Του Άλεξ Βάντεμπεργκ
Όταν κάποιος περιπλανιέται στην έρημο που καθοδηγείται από το φως της καρδιάς, ξεκινάει ένα ταξίδι που μπορεί να είναι καθαρό, σκληρό και αυστηρό. Η αναρρίχηση από το Σπήλαιο του Πλάτωνα συνεπάγεται με κάθε είδους ολισθηρές πλαγιές, στροφές, αδιέξοδα, ασκήσεις, δυσοίωνες πινακίδες, κινδύνους κτλ. Οι αλλαγές των παραδειγμάτων φυσικά είναι ένα θέμα καθώς ουσιαστικά ξε-μαθαίνετε όσα έχετε μάθει ώστε να αρχίσετε να μαθαίνετε. Στην πορεία, κάποιος ανακαλύπτει αδιάκοπα όλα τα μικρά πετράδια που αρχίζει να προσθέτει. Αν αυτά τα πετράδια αξιοποιηθούν σωστά, τείνουν να αποφέρουν μια κερδοφόρα απόδοση. Μερικά από αυτά έρχονται με την μορφή σοφίας που χρησιμεύουν για την αποδυνάμωση του εγωισμού από το κυρίαρχο μέρος της προσωπικότητας, βοηθώντας έτσι να κόψουμε τη σύνδεση που σχετίζεται με την πρόθεση.
Ενώ θα διαβάζετε τα παρακάτω, λάβετε υπόψη σας πως κάποια από τα συναισθήματα υπονοούν διακριτικά την φύση του Εαυτού και του Αλχημικού Μεγάλου Έργου, για να μην αναφέρουμε το σύμπαν που είναι μια ενεργειακή έκφραση του Εαυτού. Επιπλέον, παρατηρήστε πόσα έχουν μια εγγενώς παράδοξη «γεύση» που τείνει να αντικατοπτρίζει τον ορισμό του Εαυτού που ανέπτυξε ο Καρλ Γιούνγκ- ένας υπερβατικός, παράδοξος έξω από τον χωροχρόνο κι όμως τον περιέχει. Από κοινού λοιπόν, είναι σχεδόν σαν να φτάνουμε κάπως πιο κοντά στον Θεό με το να γίνουμε σαν τον Θεό. Είναι σαν η συνταγή για να ανοίξει κάποιος τη Δύναμη του να είναι καλυμμένη με αντιθέσεις. Το οποίο αν το σκεφτείτε βγάζει τέλειο νόημα. Γιατί πως θα μπορούσε κάποιος να γίνει Ολόκληρος εξαλείφοντας το μισό; Δεν είναι το σφυρηλατημένο σίδερο μεταξύ του σφυριού και του αμονιού; Ο Βούδας δεν ακολούθησε τον Μεσαίο Δρόμο;
Στην πραγματικότητα, ο όρος «οξύμωρο» είναι ένα ποιητικό επινόημα που συνήθως συναντάται στην ανατολική σκέψη και χρησιμοποιείται για να δείξει τα ζεύγη των αντίθετων στο Κάστρο του Δισκοπότηρου όπου ο χρόνος και η αιωνιότητα είναι μόνο ένα. Τα παραδείγματα συμπεριλαμβάνουν «το απόλυτο κενό» του Βουδισμού και «την πέτρα που δεν είναι πέτρα» της μεσαιωνικής αλχημείας. Αναπόφευκτα σκέφτεται κάποιος την αρχή της δυαδικότητας των κυμάτων- σωματιδίων της κβαντικής μηχανικής. Τελικά, αυτή η αρχή «κι όμως» εμπεριέχει την ίδια την ουσία της ύπαρξης. Όπως και ο Joseph Campbell έγραψε στο «Η δύναμη του μύθου».
«Προφανώς, σε κάθε σφαίρα της ανθρώπινης αναζήτησης και εμπειρίας υπάρχει το μυστήριο της τελικής φύσης που να διασπάται σε οξύμωρο παράδοξο και το καλύτερο που μπορεί να ειπωθεί γι αυτό πρέπει να ληφθεί απλώς ως μεταφορά- είτε ως σωματίδια και κύματα είτε ως Απόλλωνας και Διόνυσος, είτε ως ευχαρίστηση και πόνος».
Έχοντας πει όλα αυτά και χωρίς άλλη παρέμβαση, ας δούμε τον δρόμο του πολεμιστή.
Περισσότερα χρήσιμα θέματα εδώ.
Όταν κάποιος περιπλανιέται στην έρημο που καθοδηγείται από το φως της καρδιάς, ξεκινάει ένα ταξίδι που μπορεί να είναι καθαρό, σκληρό και αυστηρό. Η αναρρίχηση από το Σπήλαιο του Πλάτωνα συνεπάγεται με κάθε είδους ολισθηρές πλαγιές, στροφές, αδιέξοδα, ασκήσεις, δυσοίωνες πινακίδες, κινδύνους κτλ. Οι αλλαγές των παραδειγμάτων φυσικά είναι ένα θέμα καθώς ουσιαστικά ξε-μαθαίνετε όσα έχετε μάθει ώστε να αρχίσετε να μαθαίνετε. Στην πορεία, κάποιος ανακαλύπτει αδιάκοπα όλα τα μικρά πετράδια που αρχίζει να προσθέτει. Αν αυτά τα πετράδια αξιοποιηθούν σωστά, τείνουν να αποφέρουν μια κερδοφόρα απόδοση. Μερικά από αυτά έρχονται με την μορφή σοφίας που χρησιμεύουν για την αποδυνάμωση του εγωισμού από το κυρίαρχο μέρος της προσωπικότητας, βοηθώντας έτσι να κόψουμε τη σύνδεση που σχετίζεται με την πρόθεση.
Ενώ θα διαβάζετε τα παρακάτω, λάβετε υπόψη σας πως κάποια από τα συναισθήματα υπονοούν διακριτικά την φύση του Εαυτού και του Αλχημικού Μεγάλου Έργου, για να μην αναφέρουμε το σύμπαν που είναι μια ενεργειακή έκφραση του Εαυτού. Επιπλέον, παρατηρήστε πόσα έχουν μια εγγενώς παράδοξη «γεύση» που τείνει να αντικατοπτρίζει τον ορισμό του Εαυτού που ανέπτυξε ο Καρλ Γιούνγκ- ένας υπερβατικός, παράδοξος έξω από τον χωροχρόνο κι όμως τον περιέχει. Από κοινού λοιπόν, είναι σχεδόν σαν να φτάνουμε κάπως πιο κοντά στον Θεό με το να γίνουμε σαν τον Θεό. Είναι σαν η συνταγή για να ανοίξει κάποιος τη Δύναμη του να είναι καλυμμένη με αντιθέσεις. Το οποίο αν το σκεφτείτε βγάζει τέλειο νόημα. Γιατί πως θα μπορούσε κάποιος να γίνει Ολόκληρος εξαλείφοντας το μισό; Δεν είναι το σφυρηλατημένο σίδερο μεταξύ του σφυριού και του αμονιού; Ο Βούδας δεν ακολούθησε τον Μεσαίο Δρόμο;
Στην πραγματικότητα, ο όρος «οξύμωρο» είναι ένα ποιητικό επινόημα που συνήθως συναντάται στην ανατολική σκέψη και χρησιμοποιείται για να δείξει τα ζεύγη των αντίθετων στο Κάστρο του Δισκοπότηρου όπου ο χρόνος και η αιωνιότητα είναι μόνο ένα. Τα παραδείγματα συμπεριλαμβάνουν «το απόλυτο κενό» του Βουδισμού και «την πέτρα που δεν είναι πέτρα» της μεσαιωνικής αλχημείας. Αναπόφευκτα σκέφτεται κάποιος την αρχή της δυαδικότητας των κυμάτων- σωματιδίων της κβαντικής μηχανικής. Τελικά, αυτή η αρχή «κι όμως» εμπεριέχει την ίδια την ουσία της ύπαρξης. Όπως και ο Joseph Campbell έγραψε στο «Η δύναμη του μύθου».
«Προφανώς, σε κάθε σφαίρα της ανθρώπινης αναζήτησης και εμπειρίας υπάρχει το μυστήριο της τελικής φύσης που να διασπάται σε οξύμωρο παράδοξο και το καλύτερο που μπορεί να ειπωθεί γι αυτό πρέπει να ληφθεί απλώς ως μεταφορά- είτε ως σωματίδια και κύματα είτε ως Απόλλωνας και Διόνυσος, είτε ως ευχαρίστηση και πόνος».
Έχοντας πει όλα αυτά και χωρίς άλλη παρέμβαση, ας δούμε τον δρόμο του πολεμιστή.
- Να είσαι ο Λόγος πίσω από τις λέξεις.
- Μάθε αυτό που δεν γνωρίζεις.
- Να δημιουργείς και να καταστρέφεις. Να δίνεις και να παίρνεις.
- Κάνε θυσίες για να ανυψωθείς.
- Ούτε να παραμελείς ούτε να λατρεύεις το σώμα.
- Να βλέπεις τη Ζωή ως Κατοικία.
- Κάνε διάφορες πράξεις ευγένειας.
- Αγκάλιασε την απλότητα.
- Να μην αρνείσαι τίποτα εκτός από την αδυναμία μέσα στον εαυτό σου.
- Κάνε κάτι χωρίς να το κάνεις.
- Ανάλαβε την ευθύνη των πράξεων σου.
- Ζήσε στο Εδώ και Τώρα.
- Αποδέξου ότι σου φέρει η ζωή.
- Διάγραψε όλες τις γραμμές.
- Άκου την φωνή μέσα σου.
- Αποδεσμεύσου ενώ δεσμεύεσαι.
- Μάθε πως η Δύναμη σε διατάζει και όμως σε υπακούει.
- Να πράττεις χωρίς να προσδοκείς.
- Μάθε να γελάς με τον εαυτό σου.
- Δες την συμφορά ως ευκαιρία.
- Ξεφορτώσου τις πεποιθήσεις που σε φυλακίζουν.
- Πήγαινε στον δικό σου δρόμο χωρίς να κοιτάξεις πίσω.
- Ακολούθα το αδιάβατο μονοπάτι.
- Να ανταγωνίζεσαι χωρίς ανταγωνισμό.
- Να γνωρίζεις ότι το να παραδοθείς βρίσκεται στην καρδιά της ελευθερίας.
- Να τους ωφελείς όλους. Μην βλάψεις κανέναν.
- Ενθάρρυνε τον εγωισμό σου για να τον υποτάξεις.
- Αγάπα όλες τις πτυχές της ζωής.
- Ξεπέρνα την αμφισβήτηση και τον φόβο.
- Να γνωρίζεις ότι η διάθεση από μόνη της μπορεί να σε οδηγήσει στα ύψη.
- Νιώσε περισσότερο, σκέψου λιγότερο.
- Δείξε ευγνωμοσύνη και συμπόνια.
- Καλλιέργησε τον ενθουσιασμό.
- Μην ορίζεις τον εαυτό σου.
- Δες τους εχθρούς σαν φίλους.
- Να είσαι σταθερός κι όμως ευέλικτος.
- Σπάσε τις ρουτίνες και τις συνήθειες.
- Δες τα πάντα όπως τον εαυτό σου.
- Ζήσε με στόχο ενώ μην παίρνεις τίποτα στα σοβαρά.
- Κάνε παράξενες επιθυμίες.
- Να είσαι προληπτικός σε αντίθεση με τους αντιδραστικούς.
- Σκέψου χωρίς να σκέφτεσαι.
- Μην παραπονιέσαι.
- Εμπιστέψου τον εαυτό σου.
- Ακολούθα το πάθος σου.
- Δες κάθε εμπειρία ως Θεϊκή.
- Μην δέχεσαι τους επαίνους.
- Άσε τις συνδέσεις.
- Εξισορρόπησε την δουλειά και τη διασκέδαση.
- Αγκάλιασε την ηρεμία και τη σιωπή.
Περισσότερα χρήσιμα θέματα εδώ.