Από τα πρώτα, κιόλας, σχολικά χρόνια, ακούμε για τη σημαντικότητα και την αξία της λογοτεχνίας. Οι εκπαιδευτικοί, παρά την φιλότιμη προσπάθεια που καταβάλλουν, συχνά αδυνατούν να καλλιεργήσουν στους μαθητές την αγάπη για τα βιβλία λόγω των δυσκολιών που παρουσιάζει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και καλούνται να αντιμετωπίζουν καθημερινά.
Ωστόσο, συστήνουν συχνά σε μαθητές και γονείς την ανάγνωση λογοτεχνικών αναγνωσμάτων, και όχι τυχαία… Η επαφή των παιδιών (αλλά και των μεγάλων!) με λογοτεχνικά αναγνώσματα, συμβάλλει στην ομαλή και υγιή πνευματική και κοινωνική τους ανάπτυξη αλλά βοηθάει σε τεράστιο βαθμό και στα μαθήματα του σχολείου.
Ο μαθητής που εξασκείται στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων, αναπτύσσει συγκεκριμένες δεξιότητες και γίνεται καλύτερος μαθητής.
Παραμένει πιστό στις αξίες του και δεν παρασύρεται εύκολα
Όσο περισσότερα βιβλία διαβάζει ένα παιδί, τόσο περισσότερο εξοικειώνεται με έννοιες που συναντά στην καθημερινότητά του. Μαθαίνει να συνδέει γεγονότα, να αναγνωρίζει χαρακτήρες, να παρατηρεί λεπτομέρειες και συμβολισμούς και τελικά να εμβαθύνει σε αυτά που διαβάζει και βλέπει γύρω του. Γρήγορα αρχίζει να συνειδητοποιεί τη σημασία των κρυφών εννοιών, να διαβάζει «πίσω από τις λέξεις» και να διαμορφώνει τη δική του άποψη και τα δικά του συμπεράσματα. Η κριτική σκέψη το βοηθάει να παραμένει πιστό και σταθερό στις αξίες του και να μην παρασύρεται από συμπεριφορές που δεν του ταιριάζουν.
Σέβεται και προστατεύει τη διαφορετικότητα
Η ανάγνωση παραμυθιών και μυθιστορημάτων ιστορικών, ανθρωπολογικών ή κοινωνικών, συχνά παρουσιάζουν στα παιδιά πολιτισμούς και πεποιθήσεις διαφορετικές από τις δικές τους. Τους επιτρέπει να γνωρίσουν και να καταλάβουν τη διαφορετικότητα, να την αγκαλιάσουν και να συνειδητοποιήσουν ότι τελικά όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από την καταγωγή, το φύλο ή την ιστορία τους, νιώθουν και σκέφτονται όπως κι εκείνο. Ο πλουραλισμός θα ανοίξει τους ορίζοντές τους και το παιδί θα σέβεται τον άνθρωπο και τη ζωή.
Ωστόσο, συστήνουν συχνά σε μαθητές και γονείς την ανάγνωση λογοτεχνικών αναγνωσμάτων, και όχι τυχαία… Η επαφή των παιδιών (αλλά και των μεγάλων!) με λογοτεχνικά αναγνώσματα, συμβάλλει στην ομαλή και υγιή πνευματική και κοινωνική τους ανάπτυξη αλλά βοηθάει σε τεράστιο βαθμό και στα μαθήματα του σχολείου.
Ο μαθητής που εξασκείται στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων, αναπτύσσει συγκεκριμένες δεξιότητες και γίνεται καλύτερος μαθητής.
Αγαπάει το διάβασμα
Καταρχάς, ερχόμενο το παιδί σε επαφή με τα βιβλία από νωρίς, μαθαίνει το πιο σημαντικό όλων: να αγαπάει το διάβασμα! Αυτό από μόνο του είναι ανεκτίμητης αξίας, αφού έχει περισσότερες πιθανότητες να αγαπήσει το σχολείο και να γίνει συνεπής μαθητής.
Βελτιώνεται στο μάθημα της «Γλώσσας»
Ο μαθητής που είναι εξοικειωμένος από νωρίς με τα βιβλία και το διάβασμα, μαθαίνει να συμπεριφέρεται στις λέξεις που χρησιμοποιεί με σεβασμό και αγάπη. Ακολουθεί τη ροή των συλλαβών, αφήνει να τον παρασύρει η μαγεία των προτάσεων, επιμένει στη σωστή σύνταξη κι ορθογραφία, εμπλουτίζει το λεξιλόγιό του και τελικά μιλάει και γράφει πιο σωστά.
Αναπτύσσει κριτική σκέψη για το μάθημα της «Έκθεσης»
Εκτός από το ότι η λογοτεχνία βοηθάει το παιδί να γράφει και να εκφράζεται καλύτερα, διεγείρει τη φαντασία του, εμπλουτίζει το λεξιλόγιό του και διευρύνει τους πνευματικούς του ορίζοντες. Διαβάζοντας πολλές και διαφορετικές ιστορίες, συνειδητοποιεί τον ευρύ έξω κόσμο που το περιβάλλει, αρχίζει να ρωτάει και να μαθαίνει ενώ παράλληλα «χτίζει» την προσωπικότητά του. Ένα τέτοιο παιδί, αποκτά με τον καιρό όλα τα εφόδια για να μπορέσει να αναπτύξει σωστά, με φαντασία και κριτική σκέψη, οποιοδήποτε θέμα θα κληθεί να γράψει στο μάθημα της έκθεσης.
Εμβαθύνει στο μάθημα της «Ιστορίας»
Η ιστορία και η λογοτεχνία συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους. Η ιστορία δεν αφορά μόνο τους αγώνες εξουσίας, τους πολέμους, τα ονόματα και τις ημερομηνίες που επιμένουμε τόσο πολύ να μάθουν οι μαθητές. Πρόκειται για ανθρώπους όπως και εμείς που, απλά, έζησαν σε μία άλλη εποχή, κάτω από άλλες συνθήκες και με διαφορετικά ερεθίσματα. Ένα ιστορικό λογοτεχνικό βιβλίο, δείχνει στο παιδί ολόκληρο το κοινωνικό πλαίσιο κατά το οποίο διαδραματίστηκε κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, πράγμα που το βοηθάει να ταυτιστεί, να το «ζήσει» και τελικά να το θυμάται για πάντα. Επίσης, δίνοντας στο παιδί την ευκαιρία να αντιληφθεί και να εντρυφήσει στην ανθρώπινη ιστορία, διασφαλίζουμε ως ένα βαθμό πως δεν θα επαναλάβει (ή τουλάχιστον θα αντισταθεί όταν θα δει άλλους να θέλουν να επαναλάβουν) τα λάθη του παρελθόντος.
Καταρχάς, ερχόμενο το παιδί σε επαφή με τα βιβλία από νωρίς, μαθαίνει το πιο σημαντικό όλων: να αγαπάει το διάβασμα! Αυτό από μόνο του είναι ανεκτίμητης αξίας, αφού έχει περισσότερες πιθανότητες να αγαπήσει το σχολείο και να γίνει συνεπής μαθητής.
Βελτιώνεται στο μάθημα της «Γλώσσας»
Ο μαθητής που είναι εξοικειωμένος από νωρίς με τα βιβλία και το διάβασμα, μαθαίνει να συμπεριφέρεται στις λέξεις που χρησιμοποιεί με σεβασμό και αγάπη. Ακολουθεί τη ροή των συλλαβών, αφήνει να τον παρασύρει η μαγεία των προτάσεων, επιμένει στη σωστή σύνταξη κι ορθογραφία, εμπλουτίζει το λεξιλόγιό του και τελικά μιλάει και γράφει πιο σωστά.
Αναπτύσσει κριτική σκέψη για το μάθημα της «Έκθεσης»
Εκτός από το ότι η λογοτεχνία βοηθάει το παιδί να γράφει και να εκφράζεται καλύτερα, διεγείρει τη φαντασία του, εμπλουτίζει το λεξιλόγιό του και διευρύνει τους πνευματικούς του ορίζοντες. Διαβάζοντας πολλές και διαφορετικές ιστορίες, συνειδητοποιεί τον ευρύ έξω κόσμο που το περιβάλλει, αρχίζει να ρωτάει και να μαθαίνει ενώ παράλληλα «χτίζει» την προσωπικότητά του. Ένα τέτοιο παιδί, αποκτά με τον καιρό όλα τα εφόδια για να μπορέσει να αναπτύξει σωστά, με φαντασία και κριτική σκέψη, οποιοδήποτε θέμα θα κληθεί να γράψει στο μάθημα της έκθεσης.
Εμβαθύνει στο μάθημα της «Ιστορίας»
Η ιστορία και η λογοτεχνία συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους. Η ιστορία δεν αφορά μόνο τους αγώνες εξουσίας, τους πολέμους, τα ονόματα και τις ημερομηνίες που επιμένουμε τόσο πολύ να μάθουν οι μαθητές. Πρόκειται για ανθρώπους όπως και εμείς που, απλά, έζησαν σε μία άλλη εποχή, κάτω από άλλες συνθήκες και με διαφορετικά ερεθίσματα. Ένα ιστορικό λογοτεχνικό βιβλίο, δείχνει στο παιδί ολόκληρο το κοινωνικό πλαίσιο κατά το οποίο διαδραματίστηκε κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, πράγμα που το βοηθάει να ταυτιστεί, να το «ζήσει» και τελικά να το θυμάται για πάντα. Επίσης, δίνοντας στο παιδί την ευκαιρία να αντιληφθεί και να εντρυφήσει στην ανθρώπινη ιστορία, διασφαλίζουμε ως ένα βαθμό πως δεν θα επαναλάβει (ή τουλάχιστον θα αντισταθεί όταν θα δει άλλους να θέλουν να επαναλάβουν) τα λάθη του παρελθόντος.
Εκτός από τα μαθήματα του σχολείου, το διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων καλλιεργεί και χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του παιδιού, απαραίτητα για την ομαλή κοινωνικοποίησή του και τη διαμόρφωση ενός ισορροπημένου ενήλικα.
Παραμένει πιστό στις αξίες του και δεν παρασύρεται εύκολα
Όσο περισσότερα βιβλία διαβάζει ένα παιδί, τόσο περισσότερο εξοικειώνεται με έννοιες που συναντά στην καθημερινότητά του. Μαθαίνει να συνδέει γεγονότα, να αναγνωρίζει χαρακτήρες, να παρατηρεί λεπτομέρειες και συμβολισμούς και τελικά να εμβαθύνει σε αυτά που διαβάζει και βλέπει γύρω του. Γρήγορα αρχίζει να συνειδητοποιεί τη σημασία των κρυφών εννοιών, να διαβάζει «πίσω από τις λέξεις» και να διαμορφώνει τη δική του άποψη και τα δικά του συμπεράσματα. Η κριτική σκέψη το βοηθάει να παραμένει πιστό και σταθερό στις αξίες του και να μην παρασύρεται από συμπεριφορές που δεν του ταιριάζουν.
Σέβεται και προστατεύει τη διαφορετικότητα
Η ανάγνωση παραμυθιών και μυθιστορημάτων ιστορικών, ανθρωπολογικών ή κοινωνικών, συχνά παρουσιάζουν στα παιδιά πολιτισμούς και πεποιθήσεις διαφορετικές από τις δικές τους. Τους επιτρέπει να γνωρίσουν και να καταλάβουν τη διαφορετικότητα, να την αγκαλιάσουν και να συνειδητοποιήσουν ότι τελικά όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από την καταγωγή, το φύλο ή την ιστορία τους, νιώθουν και σκέφτονται όπως κι εκείνο. Ο πλουραλισμός θα ανοίξει τους ορίζοντές τους και το παιδί θα σέβεται τον άνθρωπο και τη ζωή.