Ουσιαστικά λέγονται οι λέξεις που φανερώνουν πρόσωπο, ζώα ή πράγματα, ενέργεια, κατάσταση ή ιδιότητα: άνθρωπος, άλογο, τραπέζι, δουλειά, ευτυχία, λεβεντιά.
Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
Ένα ουσιαστικό μπορεί να είναι:
• συγκεκριμένο, δηλαδή αντιληπτό από τις αισθήσεις, όπως οι λέξεις που φανερώνουν πρόσωπα, ζώα ή πράγματα (π.χ. μαθητής, γάτα. αυτοκίνητο).
• αφηρημένο, δηλαδή μη αντιληπτό από τις αισθήσεις, όπως οι λέξεις που φανερώνουν ενέργεια, κατάσταση ή ιδιότητα (π.χ. διάβασμα, τρικυμία, καλοσύνη).
• κύριο, όταν αναφέρεται σε συγκεκριμένο πρόσωπο, ζώο, πράγμα, περιστατικό κλπ. Το αρχικό γράμμα των κύριων ονομάτων γράφεται με κεφαλαίο (π.χ. ο Θανάσης, ο Ντορής. ο Παρθενώνας, η
Ιλιάδα. οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004. Πέμπτη. Μάρτης, ο Επιτάφιος).
• κοινό, όταν σημαίνει πρόσωπο, ζώο ή πράγμα του ίδιου είδους (π.χ. κορίτσι, σκυλί, σπίτι, πορτοκαλιά) ή ενέργεια, κατάσταση ή ιδιότητα (π.χ. γράψιμο, χαρά. ανοησία).
• περιληπτικό, όταν φανερώνει ένα σύνολο, δηλαδή πολλά πρόσωπο ή πράγματα μαζί (π.χ. λαός. ποίμνιο, στρατός, οικογένεια, κόσμος, ελαιώνας, τουφεκίδι).