Πάντα υπάρχει κάτι να μάθεις για τον έρωτα. Κι αυτά τα λογοτεχνικά διαμαντάκια είναι μάλλον το καλύτερο σημείο για να ξεκινήσεις.
της Ηρώς Κουνάδη
Υπάρχουν ιστορίες αγάπης. Υπάρχουν καλογραμμένες ιστορίες αγάπης, με ήρωες που τους νιώθεις δικούς σου ανθρώπους. Και μετά, υπάρχουν και αυτά τα μικρά –ή και μεγάλα− λογοτεχνικά διαμαντάκια, εκείνες οι ιστορίες αγάπης που θα σε πάρουν από το χέρι και θα σου δείξουν προς τα πού είναι ο σωστός δρόμος. Τώρα το πού θα πας από εκεί, είναι θέμα που θα πρέπει να λύσεις μόνος σου. Όλα έτοιμα, πια;
Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα, του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ
Πόσα θα ήσουν διατεθειμένος να απαρνηθείς για τον έρωτα; Αυτό ρωτάει ο μαιτρ (είδατε τι κάναμε εκεί) Μπουλγκάκοφ στο δεύτερο μέρος του κοσμαγάπητου βιβλίου του −στο πρώτο είναι απασχολημένος με τον Διάβολο και τους φίλους του που διαλύουν την Μόσχα. Και οι απαντήσεις που δίνει στο τέλος είναι το είδος εκείνο του καταπληκτικού που σου ζεσταίνει την καρδιά. Στα ενδιάμεσα, έχει και πλάκα.
Τρυποκάρυδος, του Τομ Ρόμπινς
Εκείνος, είναι βομβιστής. Εκείνη, πριγκίπισσα που έχει χάσει τα προνόμια και το στάτους της. Η ιστορία τους, όπως διευκρινίζει ο υπότιτλος του βιβλίου είναι «μια απίθανη ιστορία αγάπης», που θα σε βάλει να αναρωτηθείς (ακόμα και) τι λόγο έχει να υπάρχει το φεγγάρι. Και αν αυτό σου φαίνεται ψιλο-άσχετο με τον έρωτα, έχεις πολλά να μάθεις.
Νορβηγικό Δάσος, του Χαρούκι Μουρακάμι
Ο Ντέιβιντ Λιντς της λογοτεχνίας, ο άνθρωπος του οποίου οι ιστορίες ακροβατούν μονίμως μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας –μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, αν το προτιμάτε λαϊκότερα− είναι μάλλον ο σωστός άνθρωπος για να σου εξηγήσει τι σημαίνει να διαλέγεις ανάμεσα στο μέλλον και το παρελθόν, ανάμεσα στο πάθος και τη ματαίωση, ανάμεσα σε εξιδανικευμένα απωθημένα και δύσκολα εδώ-και-τώρα.
Να πώς χάνεις μια γυναίκα, του Τζούνο Ντίαζ
Μπορεί να ακούγεται σαν τίτλος στήλης που θα υπέγραφε η Κάρι Μπράντσω, ή σαν ευπώλητο εγχειρίδιο αυτοβοήθειας, αλλά το βιβλίο του βραβευμένου με Πούλιτζερ Δομινικανού απέχει έτη φωτός από τους κακούς συνειρμούς που γεννά ο τίτλος του −ο αγγλικός “This is how you lose her” είναι ένα τσικ καλύτερος. Εννέα ιστορίες αγάπης, έρωτα και απιστίας, κυρίως απιστίας, γιατί τι είναι η απιστία αν όχι μια εκδοχή των πιο πρωτόγονων ενστίκτων του έρωτα; Εννέα ιστορίες γραμμένες στην απόλυτα προφορική –και μάλλον ωμή− γλώσσα που μιλάει ο έρωτας.
Αύγουστος, του Τζον Γουίλιαμς
Ότι θα είχε κάτι να σου πει για τον έρωτα ένας ρωμαίος αυτοκράτορας που έζησε πριν από δυο χιλιάδες χρόνια, δεν το περίμενες, το ξέρουμε. Δεν σου τα λέει, βέβαια, ακριβώς αυτός, αλλά ο μεγαλοφυής κύριος Γουίλιαμς, διά στόματος της κόρης του Οκτάβιου, η οποία απαρνιέται μια ολόκληρη ζωή και μια απόλυτη αγάπη για χάρη ενός μεγάλου έρωτα και δε μετανιώνει στιγμή, σε μια από τις πιο σπαραξικάρδιες-και-ταυτόχρονα-αισιόδοξες ιστορίες που γράφτηκαν ποτέ.
Και έξτρα μπόνους…
Ανεμοδαρμένα Ύψη, της Έμιλυ Μπροντέ
Βασικά, αυτό που έχει να σε μάθει για τον έρωτα το ένα και μοναδικό (κυριολεκτικά και μεταφορικά) βιβλίο που έγραψε η Έμιλυ Μπροντέ το 1847 είναι το εξής ένα: Μην ερωτεύεσαι. (Με κεφαλαία γράμματα. Σε πινακίδα νέον. Που αναβοσβήνει.) Γιατί ο απόλυτος έρωτας δεν είναι αγνός, ούτε χαριτωμένος, ούτε τρυφερός. Είναι άγριος, εγωιστικός και καταστροφικός.
Τώρα που το σκεφτόμαστε, βέβαια, σε αυτό το τελευταίο συμφωνούν όλα τα μεγάλα παραδεδεγμένα αριστουργήματα που μιλούν για τον έρωτα –και η Άννα Καρένινα, ας πούμε, και η Μαντάμ Μποβαρύ και ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα. Σπόιλερ αλέρτ: Όλοι πεθαίνουν στο τέλος.
http://www.in2life.gr
Περισσότερα θέματα με βιβλία εδώ.