα και της Τηλέφασσας που απήχθη από το μεταμορφωμένο σε ταύρο Δία. Από το Δία και την Ευρώπη γεννήθηκαν ο Μίνωας, ο Σαρπηδόνας και ο Ραδάμανθυς.
Ευτέρπη: Μια από τις εννέα Μούσες, προστάτιδα και εφευρέτρια της αυλητικής τέχνης.
Εύφημος: Γιος του Ποσειδώνα, ένας από τους Αργοναύτες, Ήρωας της Βοιωτίας.
Ευφορίων: Γιος του Αχιλλέα, μετά το θάνατό του, και της Ελένης.
Ευχήνωρ: Ήρωας του Τρωικού Πολέμου από την Κόρινθο.
Έχεμος: Βασιλιάς της Αρκαδίας.
Έχετος: Βασιλιάς της Ηπείρου.
Έχιδνα: Κόρη του Φόρκυος και της Κητούς με γυναικείο κορμό και ουρά φιδιού. Μητέρα όλων των τεράτων (Λερναίας Ύδρας, Σφίγγας, Κέρβερου κτλ.).
Εχίων: Σύζυγος της κόρης του Κάδμου Αγαύης και πατέρας του βασιλιά της Θήβας Πενθέα.
Εωσφόρος: Γιος της Αυγής και του Αστραίου, προσωποποίηση του πρωινού άστρου.

Ζ

Ζαγραίος: (ή Ζαγρεύς Διόνυσος), θεός των Ορφικών, γιος του Δία και της Περσεφόνης.
Ζευξίππη: Όνομα πολλών μυθικών ηρωίδων.
Ζέφυρος: Όνομα του δυτικού ανέμου, γιος του Αστραίου και της Ηώς, πατέρας των αλόγων του Αχιλλέα.
Ζήθος: Γιος του Δία και της Αντιόπης.
Ζήλος: Θεότητα, προσωποποίηση της άμιλλας, αδελφός της Νίκης, του Κράτους και της Βίας.
Ζήτης: Ένας από τους Βορεάδες.

Η

Ήβη: Θεά, κόρη του Δία και της Ήρας, προσωποποίηση της νεότητας.
Ηγέλεως: Εγγονός του Ηρακλή, καθιέρωσε την πολεμική χρήση της σάλπιγγας.
Ηδωνός: Γιος του Άρη και της νύμφης Καλλιρρόης, γενάρχης των Ηδωνών.
Ηερίη: Μητέρα του Αιγύπτου.
Ηετίων: Ήρωας της Αττικής από τον οποίο πήρε το όνομά της η Ηετιώνεια Άκρα του Πειραιά.
Ηλείος: Γιος του Ποσειδώνα, ηγεμόνας των Επειών που ονομάστηκαν από αυτόν Ηλείοι.
Ηλέκτρα: 1. κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, ηρωίδα του τραγικού κύκλου των Ατρειδών 2. όνομα διαφόρων μυθικών προσώπων.
Ηλεκτρύων: Ήρωας της Τίρυνθας, πατέρας της Αλκμήνης, τον σκότωσε ο γαμπρός του Αμφιτρύων.
Ηλεκτρυώνη: Κόρη του Ήλιου και της Ρόδου.
Ηλεύς: Γιος του Ποσειδώνα, βασιλιάς της Ήλιδας.
Ηλιάδες: Γιοι του Ήλιου και της Ρόδου, κόρης του Ποσειδώνα, που φημίζονταν για τις αστρολογικές και ναυτικές τους γνώσεις, στους Ηλιάδες αποδίδονταν οι διαιρέσεις του έτους.
Ήλιος: Γιος του Υπερίωνα και της Θείας, αδελφός της Σελήνης.
Ηλύσια Πεδία: Τόπος στα πέρατα της Γης όπου, μετά θάνατον, ζούσαν οι ήρωες, τα παιδιά των θεών και όλοι οι ενάρετοι σε κατάσταση διαρκούς ευτυχίας και χωρίς πόνους.
Ημαθίων: 1. βασιλιάς των Αιθιόπων. 2. βασιλιάς της Σαμοθράκης, γιος της Ηλέκτρας.
Ημέρα: Προσωποποίηση του φωτός της ημέρας, κόρη του Ήλιου ή κόρη ή αδελφή του Ερέβους και της Νύκτας.
Ήπειρος: Κόρη της Αγαύης, επώνυμη της Ηπείρου.
Ηπιόνη: Σύζυγος του Ασκληπιού.
Ήρα: Μια από τις ολύμπιες θεότητες, κόρη της Ρέας και του Κρόνου, αδελφή και σύζυγος του Δία, προστάτιδα της γυναίκας και του γάμου.
Ηρακλείδες: Οι γιοι και όλοι οι απόγονοι του Ηρακλή.
Ηρακλής: Ήρωας της ελληνικής μυθολογίας, η προσωποποίηση της δύναμης, γιος του Δία και της Αλκμήνης.
Ηριγόνη: Κόρη του Ικάρου ή Ικαρίου επωνύμου του αττικού δήμου Ικαρίας κοντά στην Πεντέλη.
Ηριδανός: Μυθικό ποτάμιο ρεύμα στα πέρατα του κόσμου, κοντά του κατοικούσαν οι Εσπερίδες.
Ηροφίλη: Μια από τις Σίβυλλες που προείπε την άλωση της Τροίας από τους Έλληνες.
Ηρώ: Ιέρεια της Αφροδίτης, ερωτεύτηκε τον Λέανδρο και μετά τον πνιγμό του αυτοκτόνησε.
Ησιόνη: Κόρη του βασιλιά της Τροίας Λαομέδοντα, αδελφή του Τιθωνού και του Πριάμου, προσφέρθηκε από τον πατέρα της βορά σε θαλάσσιο κήτος και σώθηκε από τον Ηρακλή.
Ήφαιστος: Θεός της φωτιάς, γιος του Δία και της Ήρας, σύζυγος της Αφροδίτης, προσωποποίηση της αστραπής και του κεραυνού.
Ηχώ: Νύμφη των βουνών και δασών, προσωποποίηση της ηχώς.
Ηώς: Θεά, αδελφή του Ήλιου και της Σελήνης, προσωποποιεί το πρώτο φως της ημέρας.

Θ 

Θάλεια: Μια από τις εννιά Μούσες, κόρη του Δία και της Μνημοσύνης, προστάτιδα των εύθυμων συμποσίων και της κωμωδίας.
Θαλλώ: Μια από τις τρεις Ώρες, σύμβολο της ανοιξιάτικης βλάστησης.
Θάμυρις: Αοιδός και μουσικός από τη Θράκη τον οποίο οι Μούσες τύφλωσαν και του στέρησαν τις μουσικές ικανότητες.
Θάνατος: Θεός που προσωποποιούσε το θάνατο, γιος του Ερέβους και της Νύκτας, δίδυμος αδελφός του Ύπνου.
Θαύμας: Γιος του Πόντου και της Γαίας, πατέρας της Ίριδας και των Αρπυιών.
Θεανώ: Μια από τις πενήντα Δαναΐδες.
Θελξίων: Βασιλιάς της Σικυώνας.
Θέμις: Μια από τις Τιτανίδες, κόρη του Ουρανού και της Γαίας, σύζυγος του Δία και μητέρα των Ωρών, των Μοιρών, της Ευνομίας, της Δίκης και της Ειρήνης, προσωποποίηση του θείου δικαίου, του νόμου και της τάξης.
Θεοκλύμενος: Μάντης από το Άργος που προείπε στους μνηστήρες της Πηνελόπης το τέλος τους.
Θεονόη: 1. κόρη του Πρωτέα και αδελφή του Θεοκλύμενου. 2. κόρη του Θέστορα και αδελφή του μάντη Κάλχα.
Θεοφάνη: Κόρη του βασιλιά της Θράκης Βισάλτη, από την ένωσή της με τον Ποσειδώνα απέκτησε το κριάρι με το χρυσόμαλλο δέρας.
Θέρσανδρος: 1. γιος του Σίσυφου. 2. γιος του Πολυνείκη.
Θερσίτης: Αιτωλός δύσμορφος και αθυρόστομος, πήρε μέρος στην εκστρατεία εναντίον της Τροίας και τον σκότωσε ο Αχιλλέας, όταν τον ειρωνεύτηκε για το θάνατο της Πενθεσίλειας.
Θέσπιος: Γιος του Ερεχθέα, επώνυμος Ήρωας των Θεσπιών.
Θεσπρωτός: Ο επώνυμος Ήρωας των Θεσπρωτών, γιος του Λυκάονα.
Θεσσαλός: Γιος του Αίμονα, επώνυμος Ήρωας της Θεσσαλίας και πρώτος βασιλιάς της.
Θέστιος: Αιτωλός Ήρωας, βασιλιάς της Πλευρώνας.
Θέστωρ: Γιος του Απόλλωνα και της Λαοθόης ή της Αγλαΐας, πατέρας του μάντη Κάλχα.
Θέτις: Μια από τις Νηρηίδες, σύζυγος του Πηλέα και μητέρα του Αχιλλέα.
Θήβη: Όνομα πολλών ηρωίδων, επωνύμων πόλεων που ονομάζονται Θήβαι.
Θησεύς: Ο σημαντικότερος Ήρωας της Αττικής και ο σπουδαιότερος, μετά τον Ηρακλή, Ήρωας της αρχαίας Ελλάδας, γιος του βασιλιά της Αθήνας Αιγέα και της Αίθρας.
Θίσβη: Κόρη του Ασωπού, επώνυμη ηρωίδα βοιωτικής πόλης.
Θόας: 1. γιος του Διόνυσου και της Αριάδνης. 2. βασιλιάς της Ταυρίδας κατά την περίοδο της εκεί παραμονής της Ιφιγένειας.
Θράσσα: Κόρη του Ωκεανού και της Παρθενόπης, αδελφή της Ευρώπης.
Θρασυμήδης: Γιος του Νέστορα, πήρε μέρος στην Τρωική Εκστρατεία.
Θυέστης: Γιος του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας, αδελφός του Ατρέα Θυέστεια δείπνα, δείπνο που προσέφερε ο Ατρέας στο Θυέστη από το κρέας των παιδιών του.
Θυία: Νύμφη που απέκτησε από τον Απόλλωνα τον Δελφό, επώνυμο των Δελφών.
Θυμοίτης: Αδελφός ή κουνιάδος του βασιλιά της Τροίας Πριάμου.
Θυώνη: Μητέρα του Διόνυσου που ταυτίζεται με τη Σεμέλη.
Θωθ: Αιγυπτιακός θεός της σοφίας, κύριος των νόμων και των ιερών κειμένων.

Ι 

Ίαιρα: Μια από τις Νηρηίδες.
Ίακχος: Θεός των Ελευσινίων Μυστηρίων, γιος της Δήμητρας.
Ιάλεμος: Γιος του Απόλλωνα και της Καλλιόπης, προσωποποίηση του μοιρολογιού.
Ιάλμενος: Γιος του Άρη, βασιλιάς του Ορχομενού.
Ίαμος: Ήρωας της Ολυμπίας, γενάρχης της ιερατικής οικογένειας των Ιαμιδών.
Ιανός: Θεός του πολέμου και της ειρήνης των αρχαίων Ρωμαίων.
Ιαπετός: Ένας από τους Τιτάνες, γιος του Ουρανού και της Γαίας.
Ιασίων: Γιος του Δία και της Ηλέκτρας, πατέρας του Πλούτου.
Ιάσων: Γιος του Αίσονα, βασιλιά της Ιωλκού, αρχηγός της Αργοναυτικής Εκστρατείας.
Ιδαίον Άντρον: Σπήλαιο στην Ίδη της Κρήτης όπου, κατά την παράδοση, ανατράφηκε ο Δίας.
Ίδας: Γιος του Αφαρέα και της Αρήνης, πήρε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία.
Ίδη: Μυθική νύμφη, τροφός του Δία στην Κρήτη.
Ίδμων: Γιος του Απόλλωνα και ένας από τους Αργοναύτες.
Ιδομενεύς: Βασιλιάς της Κρήτης, γιος του Δευκαλίωνα και εγγονός του Μίνωα, πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο.
Ίθακος: Ο επώνυμος Ήρωας της Ιθάκης.
Ικάριος: 1. πατέρας της Πηνελόπης 2. Αθηναίος που διδάχθηκε από το Διόνυσο την αμπελουργία και την οινοποιητική.
Ίκαρος: Γιος του Δαίδαλου, δραπέτευσε με τον πατέρα του από την Κρήτη πετώντας με φτερούγες που είχαν προσαρτήσει στους ώμους τους.
Ίλος: Μυθικός γιος του Τρώα και της Καλλιρρόης, παππούς του Πριάμου.
Ίμερος: Δαίμονας στην ακολουθία της Αφροδίτης, προσωποποίηση της σφοδρής ερωτικής επιθυμίας.
Ίναχος: Γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, πρώτος βασιλιάς του Άργους.
Ινώ: Κόρη του Κάδμου και της Αρμονίας, σύζυγος του Αθάμαντα, υπήρξε τροφός του Διονύσου.
Ιξίων: Γιος του Φλεγύα ή του Άρη, βασιλιάς των Λαπιθών, επειδή αποπειράθηκε να βιάσει την Ήρα, ο Δίας τον καταδίκασε σε αιώνια τιμωρία δένοντάς τον σε πύρινο τροχό που στριφογύριζε αδιάκοπα στους αιθέρες.
Ιοκάστη: Σύζυγος του βασιλιά των Θηβών Λαΐου, μητέρα και σύζυγος του Οιδίποδα.
Ιόλαος: Ήρωας της Βοιωτίας, πιστός σύντροφος του Ηρακλή.
Ιόλη: Κόρη του Ευρύτου από την Οιχαλία την οποία αγάπησε ο Ηρακλής.
Ίουλος: Μυθικός γιος του Αινεία.
Ιπποδάμεια: 1. κόρη του Οινομάου, βασιλιά της Ήλιδας και σύζυγος του Πέλοπα. 2. σύζυγος του Πειρίθου, βασιλιά των Λαπιθών, αιτία της μάχης μεταξύ Λαπιθών και Κενταύρων.
Ιπποθόη: Όνομα πολλών μυθικών ηρωίδων.
Ιπποκόων: Ετεροθαλής αδελφός του Τυνδάρεω, εξοντώθηκε από τον Ηρακλή.
Ιππόλοχος: 1. γιος του Βελλεροφόντη. 2. γιος του Τρώα Αντήνορα.
Ιππολύτη: Βασίλισσα των Αμαζόνων, κόρη του Άρη και της Οτρηρής, αδελφή της Πενθεσίλειας. Ο Ηρακλής άρπαξε τη ζώνη της, σύμβολο εξουσίας.
Ιππόλυτος: Γιος του Θησέα και της Αμαζόνας Αντιόπης ή Ιππολύτης• τον ερωτεύτηκε σφοδρά η μητριά του Φαίδρα, η οποία τον συκοφάντησε στον πατέρα του• ο Θησέας ζήτησε τον θάνατο του γιου του από τον Ποσειδώνα.
Ιππομέδων: Γιος του Αριστόμαχου, ένας από τους «επτά επί Θήβας».
Ιππομένης: Γιος του Μεγαρέα και της Μερόπης, μεταμορφώθηκε σε λιοντάρι.
Ιππότης: 1. γιος του Φύλαντα, ένας από τους αρχηγούς της δεύτερης επιδρομής των Ηρακλειδών 2. γιος του Κρέοντα, βασιλιάς της Κορίνθου.
Ίρις: Θεά, ακόλουθος και αγγελιαφόρος των ολύμπιων θεών.
Ίσις: Θεά της αρχ. Αιγύπτου, αδελφή και σύζυγος του Όσιρη, προστάτιδα του γάμου και της οικογένειας.
Ισμήνη: Κόρη του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, αδελφή της Αντιγόνης.
Ισμηνός: Ο θεός του ομώνυμου ποταμού της.
Ίσσα: 1. ηρωίδα επώνυμη πόλεως της Λέσβου. 2. ψευδώνυμο του Αχιλλέα όταν ήταν μεταμφιεσμένος σε γυναίκα κατά την παραμονή του στη Σκύρο.
Ιστορίς: Κόρη του μάντη Τειρεσία.
Ιταλός: Ο επώνυμος Ήρωας της Ιταλίας.
Ίτυλος: Γιος του Ζήθου και της Αηδόνας.
Ίτυς: Γιος του βασιλιά της Θράκης Τηρέα και της Πρόκνης, μεταμορφώθηκε σε φασιανό.
Ιτωνός: Γιος του Αμφικτύονα.
Ίυγξ: Κόρη του Πάνα και της νύμφης Ηχώς.
Ιφιάνασσα: Όνομα πολλών ηρωίδων της μυθολογίας.
Ιφιγένεια: Κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, θυσιάστηκε από τον πατέρα της στην Άρτεμη, για να εξευμενισθούν οι θεοί και να επιτρέψουν τον απόπλου του ελληινικού στόλου από την Αυλίδα εναντίον της Τροίας.
Ιφιδάμας: Γιος του Αντήνορα, σκοτώθηκε από τον Αγαμέμνονα στην Τροία.
Ιφικλής: Γιος του Αμφιτρύωνα και της Αλκμήνης, ομομήτριος αδελφός του Ηρακλή.
Ίφικλος: Όνομα πολλών ηρώων της μυθολογίας.
Ιφιμέδεια: Κόρη του Τριόπα, ερωμένη του Ποσειδώνα.
Ίφις: Όνομα πολλών ηρωίδων της μυθολογίας.
Ίφις: Ήρωας του Άργους, γιος του Αλέκτορα.
Ίφιτος: Όνομα πολλών ηρώων της μυθολογίας.
Ιχθυοκένταυροι: Θαλάσσια μυθικά όντα με σώμα ανθρώπινο στο πάνω μέρος, ψαριού στο κάτω και με πόδια λιονταριού.
Ιώ: Κόρη του Ινάχου, βασιλιά του Άργους, μεταμορφώθηκε από την Ήρα σε αγελάδα, επειδή την ερωτεύτηκε ο Δίας.
Ίων: Γενάρχης των Ιώνων, γιος του Ξούθου και της Κρέουσας.

Κ

Κάανθος: Γιος του Ωκεανού, σκοτώθηκε από τον Απόλλωνα.
Κάβειροι: Μυστηριακές θεότητες φρυγικής καταγωγής, δαίμονες γονιμότητας και προστάτες της ναυσιπλοΐας, λατρεύονταν στη Σαμοθράκη, Λήμνο, Θάσο κ.α.
Κάδμος: Γιος του βασιλιά της Φοινίκης Αγήνορα, αδελφός της Ευρώπης, ιδρυτής των Θηβών.
Καινεύς: Αρχικά γυναίκα με το όνομα Καινίς, ερωμένη του Ποσειδώνα που τη μεταμόρφωσε σε άτρωτο άντρα σύμφωνα με την επιθυμία της.
Κάκος: Ληστής, γιος του Ηφαίστου, μισός άνθρωπος και μισός σάτυρος.
Κάλαμος: Γιος του ποτάμιου θεού Μαιάνδρου που ο Δίας τον μεταμόρφωσε σε φυτό.
Καλλιδίκη: Βασίλισσα των Θεσπρωτών, σύζυγος του Οδυσσέα.
Καλλιόπη: Μια από τις εννέα Μούσες, κόρη του Δία και της Μνημοσύνης, μητέρα του Ορφέα και του Λίνου, προστάτιδα των τεχνών, της ποιητικής τέχνης και ιδ. του έπους.
Καλλιρρόη: 1. κόρη του Ωκεανού, μητέρα του Γηρυόνη. 2. κόρη του Αχελώου, σύζυγος του Αλκμέωνα. 3. κόρη του Σκάμανδρου, μητέρα του Γανυμήδη.
Καλλιστώ: Νύμφη της Αρκαδίας, μητέρα του Αρκάδα, την οποία ο Δίας μεταμόρφωσε σε άρκτο (Μεγάλη Άρκτος).
Κάλυδνος: Γιος του Ουρανού, σύμφωνα με μία εκδοχή, ο πρώτος βασιλιάς των Θηβών.
Καλυδώνιος κάπρος: Κάπρος τον οποίο έστειλε η Άρτεμη στην Καλυδώνα και προξενούσε καταστροφές.
Καλυψώ: Νύμφη, κόρη του Άτλαντα και της Πλειόνης, κατοικούσε στο νησί Ωγυγία, όπου κράτησε για δέκα χρόνια τον Οδυσσέα.
Κάλχας: Μάντης των Μυκηνών ή των Μεγάρων, απόγονος του Απόλλωνα.
Κάμα: Ινδική θεότητα του έρωτα.
Κάμβλης: Βασιλιάς της Λυδίας που ήταν τόσο αδηφάγος, ώστε καταβρόχθισε και τη γυναίκα του.
Καμήνες: Θεότητες των Ρωμαίων ταυτιζόμενες με τις εννέα Μούσες.
Κάμπηp: Θηλυκό τέρας που όρισε ο Κρόνος να φρουρεί τους φυλακισμένους Κύκλωπες και Εκατόγχειρες στον Κάτω Κόσμο.
Κάναθος: Πηγή στο Ναύπλιο στην οποία, σύμφωνα με το μύθο, λουζόταν η Ήρα για να ξαναποκτά την παρθενία της.
Κανάκη: Κόρη του Αιόλου και της Εναρέτης, ερωμένη του Ποσειδώνα.
Καπανεύς: Ένας από τους «επτά επί Θήβας».
Κάρανος: Γενάρχης της δυναστιών των Μακεδόνων βασιλέων και ιδρυτής των Αιγών.
Καρκώ: Τέρας με το οποίο φόβιζαν τα παιδιά.
Καρμάνωρ: Γιος του Εύβουλου και της Χρυσόθεμης, φημισμένος ιερέας της Κρήτης.
Κάρνος: Μάντης από την Ακαρνανία.
Κασσάνδρα: Μυθική μάντισσα, κόρη του βασιλιά της Τροίας Πριάμου και της Εκάβης.
Κασσιόπη: Η μητέρα της Ανδρομέδας.
Κασσιφόνη: Η κόρη του Οδυσσέα και της Κίρκης.
Κάστωρ: Ένας από τους Διόσκουρους.
Κατρεύς: Βασιλιάς της Κρήτης, γιος του Μίνωα και της Πασιφάης.
Καύκων: Γιος του βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάονα.
Καυλών: Γιος της Αμαζόνας Κλήτης, ιδρυτής της πόλης Καυλωνία στη Ν. Ιταλία.
Κέκροψ: Ο ιδρυτής και πρώτος βασιλιάς των Αθηνών.
Κελαινώ: 1. μία από τις Δαναΐδες 2. μία από τις Πλειάδες 3. μία από τις Άρπυιες.
Κελεός: Βασιλιάς της Ελευσίνας, ο πρώτος ιερέας των Ελευσινίων μυστηρίων.
Κένταυροι: Όντα της ελληνικής μυθολογίας με μορφή ανθρώπου από τη μέση και πάνω και αλόγου από τη μέση και κάτω.
Κέραμος: Γιος του Διόνυσου και της Αριάδνης, προστάτης των αγγειοπλαστών, επώνυμος του προαστίου της Αθήνας Κεραμεικός.
Κέρβερος: Μυθολογικό τέρας, φύλακας της εισόδου του Άδη.
Κέρκαφος: Γιος του Ήλιου και της Ρόδου, πατέρας του Κάμιρου, του Ιαλυσού και του Λίνδου.
Κερκύων: Γιος του Ποσειδώνα, ληστής στην Ελευσίνα που τον σκότωσε ο Θησέας.
Κέρκωπες: Δύο αδελφοί ψεύτες και κλέφτες που αποτέλεσαν θέμα κωμωδιών.
Κερόεσσα: Κόρη του Δία και της Ιώς, γεννήθηκε κοντά στον Κεράτιο Κόλπο, απ΄όπου και το όνομά της, απέκτησε από τον Ποσειδώνα το Βύζαντα, ιδρυτή του Βυζαντίου.
Κέφαλος: Επώνυμος Ήρωας του αττικού δήμου Κεφαλής και της Κεφαλληνίας.
Κηδαλίων: Ο δάσκαλος του Ηφαίστου στην τέχνη της μεταλλουργίας.
Κήρες: Κακοποιά πνεύματα.
Κητώ: Κόρη του Πόντου και της Γαίας, θαλάσσιο τέρας (κήτος).
Κήυξ: Βασιλιάς της Τραχίνας στην Οίτη.
Κηφεύς: 1. βασιλιάς της Τεγέας. 2. πατέρας της Ανδρομέδας.
Κίλιξ: Γιος του Αγήνορα, επώνυμος Ήρωας της Κιλικίας.
Κινύρας: Βασιλιάς της Κύπρου και ο πρώτος ιερέας της Αφροδίτης στο νησί.
Κίρκη: Μάγισσα της ελληνικής μυθολογίας, κόρη του Ήλιου και της Ωκεανίδας Πέρσης• κατοικούσε στο νησί Αιαία και μεταμόρφωσε τους συντρόφους του Οδυσσέα σε γουρούνια.
Κλεισιθήρα: Κόρη του Ιδομενέα και της Μήδας.
Κλείτωρ: Ήρωας της Αρκαδίας.
Κλειώ: Μια από τις εννέα Μούσες, προστάτιδα της ιστορίας.
Κλεοθήρα: Κόρη του Πανδάρεω και της Αρμοθόης.
Κλεόστρατος: Ήρωας των Θεσπιών.
Κλήτη: Αμαζόνα, τροφός της βασίλισσας των Αμαζόνων Πενθεσίλειας.
Κλυμένηs: Κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, σύζυγος του Ιαπετού και μητέρα του Άτλαντα, του Προμηθέα και του Επιμηθέα.
Κλύμενος: Κρητικός Ήρωας, απόγονος του Ηρακλή και ιδρυτής των Ολυμπιακών Αγώνων.
Κλυταιμήστρα: Κόρη του Τυνδάρεω και της Λήδας, βασίλισσα των Μυκηνών, σύζυγος του Αγαμέμνονα τον οποίο σκότωσε μετά την επιστροφή του από την Τροία.
Κλωθώ: Μια από τις Μοίρες που όριζε τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων.
Κόδρος: Βασιλιάς των Αθηνών.
Κοίος: Ένας από τους Γίγαντες.
Κοίρανος: Όνομα πολλών μυθικών ηρώων.
Κόλαινος: Απόγονος του Ερμή και, σύμφωνα με μία εκδοχή, ο πρώτος βασιλιάς της Αττικής.
Κολχίς: Περιοχή της Ασίας, αν. του Ευξείνου και νότ. του Καυκάσου όπου κατά τη μυθολογία οι Αργοναύτες πήγαν να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας.
Κομαιθώ: 1. κόρη του βασιλιά των Τηλεβόων Πτερέλαου. 2. ιέρεια της Άρτεμης στην Πάτρα.
Κοπρεύς: Γιος του Πέλοπα και κήρυκας του βασιλιά των Μυκηνών Ευρυσθέα.
Κορύβαντες: Δαίμονες, ιερείς της Κυβέλης, εκτελούσαν οργιαστικούς χορούς με συνοδεία κυμβάλων, αυλών και τυμπάνων.
Κόρυθος: 1. γιος του Δία, βασιλιάς της Τυρρηνίας. 2. βασιλιάς της Τεγέας. 3. γιος του Πάρη και της νύμφης Οινώνης, επειδή δημιούργησε ερωτική σχέση με την Ελένη, ο πατέρας του τον σκότωσε.
Κορωνίς: Μητέρα του Ασκληπιού από τον Απόλλωνα.
Κουρήτες: Δαίμονες, ακόλουθοι της Κυβέλης, στην Κρήτη φύλακες του Δία βρέφους.
Κραναός: Βασιλιάς της Αττικής.
Κράντωρ: Φίλος και ηνίοχος του Πηλέα.
Κρέουσα: Όνομα διαφόρων μυθολογικών προσώπων.
Κρεσφόντης: Ένας από τους Ηρακλείδες.
Κρέων: Βασιλιάς των Θηβών, γιος του Μενοικέα και αδελφός της Ιοκάστης.
Κρηθεύς: Γιος του Αίολου, ιδρυτής της Ιωλκού.
Κρής: Γιος του Δία και μιας από τις Ιδαίες νύμφες, επώνυμος της Κρήτης.
Κρήτη: Μία από τις Εσπερίδες ή κόρη του Δευκαλίωνα ή ενός από τους Κουρήτες, επώνυμη της Κρήτης.
Κριθηίς: Νύμφη της Μ. Ασίας που τη θεωρούσαν μητέρα του Ομήρου.
Κριμισός: Θεός-ποταμός της Σικελίας.
Κρίσαμις: Βασιλιάς της Κω.
Κρόκων: Βασιλιάς της Ελευσίνας.
Κρόνος: Προελληνικός θεός, ο νεότερος από τους Τιτάνες, γιος του Ουρανού και της Γαίας, πατέρας του Δία.
Κρότος: Γιος του Πάνα, επινόησε το χειροκρότημα.
Κρότωπος: Μυθικός βασιλιάς του Άργους.
Κτιμένη: Αδελφή του Οδυσσέα.
Κυανέες: Νησίδες του Εύξεινου Πόντου στην είσοδο του Βοσπόρου που ταυτίζονταν με τις Συμπληγάδες Πέτρες του μύθου.
Κυάνη: Μια νύμφη.
Κυάνιππος: Όνομα διαφόρων μυθικών ηρώων.
Κυβέλη: Φρυγική θεότητα της γονιμότητας, η λατρεία της διαδόθηκε στον ελληνορωμαϊκό κόσμο τον 3ο π.Χ. αιώνα.
Κύδνος: Γιος της Αγχιάλης, επώνυμος ποταμού της Κιλικίας.
Κύδων: Γιος του Ερμή, ιδρυτής της κρητικής πόλης Κυδωνία.
Κυθέρεια: Προσωνυμία της Αφροδίτης, κατά τον Ησίοδο η Αφροδίτη αναδύθηκε από τη θάλασσα των Κυθήρων.
Κύκλωπες: Δύσμορφα όντα της αρχαία ελληνικής μυθολογίας με τεράστια δύναμη και ένα μόνο μάτι στο μέτωπο.
Κύκνος: 1. γιος του Άρη και της Πελοπίας, τον σκότωσε ο Ηρακλής 2. γιος του Ποσειδώνα και της Σκαμανδροδίκης, πατέρας του Τένη, επώνυμου ήρωα της Τενέδου 3. βασιλιάς των Λιγύων, μεταμορφώθηκε από τον Απόλλωνα σε κύκνο.
Κύλλαρος: Ένας από τους Κενταύρους.
Κυμοθόη: Μία από τις Νηρηίδες.
Κυνόρτας: Βασιλιάς της Σπάρτης.
Κυπάρισσος: Ωραιότατος έφηβος, ευνοούμενος του θεού Απόλλωνα, ο οποίος τον μεταμόρφωσε στο γνωστό δέντρο κυπαρίσσι, για να τον λυτρώσει από τη στενοχώρια του, όταν άθελά του σκότωσε το αγαπημένο ελάφι του θεού, από τότε το δέντρο αυτό έγινε σύμβολο της λύπης και γι’αυτό το φυτεύουν στα νεκροταφεία.
Κυτίσσωρος: Γιος του Φρίξου και της κόρης του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη Χαλκιόπης ή Ιοφάσσας.
Κυχρεύς: Ήρωας της Σαλαμίνας, πρώτος της βασιλιάς, άνθρωπος στο επάνω μισό και φίδι στο κάτω.
Κώκαλος: Βασιλιάς της Σικελίας.

Λ

Λαβδακίδες: Βασιλικό γένος των Θηβών με γενάρχη το Λάβδακο, πατέρα του Λαΐου και παππού του Οιδίποδα.
Λάδων: Δράκοντας που φύλαγε με τις Εσπερίδες τα χρυσά μήλα.
Λαέρτης: (Λαέρτιος) βασιλιάς της Ιθάκης, πατέρας του Οδυσσέα.
Λάιος: Γιος του Λαβδάκου, τον οποίο διαδέχτηκε στο θρόνο των Θηβών, εγγονός του Κάδμου και πατέρας του Οιδίποδα.
Λαιστρυγόνες: Μυθικός λαός ανθρωποφάγων γιγάντων που αναφέρονται στην Οδύσσεια.
Λακεδαίμων: Επώνυμος Ήρωας και βασιλιάς της Λακεδαίμονος, γιος του Δία και της Ταϋγέτης, σύζυγος της Σπάρτης.
Λακεστάδης: Βασιλιάς της Σικυώνας.
Λαμέδων: Βασιλιάς της Σικυώνας.
Λάμια: Μυθικό τέρας, φόβητρο των παιδιών.
Λαμπετία: Όνομα διαφόρων μυθολογικών ηρωίδων.
Λαμπετώ: Αρχηγός των Αμαζόνων.
Λαοδάμας: Γιος του Ετεοκλή, βασιλιάς των Θηβών.
Λαοδάμεια: Κόρη του Βελλεροφόντη, μητέρα του Σαρπηδόνα από το Δία.
Λαοδίκη: Όνομα διαφόρων μυθολογικών ηρωίδων.
Λαοκόων: Ιερέας του Απόλλωνα ή του Ποσειδώνα στην Τροία που προσπάθησε να πείσει τος Τρώες να αφήσουν το Δούρειο Ίππο έξω από τα τείχη, δυο τεράστια φίδια που στάλθηκαν από τον Ποσειδώνα τον έπνιξαν μαζί με τους γιους του.
Λαομέδων: Βασιλιάς της Τροίας.
Λαπίθες: Μυθικός πολεμικός λαός της Θεσσαλίας που εξεδίωξε τους Κενταύρους από το Πήλιο.
Λάρητες: Ρωμαϊκές θεότητες, προστάτες των γεωργών, της οικογενειακής εστίας και των οδοιπόρων.
Λατίνος: Βασιλιάς του Λατίου και επώνυμος Ήρωας των Λατίνων.
Λάχεσις: Μια από τις τρεις Μοίρες.
Λέανδρος: Νέος από την Άβυδο που διέσχιζε κολυμπώντας κάθε βράδυ τον Ελλήσποντο, για να συναντήσει στη Σηστό την Ηρώ, ιέρεια της Αφροδίτης. Η Ηρώ τον καθοδηγούσε με μια λάμπα που άναβε, αλλά, όταν κάποια νύχτα η θύελλα την έσβησε, ο Λέανδρος παρασύρθηκε από τη θάλασσα και πνίγηκε.
Λέαρχος: Γιος του Αθάμαντα και της Ινώς.
Λεβιάθαν: Θαλάσσιο τέρας της φοινικικής μυθολογίας, μνημονεύεται και στην Παλαιά Διαθήκη ως προσωποποίηση του κακού και της χαώδους αταξίας.
Λέλεξ: Επώνυμος Ήρωας των Λελέγων και πρώτος βασιλιάς της Λακωνίας.
Λεοντεύς: Αρχηγός των Λαπιθών.
Λεοντοφόνος: Γιος του Οδυσσέα και της κόρης του Αιτωλού ήρωα Θόαντα.
Λερναία Ύδρα: Μυθικός δράκοντας που σκότωσε ο Ηρακλής στη Λίμνη Λέρνη.
Λευκή: Όνομα νησιού στον Εύξεινο Πόντο όπου, κατά το μύθο, ήταν η είσοδος του βασιλείου των νεκρών.
Λευκίππη: Όνομα πολλών μυθολογικών ηρωίδων.
Λεύκιππος: Όνομα διαφόρων μυθολογικών προσώπων.
Λεώνασσα: Σύζυγος του Νεοπτόλεμου και μητέρα της Δανάης.
Λέως(ή Λεώς): Γιος του Ορφέα, επώνυμος Ήρωας της Λεοντίδας φυλής της Αττικής.
Λήδα: Σύζυγος του βασιλιά της Σπάρτης Τυνδάρεω, ήρθε σε επαφή με το μεταμφιεσμένο σε κύκνο Δία και την ίδια νύχτα με τον Τυνδάρεω και γέννησε, κατά την επικρατέστερη εκδοχή, από τον πρώτο τον Πολυδεύκη και την Ελένη και από το δεύτερο τον Κάστορα και την Κλυταιμνήστρα.
Λήθη: Προσωποποίηση της λήθης, κόρη της Έριδας και μητέρα των Χαρίτων.
Λήιτος: Θηβαίος Ήρωας του Τρωικού Πολέμου.
Λητώ: Μητέρα του Απόλλωνα και της Άρτεμης από το Δία.
Λιβύη: Νύμφη, κόρη του Έπαφου, επώνυμη της Λιβύης.
Λίγυς: Ο επώνυμος Ήρωας των Λιγύρων.
Λικύμνιος: Ήρωας του μυθικού κύκλου του Ηρακλή.
Λίνος: 1. ο εφευρέτης του ρυθμού και της μελωδίας. 2. γιος του Απόλλωνα.
Λοκρός: Γιος του Φύσκου ή του Αμφικτύονα, γενάρχης των Λοκρών.
Λούπερκος: Θεός των Ρωμαίων που προστάτευε τα κοπάδια από τους λύκους.
Λυγκεύς: Γιος του Αφαρέα, περιώνυμος για την οξύτατη όρασή του.
Λυδός: Βασιλιάς των Λυδών.
Λύκαια(τα): Γιορτή προς τιμήν του Λυκαίου Δία.
Λυκάων: Βασιλιάς των Αρκάδων.
Λυκομήδης: Βασιλιάς των Δολόπων στη Σκύρο.
Λύκος: Όνομα αρχαίων μυθολογικών ηρώων.
Λωτοφάγοι: Αρχαίος μυθικός λαός που αναφέρεται στην Οδύσσεια.

Μ

Μάγνης: Γιος του Αιόλου και της Εναρέτης, γενάρχης των Μαγνήτων.
Μαία: Μία από τις Πλειάδες, μητέρα του Ερμή από το Δία.
Μαινάδες: Ακόλουθες του Διονύσου που ταυτίζονται με τις Βάκχες.
Μαίων(Μήων): Ο πατέρας του Ομήρου.
Μάκαρ (Μακαρεύς): Ένας από τους ιδρυτές και βασιλείς της Λέσβου.
Μαντινεύς: Γιος του Λυκάονα, ιδρυτής της Μαντίνειας.
Μαντώ: Κόρη του Τειρεσία, μάντισσα στους Δελφούς.
Μάρπησσα: Κόρη του ποτάμιου θεού της Αιτωλίας Εύηνου.
Μαρς: Ρωμαϊκός θεός του πολέμου, αντίστοιχος του ελλ. Άρη.
Μαρσύας: Σιληνός της ελληνικής μυθολογίας θεωρούμενος ως εφευρέτης του αυλού, νικήθηκε σε μουσικό αγώνα από τον Απόλλωνα που τον έγδαρε ζωντανό.
Μάρων: Ιερέας του Απόλλωνα στη Θράκη, γιος ή εγγονός του Διονύσου.
Μαχάων: Γιος του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, προστάτης των γιατρών, κατά τον Όμηρο, εξεστράτευσε εναντίον της Τροίας και φρόντισε τους αρρώστους και τραυματίες των Αχαιών.
Μέγαιρα: Μια από τις Ερινύες.
Μεγακλώ: Κόρη του βασιλιά της Λέσβου Μάκαρα.
Μεγαπένθης: Γιος του Μενέλαου και μιας δούλας.
Μεγάρα: Κόρη του Κρέοντα, σύζυγος του Ηρακλή.
Μεγαρεύς: Γιος του Ποσειδώνα, βασιλιάς και επώνυμος των Μεγάρων.
Μελάμπους: Μάντης που διέδωσε τη διονυσιακή θρησκεία.
Μελανεύς: Γιος του Απόλλωνα, περίφημος τοξότης.
Μελανίππη: Κόρη του Άρη, αδελφή της βασίλισσας των Αμαζόνων Ιππολύτης.
Μελάνιππος: Όνομα διαφόρων μυθολογικών ηρώων.
Μελέαγρος: Γιος του βασιλιά της Καλυδώνας Οινέα και της Αλθαίας, αδελφής της Λήδας.
Μελικέρτης: Γιος του Αθάμαντα και της Ινώς.
Μελισσεύς: Μυθικός βασιλιάς της Κρήτης.
Μελπομένη: Μια από τις εννιά Μούσες, μητέρα των Σειρήνων, προστάτρια αρχικά του μέλους και της ωδής και κατόπιν της τραγωδίας.
Μέμνων: Μυθικός βασιλιάς της Αιθιοπίας, Ήρωας του Τρωικού Πολέμου.
Μενέλαος: Βασιλιάς της Σπάρτης, γιος του Ατρέα, σύζυγος της ωραίας Ελένης.
Μενεσθεύς: Αρχηγός των Αθηναίων στον Τρωικό Πόλεμο και βασιλιάς της Μήλου.
Μενοικεύς: Το όνομα του πατέρα και του γιου του Κρέοντα.
Μενοίτιος: Ο πατέρας του Πάτροκλου.
Μέντωρα: Ομηρικός Ήρωας από την Ιθάκη στον οποίο ο φίλος του Οδυσσέας φεύγοντας για την Τροία εμπιστεύθηκε τη φροντίδα του σπιτιού του και την εκπαίδευση του Τηλεμάχου, το όνομα του Μ. συνών. του πιστού φίλου.
Μέρμερος: Γιος του Ιάσονα και της Μήδειας.
Μερόπη: 1. κόρη του βασιλιά της Αρκαδίας Κύψελου. 2. μία από τις Πλειάδες.
Μέροψ: Βασιλιάς της Κω, εξου οι κάτοικοι Μέροπες και το νησί Μερόπη ή Μεροπίς.
Μεσσήνηα: Κόρη του Τριόπα, σύζυγος του Πολυκάονα, επώνυμη της Μεσσηνίας.
Μετάνειρα: Σύζυγος του βασιλιά της Ελευσίνας Κελεού.
Μήδεια: Κόρη του Αιήτη, βασιλιά της Κολχίδας, βοήθησε τον Ιάσονα στην αρπαγή του χρυσόμαλλου δέρατος, τον ακολούθησε στην Ελλάδα και σκότωσε τα δυο τους παιδιά, όταν εκείνος την εγκατέλειψε.
Μήδος: Γιος του Αιγέα και της Μήδειας, γενάρχης των Μήδων.
Μηκιστεύς: Γιος του βασιλιά του Άργους Ταλαού, αδελφός του Άδραστου.
Μήκων: Νέος από την Αθήνα που τον αγαπούσε η Δήμητρα και τον μεταμόρφωσε σε παπαρούνα.
Μήλας: Γιος του Ηρακλή και της Ομφάλης, καθιέρωσε τη χρήση της πολεμικής σάλπιγγας.
Μηριόνης: Κρητικός Ήρωας που πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο.
Μήστρα: Κόρη του Ερυσίχθονα που είχε την ικανότητα να μεταμορφώνεται.
Μήτις: Κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, η πρώτη σύζυγος του Δία. Ο Δίας την κατάπιε κι έτσι γεννήθηκε η Αθηνά.
Μητίων: Γιος του Ερεχθέα και της Πραξιθέας, πατέρας του Δαίδαλου.
Μίθρας: Περσική θεότητα, κριτής των νεκρών.
Μινέρβα: Θεά των Ρωμαίων ταυτιζόμενη με την Αθηνά.
Μινυάδες: Οι τρεις κόρες του βασιλιά του Ορχομενού Μινύα, Λευκίππη, Αρσίππη και Αλκαθόη, που τιμωρήθηκαν από το Διόνυσο.
Μινύας: Γιος του Ποσειδώνα ή του Χρύση, επώνυμος Ήρωας των Μινυών, των κατοίκων του μετέπειτα Ορχομενού.
Μίνως: Μυθικός βασιλιάς της Κρήτης, γιος του Δία και της Ευρώπης.
Μινώταυρος: Τέρας, γιος της Πασιφάης και του Ταύρου, το σκότωσε ο Θησέας με τη βοήθεια της Αριάδνης.
Μίτος: Δαίμονας, προσωποποίηση του ανδρικού σπέρματος κατά τους Ορφικούς.
Μνημοσύνη: Κόρη του Ουρανού και της Γαίας, γέννησε από το Δία τις εννέα Μούσες.
Μνήμων: Υπηρέτης του Αχιλλέα επιφορτισμένος με το καθήκον να του εφιστά την προσοχή στην αποφυγή φόνου γιου του Απόλλωνα, εάν ήθελε να επιβιώσει στην Τροία.
Μνησθεύς: Σύντροφος του Αινεία.
Μοίρες: Τρεις θεότητες (Κλωθώ, Λάχεσις κ. Άτροπος) που καθόριζαν τις τύχες των ανθρώπων.
Μολίονες: Τερατόμορφοι δίδυμοι, γιοι του Άκτορα και της Μολιόνης, που σκοτώθηκαν από τον Ηρακλή.
Μολοσσός: Γιος του Νεοπτόλεμου και της Ανδρομάχης, βασιλιάς της Ηπείρου και επώνυμος των Μολοσσών.
Μορμολύκη: Δαίμονας, φόβητρο των παιδιών.
Μορμώ: Δαίμονας, φόβητρο των παιδιών.
Μορφεύς: Γιος του Ύπνου, θεός των ονείρων.
Μούνιτος: Γιος του Ακάμαντα, γιου του Θησέα, και της Λαοδίκης, της ωραιότερης κόρης του Πριάμου.
Μούνιχος: 1. βασιλιάς της Αττικής, επώνυμος του λιμανιού της Μουνιχίας. 2. βασιλιάς των Μολοσσών και μάντης.
Μουσαίος: Αοιδός και ποιητής, σύγχρονος του Ορφέα.
Μούσες: Οι εννιά θεότητες της ελληνικής μυθολογίας, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης, προστάτιδες της πνευματικής δημιουργίας (Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ερατώ, Πολύμνια, Ουρανία, Καλλιόπη).
Μοψοπία: Η αρχαιότατη ονομασία της Αττικής από το μυθικό βασιλιά της Μόψοπο.
Μόψος: Όνομα μυθικών προσώπων.
Μπελλόνα: Ρωμαϊκή θεά του πολέμου.
Μύρινα: Βασίλισσα των Αμαζόνων.
Μυρμιδών: Γιος του Δία και της Ευρυμέδουσας, επώνυμος Ήρωας των Μυρμιδόνων.
Μύρρα: Κόρη του βασιλιά της Κύπρου Κινύρα, μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό από το οποίο γεννήθηκε ο Άδωνις.
Μυρτίλος: Γιος του Ερμή, ηνίοχος του Οινόμαου, βοήθησε τον Πέλοπα στη νίκη του, αλλά εκείνος τον έριξε στη θάλασσα (Μυρτώο Πέλαγος).
Μύσκελος: Μυθικός ιδρυτής του Κρότωνα της Ιταλίας.
Μώμος: Γιος της Νύχτας, προσωποποίηση του σαρκασμού.

Ν

Ναϊάδες: Νύμφες των υδάτων.
Νάννακος: Βασιλιάς της Φρυγίας που προέβλεψε τον κατακλυσμό της εποχής του Δευκαλίωνα.
Νάρκισσος: Γιος του ποτάμιου θεού Κηφισού και της νύμφης Λειριώπης, ωραιότατος νέος, ασυγκίνητος στον έρωτα θνητών γυναικών και νυμφών, ερωτεύτηκε το είδωλό του που έβλεπε να καθρεφτίζεται στο νερό πηγής και αυτοκτόνησε τρελός από το μάταιο πάθος του.
Ναύπλιος: 1. γιος του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης, ιδρυτής της Ναυπλίας 2. απόγονος του προηγουμένου, ο κατεξοχήν θαλασσοπόρος Ήρωας.
Ναυσίθοος: Γιος του Ποσειδώνα, βασιλιάς των Φαιάκων. 2. γιος του Οδυσσέα και της Καλυψώς.
Ναυσικά: Κόρη του βασιλιά των Φαιάκων Αλκινόου.
Νειλεύς: Βασιλιάς της Αιγύπτου, επώνυμος του ποταμού Νείλου.
Νεμρώδ: Μυθικός βασιλιάς της Βαβυλώνας θεωρούμενος δεινός κυνηγός.
Νεοπτόλεμος: (ή Πύρρος) γιος του Αχιλλέα και της Δηιδαμείας, Ήρωας του Τρωικού Πολέμου, ιδρυτής του βασιλείου της Ηπείρου.
Νέσσος: Κένταυρος. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή του οποίου το θάνατο προκάλεσε αργότερα δηλητηριασμένος χιτώνας που έδωσε ο Νέσσος στη Διηάνειρα.
Νέστωρ: Βασιλιάς της Πύλου, γιος του Νηλέα, ονομαστός για τη σύνεση και την ευγλωττία του κατά τον Τρωικό Πόλεμο.
Νεφέλη: Σύζυγος του Αθάμαντα, μητέρα του Φρίξου και της Έλλης.
Νηλεύς: Μυθικός βασιλιάς της Πύλου, πατέρας του Νέστορα.
Νηρεύς: Θαλάσσια θεότητα, γιος του Πόντου και της Γαίας, πατέρας των Νηρηίδων.
Νηρηίδες: Κόρες του Νηρέα και της Δωρίδας, θεότητες της ήρεμης θάλασσας.
Νηρίτης: Γιος του Νηρέα και της Δωρίδας, ο Ήρωας των μύθων των ναυτικών.
Νηφαλίων: Γιος του Μίνωα και της νύμφης Παρίας, τον σκότωσε ο Ηρακλής.
Νίκη: Θεότητα της ελληνικής μυθολογίας, προσωποποίηση της νίκης στον πόλεμο και στους αγώνες, συχνό θέμα της ελληνικής πλαστικής όπου εικονίζεται σαν κόρη με φτερά.
Νικόστρατος: Γιος του Μενέλαου και της Ελένης.
Νίνος: Μυθικός ιδρυτής της Νινευί, σύζυγος της Σεμίραμης, εφευρέτης της στρατιωτικής τέχνης.
Νιόβη: Βασίλισσα της Φρυγίας, επειδή περιφρόνησε τη Λητώ, ο Απόλλωνας σκότωσε τους 7 γιους της και η Άρτεμη τις 7 κόρες της ο Δίας τη μεταμόρφωσε σε βράχο στο όρος Σίπυλο.
Νίσος: 1. γιος του βασιλιά των Αθηνών Πανδίονα, πατέρας της Σκύλλας 2. σύντροφος του Αινεία.
Νότος: Γιος του Αστραίου και της Ηούς, προσωποποίηση του νοτίου ανέμου.
Νυκτεύς: Απόγονος του Ποσειδώνα, πατέρας της Αντιόπης.
Νύσος: Ο τροφός του Διονύσου.

Ξ

Ξάνθος: Ο τελευταίος βασιλιάς των Θηβών.
Ξούθος: Γιος του Έλληνα, αδελφός του Αιόλου και του Δώρου, πατέρας του Ίωνα και του Αχαιού.

Ο

Οδυσσεύς: Βασιλιάς της Ιθάκης, γιος του Λαέρτη, σύζυγος της Πηνελόπης, από τους κυριότερους ήρωες του Τρωικού Πολέμου.
Οίαγρος: Βασιλιάς της Θράκης, πατέρας του Ορφέα.
Οίαξ: Γιος του Ναυπλίου, αδελφός του Παλαμήδη.
Οίβαλος: Βασιλιάς της Σπάρτης, γιος του Κυνόρτα.
Οιδίπους: Βασιλιάς των Θηβών, γιος του Λαΐου και της Ιοκάστης, σκότωσε από λάθος τον πατέρα του, παντρεύτηκε από άγνοια τη μητέρα του και αυτοτυφλώθηκε.
Οϊλεύς: Βασιλιάς των Οπουντίων Λοκρών, πατέρας του Αίαντα του Λοκρού.
Οινεύς: Βασιλιάς της Καλυδώνας, πατέρας του Μελέαγρου, της Δηιάνειρας και του Τυδέα.
Οινόμαος: Βασιλιάς της Πίσας, γιος του Άρη, πατέρας της Ιπποδάμειας.
Οινοπίων: Βασιλιάς της Χίου, γιος του Διονύσου και της Αριάδνης.
Οινοτρόποι: Οι κόρες του Ανία και της Δωρίππης Ελαΐς, Οινώ και Σπερμώ.
Οινώνη: Νύμφη, ερωμένη του Πάρη.
Όκνος: Θεότητα που προσωποποιούσε τη νωθρότητα και τη ματαιοπονία.
Ομόνοια: Θεότητα, προσωποποίηση της ομόνοιας και της σύμπνοιας, κόρη του Σωτήρα και της Πραξιδίκης, αδελφή της Αρετής.
Ομφάλη: Ωραιότατη βασίλισσα της Λυδίας, σύζυγος του Ηρακλή.
Όνειρος: Αγγελιαφόρος του Δία, προσωποποίηση των ονείρων.
Όξυλος: Ήρωας από την Αιτωλία, γιος του Αίμονα, οδήγησε τους Ηρακλείδες στην Πελοπόννησο και κατέλαβε την Ηλεία.
Οξύντης: Βασιλιάς της Αθήνας.
Οπλάδαμος: Ένας από τους Γίγαντες.
Ορεσθεύς: Γιος του Δευκαλίωνα, βασιλιάς της Αιτωλίας.
Ορέστης: Γιος του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας.
Ορφεύς: Αοιδός, ποιητής και μουσικός, γιος του Οίαγρου ή του Απόλλωνα.
Ουρανία: Μία από τις 9 μούσες, προστάτρια της αστρονομίας.
Ουρανός: Γιος του Ερέβους και της Γαίας, προσωποποίηση του ουρανού, από την ένωση του Ουρανού και της μητέρας και συζύγου του Γαίας, γεννήθηκαν οι Τιτάνες, οι Κύκλωπες και οι Εκατόγχειρες.
Όχιμος: Γιος του Ήλιου και της νύμφης Ρόδου.

Π 

Παιών: Θεραπευτής θεός που ταυτιζόταν με τον Απόλλωνα.
Παίων: Γιος του Ενδυμίωνα ή του Ποσειδώνα, γενάρχης των Παιόνων.
Παλαίμωνn: Θαλάσσιος θεός, προστάτης των ναυτικών, προς τιμήν του ο Σίσυφος καθιέρωσε τα Ίσθμια.
Παλαμήδης: Ομηρικός Ήρωας, γιος του Ναυπλίου.
Παλλάδιο: Άγαλμα με μαγικές ιδιότητες που παρίστανε την Παλλάδα Αθηνά.
Πάλλας: 1. ένας από τους Τιτάνες 2. γιος του Λυκάονα, επώνυμος της αρκαδικής πόλης Παλλάντιον 3. ένας από τους Γίγαντες που η Αθηνά τον έγδαρε και φόρεσε το δέρμα του ως αιγίδα 4. γιος του Πανδίονα.
Παλλήνη: Κόρη του βασιλιά της Χερσονήσου της Θράκης Σίθωνα, επώνυμη της χερσονήσου της Χαλκιδικής.
Πάμφυλος: Γιος του Αιγιμιού, γενάρχης της δωρικής φυλής των Παμφυλίων.
Πάν(νας): Θεός των βοσκών της Αρκαδίας, γιος του Ερμή, είχε ανθρώπινο σώμα μέχρι τη μέση και πόδια, αφτιά και κέρατα τράγου.
Πανάκεια: Μυθική κόρη του Ασκληπιού που θεράπευε κάθε αρρώστια.
Πανδάρεως: Κρητική θεότητα, γιος του Μέροπα και της νύμφης Εχέμειας.
Πάνδαρος: Αρχηγός των Λυκίων στον Τρωικό Πόλεμο, φημισμένος τοξότης.
Πανδίων: Όνομα δύο μυθικών βασιλέων των Αθηνών 1. γιος του Εριχθονίου, πατέρας του Ερεχθέα 2. γιος του Κέκροπα.
Πάνδροσος: Κόρη του Κέκροπα και της Αγλαύρου.
Πανδώρα: Η πρώτη θνητή γυναίκα την οποία έπλασε ο Ήφαιστος από πηλό κατ’ εντολήν του Δία, άνοιξε, παρά την απαγόρευση, το σφραγισμένο πιθάρι που περιείχε όλα τα δεινά που σκορπίστηκαν ανάμεσα στους ανθρώπους.
Πανίδης: Βασιλιάς της Χαλκίδας.
Πανοπεύς: Ο επώνυμος Ήρωας της πόλης Πανοπέας ή Πανόπης της Φωκίδας.
Πάραλος: Αθηναίος Ήρωας, εφευρέτης του πολεμικού πλοίου. Προς τιμήν του οι Αθηναίοι ονόμασαν την επίσημη τριήρη της πόλεως Πάραλο.
Παρθενοπαίος: Ένας από τους «Επτά επί Θήβας».
Παρθενόπη: Μια από τις Σειρήνες.
Πάρις: Γιος του βασιλιά της Τροίας Πριάμου και της Εκάβης, απήγαγε από τη Σπάρτη την ωραία Ελένη και προκάλεσε τον Τρωικό Πόλεμο.
Παρράσιος: Πατέρας του Αρκάδα, επώνυμου ήρωα της Αρκαδίας.
Πασιφάη: Κόρη του Ήλιου, σύζυγος του Μίνωα και μητέρα του Μινώταυρου.
Πάτροκλος: Ήρωας του Τρωικού Πολέμου, επιστήθιος φίλος του Αχιλλέα.
Πειθώ: Θεότητα, προσωποποίηση της πείθουσας ευγλωττίας.
Πειρήν: 1. γιος του βασιλιά της Κορίνθου Γλαύκου και αδελφός του Βελλεροφόντη. 2. πατέρας της Ιώς.
Πειρίθους: Βασιλιάς των Λαπιθών της Θεσσαλίας.
Πεισιδίκη: Όνομα πολλών μυθικών ηρωίδων.
Πελασγός: Γιος του Δία, μυθικός γενάρχης των Πελασγών.
Πελιάδες: Κόρες του βασιλιά της θεσσαλικής Ιωλκού Πελία.
Πελίας: Βασιλιάς της Ιωλκού, γιος του Ποσειδώνα, οι κόρες του, με προτροπή της Μήδειας, τον κατακρεούργησαν πιστεύοντας ότι θα γίνει νέος.
Πέλοψ: Γιος του Τάνταλου από τον οποίο πήρε το όνομά της η Πελοπόννησος.
Πενάτες: Εφέστιοι θεοί των Ρωμαίων.
Πενθεσίλεια: Βασίλισσα των Αμαζόνων, τη σκότωσε ο Αχιλλέας.
Πενθεύς: Βασιλιάς της Θήβας, γιος της κόρης του Κάδμου Αγαύης και του Εχίονα, δεν αναγνώριζε το θεό Διόνυσο και, για τιμωρία του, κατακρεουργήθηκε από τη μητέρα του και τις αδελφές του.
Πενθίλος: Οικιστής της Λέσβου.
Πενία: θεότητα, προσωποποίηση της φτώχειας, απέκτησε τον Έρωτα από τον Πόρο.
Περίβοια: Όνομα πολλών μυθολογικών ηρωίδων.
Περιήρης: Ήρωας των μεσσηνιακών μύθων, γιος του Αιόλου ή του Κυνόρτα.
Περιήρης: Ήρωας των μεσσηνιακών μύθων, γιος του Αιόλου ή του Κυνόρτα.
Περικλύμενος: 1. γιος του Ποσειδώνα, ένας από τους ήρωες που απέκρουσαν τους «Επτά επί Θήβας». 2. γιος του Νηλέα, ένας από τους Αργοναύτες.
Περιμήλη: Κόρη του Άδμητου και της Άλκηστης.
Περίφας: Βασιλιάς της Αττικής.
Περιφήτης: Γιος του Ηφαίστου και της Αντίκλειας, εξοντώθηκε από το Θησέα.
Περσεύς: Μυθικός Ήρωας του Άργους, γιος του Δία και της Δανάης, σκότωσε τη Μέδουσα και έσωσε την Ανδρομέδα.
Περσεφόνη: Κόρη της Δήμητρας και του Δία, γνωστή και ως Κόρη, μετά την αρπαγή της από τον Πλούτωνα έγινε βασίλισσα του Άδη, κάθε καλοκαίρι της επιτρεπόταν να ζει με τη μητέρα της στη γη.
Πέρση: (Περσηίς) Κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, σύζυγος του Ήλιου.
Πέρσης: Γιος του Περσέα και της Ανδρομέδας, γενάρχης και επώνυμος των Περσών.
Πήγασος: Φτερωτό άλογο που γεννήθηκε από το αίμα της Μέδουσας όταν την αποκεφάλισε ο Περσέας.
Πηλείδης: Ο γιος του Πηλέα, το επίθετο του Αχιλλέα.
Πηλεύς: Μυθικός βασιλιάς της Φθίας, γιος του βασιλιά της Αίγινας Αιακού και πατέρας του Αχιλλέα.
Πηνέλεως: Βοιωτός Ήρωας που πήρε μέρος στην Τρωική Εκστρατεία.
Πηνελόπη: Σύζυγος του Οδυσσέα.
Πιερίδες: Προσωνυμία των Μουσών.
Πίσος: Όνομα διαφόρων μυθολογικών ηρώων.
Πιτθεύς: Γιος του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας, βασιλιάς της Τροιζήνας, ιδρυτής του αρχαιότερου ελληνικού ναού.
Πιτυοκάμπτης: Ληστής της Κορινθίας που τον σκότωσε ο Θησέας.
Πιτυρεύς: Βασιλιάς της Επιδαύρου.
Πλειάδες: Οι 7 κόρες του Άτλαντα (Ταϋγέτη, Ηλέκτρα, Αλκυόνη, Αστερόπη, Κελαινώ, Μαία, Μερόπη) που μεταμορφώθηκαν στο ομώνυμο αστρικό άθροισμα.
Πλειόνη: Μητέρα των Πλειάδων, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος.
Πλεισθένης: Γιος του Πέλοπα ή του Ατρέα.
Πλημναίος: Βασιλιάς της Σικυώνας.
Πλήξιππος: Όνομα διαφόρων μυθολογικών ηρώων.
Πλούτος: Γιος της Δήμητρας και του Ιασίονα, προσωποποίηση του πλούτου.
Πλούτων: Θεός του Άδη, γιος του Κρόνου και της Ρέας.
Ποδαλείριος: Βασιλιάς της θεσσαλικής Τρίκκης, γιος του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, μετείχε ως γιατρός στον Τρωικό Πόλεμο.
Ποδάργη: Μία από τις Άρπυιες.
Πόθος: Γιος του Έρωτα και της Αφροδίτης.
Ποίας: Πατέρας του Φιλοκτήτη.
Ποίμανδρος: Βοιωτός Ήρωας, ιδρυτής της Ποιμανδρίας, της μετέπειτα Τανάγρας.
Πολιπόρθης: Γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης.
Πόλτυς: Γιος του Ποσειδώνα, βασιλιάς της Αίνου στη Θράκη.
Πόλυβος: Βασιλιάς της Κορίνθου, θετός πατέρας του Οιδίποδα.
Πολυβώτης: Ένας από τους Γίγαντες.
Πολυδάμας: Ήρωας των Τρώων.
Πολυδεύκης: Γιος του Δία, ο ένας από τους Διόσκουρους.
Πολύδωρος: Ο νεότερος γιος του Πριάμου, οι γονείς του τον εμπιστεύθηκαν κατά την πολιορκία της Τροίας στον Πολυμήστορα ο οποίος τον σκότωσε.
Πολύειδος: Φημισμένος Κορίνθιος μάντης, απόγονος του Μελάμποδα.
Πολυκάστη: 1. κόρη του Νέστορα. 2. μητέρα της Πηνελόπης.
Πολυκάων: Βασιλιάς της Μεσσηνίας.
Πολυκρίτη: Μυθική ηρωίδα της Νάξου.
Πολύκτωρ: Ήρωας της Ιθάκης.
Πολυμήδη: Σύζυγος του Αίσονα και μητέρα του Ιάσονα.
Πολυμήλη: Κόρη του Αιόλου, ερωμένη του Οδυσσέα.
Πολυμήστωρ: Βασιλιάς της Θράκης
Πολύμνια: Μια από τις εννέα Μούσες, εφευρέτρια της λύρας, της ορχηστρικής και μιμικής τέχνης και της γεωμετρίας.
Πολυνείκης: Γιος του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, αδελφός του Ετεοκλή.
Πολυξένη: Κόρη του Πριάμου που θυσιάστηκε ή αυτοκτόνησε πάνω στον τάφο του Αχιλλέα.
Πολυξώ: Όνομα μυθολογικών προσώπων.
Πολυποίτης: Όνομα μυθολογικών ηρώων.
Πολυφείδης: Βασιλιάς της Σικυώνας.
Πολύφημος: 1. Κύκλωπας, γιος του Ποσειδώνα, τυφλώθηκε από τον Οδυσσέα 2. Ήρωας της θεσσαλικής Λάρισας, σύζυγος της αδελφής του Ηρακλή Λαονόμης, μετείχε στην Αργοναυτική Εκστρατεία.
Πολυφόντης: Ηνίοχος του Λαΐου.
Πορθάων: Γιος του Αγήνορα, βασιλιάς της Πλευρώνας και της Καλυδώνας.
Πορφυρίων: Ένας από τους Γίγαντες.
Ποσειδών: Θεός της θάλασσας, γιος του Κρόνου και της Ρέας, αδελφός του Δία και του Πλούτωνα.
Πραξιθέα: Όνομα μυθολογικών ηρωίδων.
Πρέσβων: Γιος του Φρίξου, βασιλιάς του Ορχομενού.
Πρίαμος: Βασιλιάς της Τροίας κατά τον Τρωικό Πόλεμο, γιος του Λαομέδοντα, σκοτώθηκε από το Νεοπτόλεμο, γιο του Αχιλλέα.
Πρίαπος: Θεός της γονιμότητας, γιος του Διόνυσου ή του Δία και της Αφροδίτης, παριστάνεται γενειοφόρος και με εξαιρετικά μεγάλο φαλλό.
Προίτος: Γιος του βασιλιά του Άργους Άβαντα, βασιλιάς της Τίρυνθας.
Πρόκνη: Κόρη του Πανδίονα, βασιλιά των Αθηνών, σκότωσε το γιο της και τον παρέθεσε ως γεύμα στο σύζυγό της Τηρέα, επειδή ο τελευταίος βίασε την αδελφή της Φιλομήλα. Μεταμορφώθηκε σε αηδόνι.
Προκρούστης: Ληστής από την Ελευσίνα, συνελάμβανε τους ταξιδιώτες και τους έβαζε να ξαπλώσουν σε κρεβάτι, έκοβε τα μέλη τους αν εξείχαν κι αν ήταν μικρόσωμοι τέντωνε βίαια το σώμα τους, τον σκότωσε ο Θησέας με την ίδια μέθοδο.
Προμηθεύς: Ένας από τους Τιτάνες, γιος του Ιαπετού και αδελφός του Άτλαντα, δημιουργός του πρώτου πολιτισμού του ανθρώπου, έκλεψε τη φωτιά από τον Όλυμπο και την παρέδωσε στους ανθρώπους. Ο Δίας για να τον τιμωρήσει τον έδεσε σε βράχο του Καυκάσου και ένας αετός κατέτρωγε το συκώτι του, μέχρι που τον ελευθέρωσε ο Ηρακλής.
Πρωτεσίλαος: Θεσσαλός Ήρωας του Τρωικού Πολέμου, ο πρώτος που σκοτώθηκε από τους Τρώες.
Πρωτεύς: Θαλάσσιος θεός, από τον πατέρα του Ποσειδώνα είχε το χάρισμα της προφητείας και τη δυνατότητα να μεταβάλλει μορφή.
Πρωτογένεια: Κόρη του Δευκαλίωνα και της Πύρρας.
Πτερέλαος: (Πτερέλας)Απόγονος του Περσέα.
Πυγμαλίων: Μυθικός βασιλιάς της Κύπρου, ερωτεύθηκε το άγαλμα της Γαλάτειας που ο ίδιος φιλοτέχνησε, η Αφροδίτη εμφύσησε ζωή στο άγαλμα και μετά παντρεύτηκε τη Γαλάτεια.
Πύθων: Τερατώδης δράκοντας, φύλακας του μαντείου της Θέμιδας στον Παρνασσό, τον σκότωσε ο Απόλλων.
Πυλάδης: Φίλος και εξάδελφος του Ορέστη από τη Φωκίδα.
Πύλας: Βασιλιάς των Μεγάρων.
Πυλήνωρ: Ένας από τους Κενταύρους.
Πυραίχμης: 1. αρχηγός του στρατού των Παιόνων κατά τον Τρωικό Πόλεμο, συμμάχων των Τρώων. 2. βασιλιάς της Εύβοιας.
Πυρήνη: 1. νύμφη, μητέρα του Κύκνου από τον Άρη 2. κόρη του βασιλιά της Θράκης Βέβρυκα, ερωμένη του Ηρακλή, την κατασπάραξαν θηρία και ο Ηρακλής την έθαψε στα βουνά που ονομάστηκαν απ’αυτήν Πυρηναία.
Πύρρα: Κόρη του Επιμηθέα και της Πανδώρας, γυναίκα του Δευκαλίωνα και μητέρα του ανθρώπινου γένους.

Ρ 

Ραδάμανθυς: Γιος του Δία και της Ευρώπης, αδελφός του Μίνωα και του Σαρπηδόνα, δικαστής των νεκρών στον Άδη.
Ρέα: Κόρη του Ουρανού και της Γαίας, σύζυγος του Κρόνου, μητέρα θεών του Ολύμπου.
Ρέμος: Αδελφός του Ρωμύλου. (Remus)
Ρήσος: Βασιλιάς της Θράκης, σύμμαχος των Τρώων.
Ρόδη: Νύμφη, κόρη του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης, επώνυμη της Ρόδου.
Ροίτος: 1. ένας από τους Γίγαντες. 2. ένας από τους Κενταύρους.
Ρόπαλος: Γιος του Ηρακλή και πατέρας του Φαίστου, ιδρυτή της Φαιστού.
Ρωμύλος: Ιδρυτής, μαζί με τον αδελφό του Ρώμο, της Ρώμης και πρώτος βασιλιάς της.

Σ 

Σάγαρις: 1. γιος του Αίαντα του Λοκρού και ιδρυτής της Σύβαρης στην Κάτω Ιταλία. 2. γιος του Μίδα, επώνυμος του ποταμού Σαγγάριου.
Σαγαρίτις: Μία από τις Αμαδρυάδες νύμφες.
Σαγγάριος: Ποτάμιος θεός, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος.
Σαισάρα: Κόρη του βασιλιά της Ελευσίνας Κελεού.
Σαλαμβώ: Βαβυλωνιακό όνομα της Αφροδίτης (Αστάρτης).
Σαλαμίς: Κόρη του Ασωπού, επώνυμη του ομώνυμου νησιού.
Σάμων: Γιος του Ερμή, επώνυμος της Σαμοθράκης.
Σαρπηδών: Γιος του Δία και της Ευρώπης, βασιλιάς της Λυκίας.
Σάρων: Βασιλιάς της Τροιζήνας που πνίγηκε στον κόλπο που απ’αυτόν ονομάστηκε Σαρωνικός.
Σατούρνος: Ρωμαϊκός θεός ταυτιζόμενος με τον Κρόνο. (Saturnus)
Σάτυρος: Τραγοπόδαρος και κερασφόρος δαίμονας, ακόλουθος του Διονύσου.
Σειρήνες: Δαίμονες του θανάτου με κεφάλι γυναίκας και σώμα πτηνού• ως σχήμα αντονομασίας η γόησσα ή κάθε γοητευτική επίδραση.
Σελήνη: Θεά, αδελφή του Ήλιου και της Ηώς.
Σεμέλη: Κόρη του βασιλιά των Θηβών Κάδμου και της Αρμονίας, μητέρα του Διονύσου από το Δία.
Σέραπις: (ή Σάραπις) Θεός της ελληνιστικής Αιγύπτου.
Σθενέβοια: Σύζυγος του Προίτου, κατηγόρησε τον Βελλεροφόντη ότι προσπάθησε να τη βιάσει, για να τον εκδικηθεί, επειδή απέκρουσε τον έρωτά της.
Σθενέλας: Βασιλιάς του Άργους.
Σθένελος: Όνομα πολλών μυθολογικών ηρώων.
Σίδη: Όνομα πολλών μυθολογικών ηρωίδων.
Σίθων: Βασιλιάς της Θράκης.
Σιληνοί: Δαίμονες, ακόλουθοι του Διονύσου.
Σίνων: Ο κατάσκοπος που άφησαν οι Έλληνες στην Τροία, όταν προσποιήθηκαν πως αποχωρούν, ο οποίος θα τους ειδοποιούσε μόλις οι Τρώες θα έβαζαν το Δούρειο Ίππο στην πόλη τους.
Σίσυφος: Βασιλιάς της Κορίνθου, γιος του Αιόλου, διαβόητος για τις απάτες του, καταδικάστηκε στον Άδη να μεταφέρει αιωνίως βράχο στην κορυφή βουνού που κυλούσε πάλι στην πεδιάδα.
Σκίρωνΐ: Ληστής που τον εξολόθρευσε ο Θησέας, επειδή λήστευε και σκότωνε τους διαβάτες ρίχνοντάς τους σε τόπο απόκρημνο, τις Σκιρωνίδες Πέτρες (σημ. Κακιά Σκάλα της Μεγαρίδας).
Σκύλλα: Θαλάσσιο τέρας της ελληνικής μυθολογίας.
Στάφυλος: Γιος του Διόνυσου και της Αριάδνης, προσωποποίηση του σταφυλιού.
Στυξ: Κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, έδωσε το όνομά της στην ομώνυμη πηγή, το νερό της οποίας σχημάτιζε ένα από τα ποτάμια του Άδη.
Συμπληγάδες πέτρες: Αντιμέτωποι κινητοί βράχοι στο Βόσπορο.
Σύριγξ: Νύμφη της Αρκαδίας που για να ξεφύγει από τον έρωτα του Πάνα μεταμορφώθηκε σε καλαμιά. Ο άνεμος έκανε τις καλαμιές να βουίζουν και έτσι ο Πάνας επινόησε το μουσικό όργανο, το αποτελούμενο από καλάμια διαφορετικού μήκους, που το ονόμασε σύριγγα σε ανάμνηση της νύμφης.
Σφιγξ: Τέρας με σώμα λιονταριού και ανθρώπινη κεφαλή. Η Σφίγγα των Θηβών κατέτρωγε τους διαβάτες που δεν μπορούσαν να λύσουν το αίνιγμά της, όταν το έλυσε ο Οιδίποδας, η Σφίγγα κατακρημνίσθηκε.
Σωσθένης: Πρόσωπο που συνδέεται με την Αργοναυτική Εκστρατεία.

Τ 

Ταλθύβιος: Σπαρτιάτης κήρυκας του Αγαμέμνονα.
Τάλως: 1. ανιψιός και μαθητής του Δαίδαλου, εφευρέτης 2. χάλκινος γίγαντας, έργο του Ηφαίστου, που περιφρουρούσε την Κρήτη.
Τάνταλος: Βασιλιάς της Φρυγίας που οι θεοί τον καταδίκασαν σε αιώνια πείνα και δίψα.
Ταράξιππος: Δαίμονας στην Ολυμπία που φόβιζε τα άλογα του ιπποδρόμου.
Τάρταρος: Σκοτεινή άβυσσος, βαθύτερη απ’ τον Άδη. Τόπος της αιώνιας τιμωρίας των αμαρτωλών.
Ταϋγέτη: Κόρη του Άτλαντα και μητέρα του Λακεδαίμονα από το Δία.
Τειρεσίας: Ονομαστός Θηβαίος μάντης που προείπε την άλωση της Τροίας.
Τέκμησσα: Κόρη του βασιλιά της Φρυγίας Τελεύταντα που την άρπαξε ο Αίαντας στον Τρωικό Πόλεμο.
Τελαμών: Γιος του Αιακού, βασιλιάς της Σαλαμίνας, πατέρας του Αίαντα και του Τεύκρου.
Τέλφουσα: (ή Τελφούσα ή Θέλπουσα) Νύμφη μιας πηγής στη Βοιωτία.
Τελχίνες: Οι πρώτοι μυθικοί κάτοικοι της Ρόδου, επιδέξιοι τεχνίτες μετάλλου.
Τένης: Γιος του Κύκνου ή του Απόλλωνα, ο επώνυμος Ήρωας της Τενέδου.
Τερψιχόρη: Μια από τις εννιά Μούσες, προστάτιδα της χορικής ποιήσεως και της ορχηστικής.
Τεύθρας: Βασιλιάς της Μυσίας.
Τεύκρος: Γιος του Τελαμώνα και της Ησιόνης, αδελφός του Αίαντα, ιδρυτής της Σαλαμίνας της Κύπρου.
Τηθύς: Τιτανίδα, κόρη του Ουρανού και της Γαίας, σύζυγος του Ωκεανού και μητέρα των Ωκεανίδων.
Τηλέγονος: Γιος του Οδυσσέα και της Κίρκης.
Τηλέμαχος: Γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης.
Τηλέφασσα: Σύζυγος του Αγήνορα, μητέρα του Κάδμου.
Τήλεφος: Ήρωας της Τεγέας, νόθος γιος του Ηρακλή και της Αύγης, σύμμαχος των Τρώων.
Τήμενος: Βασιλιάς του Άργους.
Τήνερος: Βασιλιάς της Θήβας, γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Μελίας.
Τηρεύς: Γιος του Άρη και της νύμφης Βιστονίδας, σύζυγος της Πρόκνης.
Τιθωνός: Γιος του Λαομέδοντα και της Στρυμούς, τον αγάπησε η Ηώ και οι θεοί του χάρισαν την αθανασία αλλά όχι και την αιώνια νεότητα.
Τιμάνδρα: Κόρη του Τυνδάρεω και της Λήδας, η Αφροδίτη για την ασέβειά της την τρέλανε.
Τισαμενός: 1. γιος του Ορέστη και της Ερμιόνης, βασιλιάς της Σπάρτης. 2. απόγονος του Οιδίποδα, βασιλιάς της Θήβας.
Τισιφόνη: Μια από τις τρεις Ερινύες, τιμωρός των δολοφόνων.
Τιτάνες: Παιδιά του Ουρανού και της Γης που επαναστάτησαν κατά των θεών και ο Δίας τους έριξε στον Άδη.
Τιτανίδες: Κόρες του Ουρανού και της Γης, αδελφές και σύζυγοι των Τιτάνων.
Τιτυός: Γίγαντας, γιος του Δία, που τον σκότωσαν η Άρτεμη και ο Απόλλωνας.
Τληπόλεμος: Βασιλιάς της Ρόδου, γιος του Ηρακλή και της Αστυόχης.
Τρίκκη: Κόρη του θεού-ποταμού Πηνειού της Θεσσαλίας, επώνυμη ηρωίδα της Τρίκκης (σημ. Τρικάλων).
Τριόπας: (ή Τριόπης ή Τρίοψ) Ήρωας του θεσσαλικού και του αργείου μυθικού κύκλου.
Τριπτόλεμος: Ήρωας της Ελευσίνας που βοήθησε τη Δήμητρα να βρει την Περσεφόνη.
Τρίτων: Θαλάσσιος δαίμονας, γιος του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης.
Τροφώνιος: Χθόνιος βοιωτικός θεός.
Τροχίλος: Γιος της Ιώς, θεωρείται ο εφευρέτης του άρματος.
Τρωίλος: Γιος του Πριάμου και της Εκάβης.
Τρως: Ιδρυτής και βασιλιάς της Τροίας.
Τυδεύς: Αιτωλός Ήρωας, ένας από τους «Επτά επί Θήβας».
Τυνδάρεως: Βασιλιάς της Σπάρτης, σύζυγος της Λήδας και πατέρας της Ελένης, της Κλυταιμνήστρας και των Διοσκούρων.
Τυφών: (ή Τυφωεύς) Τέρας, γιος του Τάρταρου και της Γης, προσωποποίηση των ηφαιστειογενών εκρήξεων και της λαίλαπας.
Τύχη: Θεότητα των συμπτώσεων, του πεπρωμένου και αργότερα της ευτυχίας.

Υ 

Υάδες: Νύμφες που μεταμορφώθηκαν σε αστέρια.
Υάκινθος: Νέος ονομαστός για το κάλλος του, μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο άνθος.
Ύας: Γιος του Άτλαντα και της Πλειόνης, αδελφός των Πλειάδων και των Υάδων.
Υγίεια: Θεά της σωματικής και ψυχικής ευεξίας, κόρη του Ασκληπιού.
Ύλας: Ωραιότατος νέος που τον απήγαγαν οι νύμφες για το κάλλος του.
Ύλλος: Γιος του Ηρακλή και της Δηιάνειρας.
Υπερβόρειοι: Μυθικός λαός του Βορρά που συνδέεται με το μύθο του Απόλλωνα.
Υπερίων: Τιτάνας, αδελφός και σύζυγος της Θείας, πατέρας του Ήλιου, της Σελήνης και της Ηώς.
Υπερμήστρα: Κόρη του Δαναού, η μόνη από τις 50 αδελφές που αθέτησε τη διαταγή του πατέρα της και δεν σκότωσε, την πρώτη νύχτα του γάμου της, το σύζυγό της Λυγκέα, γιο του Αιγύπτου.
Ύπνος: Προσωποποίηση του Ύπνου, γιος της Νύκτας και αδελφός του Θανάτου.
Υψιπύλη: Βασίλισσα της Λήμνου, ερωμένη του Ιάσονα.

Φ 

Φαέθων: Γιος του Ήλιου και της Ωκεανίδας Κλυμένης.
Φαίακες: Μυθικός λαός του νησιού Σχερία που θεωρείται ότι ήταν η σημερινή Κέρκυρα.
Φαίδρα: Σύζυγος του Θησέα, κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης, ερωτεύτηκε τον προγονό της Ιππόλυτο, ο οποίος απέκρουσε τον έρωτά της, η Φαίδρα αυτοκτόνησε, αφού συκοφάντησε το νέο στον πατέρα του. ο Θησέας τον καταράστηκε και παρακάλεσε τον Ποσειδώνα να τον εκδικηθεί, μετά το θάνατο του Ιππόλυτου η αλήθεια αποκαλύφθηκε.
Φάλανθος: Μυθικός ιδρυτής του Τάραντα.
Φάληρος: Αθηναίος Ήρωας, επώνυμος του όρμου του Φαλήρου.
Φάσις: Γιος του Ήλιου, θεός του ομώνυμου ποταμού της Κολχίδας.
Φαύνος: Θεός των Ρωμαίων, προστάτης των βοσκών.
Φάων: Μυθικός Ήρωας της Λέσβου.
Φείδιππος: Γιος του Θεσσαλού, εγγονός του Ηρακλή.
Φέρης: 1. γιος του Κρηθέα, επώνυμος των Φερών 2. γιος του Ιάσονα και της Μήδειας.
Φημονόη: Κόρη του Απόλλωνα, η πρώτη Πυθία των Δελφών.
Φιλήμων: (δες: Βαυκίς)
Φιλοκτήτης: Ομηρικός Ήρωας, βασιλιάς της Μαγνησίας.
Φιλομήλα: Κόρη του Πανδίονα που τη βίασε ο Τηρέας, σύζυγος της αδελφής της Πρόκνης, και μεταμορφώθηκε από το Δία σε χελιδόνι.
Φιλομηλείδης: Μυθικός βασιλιάς της Λέσβου.
Φιλύρα: Μητέρα του κένταυρου Χείρωνα από τον Κρόνο.
Φινεύς: Βασιλιάς της Θράκης και μάντης που τυφλώθηκε από το Δία γιατί αποκάλυπτε τις βουλές των θεών.
Φλεγέθων: Ποταμός του Κάτω Κόσμου που ενωνόταν με τον Κωκυτό και σχημάτιζαν τον Αχέροντα.
Φλεγύας Γιος του Άρη που, επειδή επιχείρησε να κάψει το ναό του Απόλλωνα, καταδικάστηκε στον Άδη να απειλείται από ετοιμόρροπο βράχο.
Φλίας: Γιος του Διονύσου, επώνυμος του Φλιούντα.
Φόβος: Γιος του Άρη και της Αφροδίτης, προσωποποίηση του φόβου.
Φοίβη: 1. Τιτανίδα, μητέρα της Αστερίας, της Εκάτης και της Λητώς. 2. η Άρτεμη ως θεά της Σελήνης. 3. κόρη του Τυνδάρεω και της Λήδας, αδελφή της Κλυταιμνήστρας και της Ελένης.
Φοίβος: Προσωνυμία του Απόλλωνα ως θεού του ήλιου.
Φοίνιξ: 1. πατέρας της Ευρώπης, γενάρχης των Φοινίκων 2. παιδαγωγός του Αχιλλέα 3. ιερό πουλί των Αιγυπτίων που ξαναγεννιέται από τη στάχτη του.
Φόρβας: Όνομα πολλών μυθικών ηρώων.
Φόρκυς: Υιος του Πόντου και της Γαίας, θαλασσινή θεότητα.
Φορωνεύς: Ο πρώτος άνθρωπος κατά τους πελοποννησιακούς μύθους.
Φρίξος: Υιος του Αθάμαντα και της Νεφέλης, αδελφός της Έλλης, αποφεύγοντας τη μητριά του Ινώ πήγε με την Έλλη στην Κολχίδα με ιπτάμενο χρυσόμαλλο κριάρι, το δέρας του οποίου αφιέρωσαν στον Άρη.
Φυλεύς: Βασιλιάς της Ήλιδας.
Φυλλίς: Κόρη του βασιλιά των Βισαλτών της Θράκης Σίθωνα, ηρωίδα της τοποθεσίας που πήρε το όνομά της στον κάτω Στρυμόνα.
Φύταλος: Ήρωας της Αττικής.
Φώκος: Ο επώνυμος Ήρωας της Φωκίδας.

Χ

Χαλκιόπη: Θυγατέρα του βασιλιά Αιήτη της Κολχίδας, αδελφή της Μήδειας και σύζυγος του Φρίξου
Χαλκός: Υιος του Αθάμαντα, εφευρέτης της ασπίδας.
Χαρικλώ: Νύμφη της Βοιωτίας.
Χάρμος: Υιος του Αρισταίου και της Αυτονόης
Χελιδόνα: Θυγατέρατου Πανδάρεω, που μεταμορφώθηκε στο πτηνό χελιδόνι.
Χερσικράτης: Απόγονος του οίκου των Βακχιδών της Κορίνθου.
Χθονία: Θυγατέρα του δεύτερου στη σειρά μυθικού βασιλιά του Άργους, του Φορωνέως, και της συζύγου του Τηλεδίκης.
Χιόνη: Θυγατέρα του ποτάμιου θεού Νείλου και της Ωκεανίδας Καλλιρρόης, η οποία μεταμορφώθηκε σε νεφέλη χιονιού.
Χρυσόθεμις: Μία από τις κόρες του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, αδελφή της Ηλέκτρας.
Χρυσάωρ: Όταν ο Περσέας έκοψε το κεφάλι της Μέδουσας, από το αίμα της και από την ένωσή της με τον θεό Ποσειδώνα ξεπήδησαν το άλογο Πήγασος και ο κανονικός άνθρωπος Χρυσάωρ, ο οποίος αργότερα απέκτησε και παιδί, τον Γηρυόνη, με την Ωκεανίδα Καλλιρρόη.
Χρύση: Θυγατέρα του Πάλλαντα και σύζυγος του Δαρδάνου.
Χρυσηίδα: Θυγατέρα του Απολλώνιου ιερέα Χρύση, την οποία πήρε ως παλλακίδα ο Αγαμέμνονας.
Χρύσης: Ιερέας του Σμινθέως Απόλλωνα στις πόλεις Χρύση, Κίλλα και στη νήσο Τένεδο.
Χρύσιππος: Ωραιότατος νέος, νόθος γιος του Πέλοπα και της Νύμφης Αξιόπης.
Χρυσογένεια: Θυγατέρα του `Αλμου ή `Ολμου, βασιλιά του Ορχομενού.

Ψ

Ψαμάθη: Κόρη του Κροτώπου, μητέρα του Λίνου από τον Απόλλωνα.                                                                                Ψυχή:  η προσωποποίηση της ψυχής, ήταν η νεότερη από τις τρεις όμορφες κόρες του βασιλιά της Σικελίας.

Ω

Ωγυγία: Το νησί της Καλυψώς.
Ώγυγος: Πρώτος βασιλιάς της Βοιωτίας.
Ωκεανίδες: Κόρες του Ωκεανού και της Τηθύος.
Ωκεανός: Μεγάλος ποταμός που περιβάλλει τη Γη, γιος του Ουρανού και της Γης, σύζυγος της Τηθύος.
Ωκυρρόη: Όνομα νυμφών.
Ωρείθυια: Κόρη του βασιλιά των Αθηνών Ερεχθέα.
Ώρες: Θεότητες, προστάτιδες της ευημερίας, (Θαλλώ, Αυξώ, Καρπώ).
Ωρίων: Κυνηγός και γίγαντας που μεταμορφώθηκε στον ομώνυμο αστερισμό.

Περισσότερα φιλολογικά θέματα εδώ.