Ας έχω στο μυαλό μου ότι όπως η κάθε οικογένεια έτσι και η δική μου, διαθέτει σίγουρα ένα μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο να χειρίζεται τις νέες καταστάσεις και τις αλλαγές.
Αυτό σημαίνει πως χρειάζεται να δείξω εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του παιδιού μου και να προσπαθήσω να μην του μεταφέρω την αγωνία και την ανησυχία μου, το άγχος και το φόβο μου σχετικά με την προσαρμογή του.
Καλό είναι λίγο καιρό πριν ξεκινήσει το σχολείο να πάω το παιδί μου εκεί να γνωρίσει το χώρο, τη δασκάλα ή και άλλους δασκάλους και αν είναι δυνατόν και κάποιους από τους μελλοντικούς συμμαθητές του, εάν βέβαια είναι δυνατό.
Θα εξηγήσω στο παιδί μου ότι είναι αποδεκτό και επιτρεπτό να νιώθει διάφορα συναισθήματα για το ξεκίνημά του στο σχολείο, όπως άλλωστε νιώθουν και όλα τα άλλα παιδάκια που ξεκινούν και εκείνα τώρα μαζί του. Τα παιδάκια που θα γίνουν συμμαθητές και κάποια με τον καιρό θα γίνουν και καλοί του φίλοι.
Θα του εξηγήσω και θα το διαβεβαιώσω πως όταν θα σχολάσει θα είμαι εκεί - τις πρώτες μέρες τουλάχιστον, αν εργάζομαι και μπορώ να πάρω άδεια από την δουλειά μου - για να το πάρω. Αν εργάζομαι και δεν μπορώ να πάρω άδεια τις πρώτες μέρες του σχολείου του, θα το ενημερώσω για το ποιος θα το πάρει από το σχολείο και με ποιον θα μείνει μέχρι να επιστρέψω στο σπίτι.
Θα το διαβεβαιώσω επίσης πως όταν γυρίσουμε στο σπίτι, μπορούμε να μιλήσουμε για οτιδήποτε το έχει απασχολήσει, ότι θα είμαι διαθέσιμη δηλαδή για να συζητήσουμε τις δυσκολίες που πιθανόν αντιμετώπισε στη διάρκεια της ημέρας του αλλά και για το τι έκανε, πως πέρασε και τι κατάφερε.
Μην το συγκρίνω με τα αδελφάκια του ή με τα ξαδερφάκια του ή ακόμη και με τα γειτονόπουλα στην ικανότητα προσαρμογής του. Το κάθε παιδί χρειάζεται ιδιαίτερη προσέγγιση και υποστήριξη, καθώς διαθέτει ένα δικό του μοναδικό και ευαίσθητο χρονοδιάγραμμα προσαρμογής.
Μαρίνα Μόσχα, Ψυχοθεραπεύτρια.
Περισσότερες συμβουλές εδώ.