![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVON_5lj_ugnNkYkS3TerIMi5RW7xRGmNMGVCaJnN1Flw2nJr2-nGoaYJ4hQ9ckGUUOkMIITDPFN1oRHdWyXZQvGst564L09nnVDDfd9ocgP1EXpfsUvmNq9vNNdHjIMJLKaTq8zdgU6U/s320/%25CE%2593%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25B1+%25CE%25AE+%25CE%25B3%25CF%258E%25CF%2580%25CE%25B1%253B.jpg)
Ιδιαίτερη περίπτωση η λέξη γόπα, αφού όχι μόνο καταγράφεται και με τις γραφές σήμερα, αλλά και στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Ανατρέχοντας, πάντως στη ρίζα της λέξεως θα τη βρούμε ως βόαξ, η οποία αργότερα έγινε βόωψ και βωξ. Επομένως και οι δύο γραφές είναι αποδεκτές, αν και προτιμώ τη γραφή με -ο- μιας και απαντά στην αρχική ρίζα της λέξης, στην οποία δεν υπήρχε το -ω-.
γόπα < γῶπα (μονοτονικό γώπα)< *βῶπα (αμαρτύρητο) < μεταγενέστερη ελληνική βώξ < ελνστ. βόωψ< αρχαία ελληνική βόαξ.
Περισσότερα φιλολογικά ζητήματα εδώ.