της Ηρώς Κουνάδη
Από τη μία ο καιρός που είναι ιδανικός για ατελείωτες βόλτες (χωρίς μπουφάν και κασκόλ, αλλά και χωρίς ποτάμια ιδρώτα) και από την άλλη το πασχαλινό τετραήμερο που μας παρέχει απλόχερα όλον τον ελεύθερο χρόνο που μας λείπει και λίγο παραπάνω, μας προϊδεάζουν για μεγάλες βόλτες στην Αθήνα αυτές τις μέρες. Πάρτε κι εσείς την καλύτερη παρέα, την αγαπημένη σας μουσική, και ιδέες από τις αγαπημένες μας διαδρομές που συγκεντρώσαμε παρακάτω, και ακολουθήστε μας στην εξερεύνηση μιας πόλης που ξεχνάμε πού και πού πόσο αγαπάμε, επειδή δεν την περπατάμε συχνά.
Διαδρομή #1: Από τα Πετράλωνα στου Φιλοπάππου
Μια από τις ωραιότερες γειτονιές της Αθήνας, κρύβει εκπλήξεις σε κάθε της γωνιά: Ένα πανέμορφο νεοκλασικό εδώ, ένας πεζόδρομος που δεν τον είχε πιάσει το μάτι σου εκεί, μια λουλουδιασμένη αυλίτσα πίσω από έναν ασβεστωμένο τοίχο που μοιάζει να τηλεμεταφέρθηκε εδώ από κάποιο νησί. Και σαν όλα αυτά να μην ήταν αρκετά, έχει και για… ταράτσα τον ομορφότερο (αν μας επιτρέπετε τον υποκειμενισμό) λόφο της Αθήνας. Δύσκολα θα μπορούσαμε να σκεφτούμε βόλτα πιο «ανοιξιάτικη» από αυτήν.
Ξεκινάμε, λοιπόν, από την πλατεία των Άνω Πετραλώνων, ή από οποιαδήποτε άλλη αγαπημένη γωνιά στα Πετράλωνα για να βολτάρουμε πρώτα στα γραφικά στενάκια τους πριν καταλήξουμε στην πλατεία. Στρίβουμε, εν συνεχεία, στην Ανταίου, για να εξερευνήσουμε τα λιλιπούτεια δρομάκια γύρω της, που είναι γεμάτα μικρές χαριτωμένες αυλές, χαμηλά ασβεστωμένα τειχάκια, και εικόνες που φέρνουν στο μυαλό χωριό.
Ανηφορίζουμε, μετά από εδώ, στο λόφο του Φιλοπάππου, για να θαυμάσουμε την θέα από το μνημείο που βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του και να συναντήσουμε τα πλήθη των Αθηναίων στο περίφημο πλακόστρωτο του Πικιώνη.
Στάσεις για ανεφοδιασμό: Καφεδάκι και επιτραπέζια στα πολύχρωμα τραπεζάκια της Βραζιλιάνας, στην πλατεία των Άνω Πετραλώνων. Μεζεδάκια μετά ούζου στα τραπεζάκια που απλώνει έξω στο πεζοδρόμιο το Αντέτι (Τρώων 53) και ωραία, φτηνά και καθαρά ποτά αν σας πάρει η νύχτα στον Μπάμπουρα (Δημοφώντος 43).
Διαδρομή #2: Η Πειραϊκή και η Καστέλλα
Στο μυαλό των περισσότερων Αθηναίων, το «θαλάσσιο μέτωπο της πόλης» είναι εκείνο της Παραλιακής, από το Παλαιό Φάληρο μέχρι τη Γλυφάδα. Ο Πειραιάς, όμως, έχει μια εξίσου ειδυλλιακή διαδρομή που κινείται διαρκώς δίπλα στη θάλασσα, και η οποία διαθέτει και μακράν καλύτερες (βλέπε πιο value for money) στάσεις για… ανεφοδιασμό σε καφέδες ή μεζεδάκια με θέα στη θάλασσα.
Ξεκινάμε από την Πειραϊκή, και ακολουθούμε την ακτογραμμή περπατώντας στο φαρδύ πεζοδρόμιο που είναι τόσο βολικά κτισμένο από την πλευρά της θάλασσας, πάνω από τα θρυλικά βράχια της Πειραϊκής και τα ακόμη θρυλικότερα αρχαία τείχη του Θεμιστοκλή. Κάθε λίγα μέτρα, σκαλάκια κατεβαίνουν από το πεζοδρόμιο προς την θάλασσα, βάζοντάς μας σε πειρασμό για την πρώτη βουτιά του χρόνου.
Αυτή η παραλιακή περαντζάδα καταλήγει στο Πασαλιμάνι, αφού περάσει πάνω από τη μαρίνα της Ζέας. Συνεχίζει, όμως, πάντα στο ίδιο μοτίβο του μεγάλου πεζοδρομίου δίπλα στη θάλασσα, μέχρι την ακόμα γραφικότερη Καστέλλα, με τα εντυπωσιακά αρχοντικά της και την πανοραμική θέα στο Μικρολίμανο που απλώνεται από κάτω της και την… υπόλοιπη αττική ακτογραμμή απέναντί της. Η διαδρομή αυτή, αν την κάνετε ολόκληρη, είναι μεγάλη (περί τα 7 χιλιόμετρα από το τέρμα της Πειραϊκής μέχρι την Καστέλα) αλλά αν δεν είστε αρκετά αθλητικοί τύποι, μπορείτε να επιλέξετε ένα μόνο κομμάτι της.
Στάσεις για ανεφοδιασμό: Ουζάκι με μεζέ, ή και απλό καφεδάκι, στα εντελώς νησιώτικα μπαλκόνια του Αχινού (Ακτή Θεμιστοκλέους 51, στη Φρεαττύδα) με την καλύτερη θέα στη θάλασσα. Αν είστε αποφασισμένοι να κάνετε όλη τη διαδρομή από την Πειραϊκή στη Φρεαττύδα, και θέλετε μια στάση περίπου στη μέση, εξαιρετική λύση είναι το Belle Amie (Αγγέλου Μεταξά 6, πίσω από το ρολόι του Πασαλιμανιού) για ουζάκι με μεζέ στον ήλιο. Στην Καστέλλα, καφεδάκι με τη μισή Αθήνα και τον Σαρωνικό στα πόδια σας θα πιείτε στην ταράτσα του Δον Κιχώτη (Βασιλέως Παύλου 68).
Διαδρομή #3: Ο Διομήδειος Κήπος
Όχι μία, αλλά πολλές ειδυλλιακές διαδρομές κρύβει ο μεγαλύτερος/ ομορφότερος/ εντυπωσιακότερος και πιο άγνωστος στο ευρύ κοινό βοτανικός κήπος της Ανατολικής Ευρώπης, που τυγχάνει να βρίσκεται… μια ανάσα από την πόρτα μας, στο λόφο του Χαϊδαρίου, σχεδόν δίπλα στη Μονή Δαφνίου. Αν δεν τον έχετε ακουστά, πρώτον δεν διαβάζετε συχνά in2life.gr, και δεύτερον έχετε μια θαυμάσια ευκαιρία να τιμήσετε την άνοιξη όπως της αρμόζει.
Στα 1.860 στρέμματα του εντυπωσιακού κήπου συνυπάρχουν η δασική βλάστηση με τα καλλιεργούμενα φυτά και λουλούδια, που αυτή την εποχή βρίσκονται στα καλύτερά τους. Ο Διομήδειος είναι, μάλιστα, ο μοναδικός βοτανικός κήπος στον κόσμο όπου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι πρωτιές του, όμως, δεν σταματούν εδώ: Είναι επίσης ο μόνος βοτανικός κήπος στον κόσμο με «ιστορικό τμήμα», το οποίο φιλοξενεί φυτά που αναφέρονται σε ιστορικά κείμενα –όπως ο νάρθηκας, Ferula communis, όπου σύμφωνα με τη μυθολογία ο Προμηθέας έκρυψε τη φωτιά για να τη μεταφέρει στους ανθρώπους, ή το κώνειο, Conium maculatum, που σκότωσε τον Σωκράτη.
Προσοχή: Ο Διομήδειος Κήπος λειτουργεί, δυστυχώς, με πολύ περιορισμένο ωράριο.Σαββατοκύριακα και αργίες λειτουργεί μέχρι τις 15.00, ενώ Μεγάλη Παρασκευή και Κυριακή του Πάσχα θα είναι κλειστός.
Διαδρομή #4: Στα Αναφιώτικα και την Πλάκα
Η αγαπημένη διαδρομή όλων σχεδόν των Αθηναίων, είναι τόσο προφανής που σχεδόν θα αποτελούσε ύβρη η παράλειψή της από ένα κομμάτι για τις πέντε ωραιότερες ανοιξιάτικες διαδρομές στην Αθήνα. Όσες φορές και αν την έχουμε περπατήσει, δεν θα την χορτάσουμε ποτέ, γι’ αυτό πάμε άλλη μία: Ξεκινάμε από τον πεζόδρομο της Κυδαθηναίων που αναδίδει μυρωδιά αντηλιακού από τα πλήθη των τουριστών που τον κατακλύζουν τέτοια εποχή, και συνεχίζουμε προς την οδό Τριπόδων, όπου βρίσκεται το περίφημο Φανάρι του Διογένη –ορθότερα γνωστό και ως Μνημείο του Λυσικράτη, από το όνομα του χορηγού της θεατρικής παράστασης που κέρδισε το βραβείο στα Μεγάλα Διονύσια (το Όσκαρ της εποχής, σαν να λέμε).
Συνεχίζουμε στην Τριπόδων, μέχρι να στρίψει και να μετονομαστεί σε Λυσίου, και ανεβαίνουμε τα σκαλάκια της Μνησικλέους, προς την οδό Θεωρίας, όπου βρίσκεται το πρώτο πανεπιστήμιο του ελληνικού κράτους, η εντυπωσιακή Οικία Κλεάνθους, που σήμερα στεγάζει το Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από αυτό το σημείο, αντί να ακολουθήσουμε τον δρόμο προς την Αρχαία Αγορά, στρίβουμε στο δρομάκι που δεν έχει όνομα, προς την αντίθετη κατεύθυνση, για να καταλήξουμε στα ασβεστωμένα σοκάκια και τις λουλουδιαστές αυλές των Αναφιώτικων.
Στάσεις για ανεφοδιασμό: Ηλιόλουστο καφεδάκι στην ταράτσα του Café Plaka (Τριπόδων 1) και νόστιμα πάμφθηνα μεζεδάκια στα τραπεζάκια που απλώνει έξω στον πεζόδρομο το Καφενείο(Επιχάρμου 1). Δοκιμάστε οπωσδήποτε τα κεφτεδάκια με πικάντικη κόκκινη σάλτσα, θα μας θυμηθείτε.
Διαδρομή #5: Στο Μετς και το πάρκο του Λογγίνου
Είναι μια από τις ομορφότερες –και λιγότερο πλημμυρισμένες από κόσμο– γειτονιές της Αθήνας: Γεμάτη χρωματιστά νεοκλασικά, όμορφους πεζόδρομους με νεραντζιές, πέτρινα σκαλάκια που ανηφορίζουν ανάμεσα σε λουλουδιαστά μπαλκόνια, θέα στην Ακρόπολη από κάθε πιθανή και απίθανη γωνία, και αμέτρητα παγκάκια που προσφέρονται για «άλλη μία στάση» σε κάθε βόλτα μας. Τα δρομάκια της Νικηφόρου Θεοτόκη, της Χαρβούρη και της Ευγενίου Βουλγάρεως είναι από τα πιο όμορφα στην γειτονιά και μια καλή αρχή για να ανακαλύψετε βολτάροντας περισσότερα.
Τα ανηφορικά δρομάκια του Μετς θα σας φέρουν κάποια στιγμή αναπόφευκτα στο καταπράσινο παρκάκι του Λογγίνου, στην κορυφή του λόφου που «σκεπάζει» την γειτονιά του Μετς. Οι λάτρεις της Ιστορίας –και όσοι δεν φοβάστε τους μακάβριους συνειρμούς και τις προλήψεις– θα περάσετε εν συνεχεία την είσοδο του Α’ Νεκροταφείου, για μια πραγματικά ενδιαφέρουσα περιήγηση σε υπαίθρια έργα τέχνης, μεταξύ των οποίων η περίφημη Κοιμωμένη του Χαλεπά.
Στάσεις για ανεφοδιασμό: Καφεδάκι στο sui generis Odeon (Μάρκου Μουσούρου 19), που αγαπά τις τζαζ μελωδίες και μετατρέπεται σε ατμοσφαιρικό μπαράκι όταν πέφτει το σκοτάδι. Λαχταριστό μεσημεριανό στο παραδοσιακό μαγειρείο Ολύμπιο (Αναπαύσεως 9).
http://www.in2life.gr
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.