Ομηρική έκφραση που εκφράζει τη βαθιά ριζωμένη, φυλετική επιθυμία των ανθρώπων της ομηρικής εποχής, για απόλυτη προσωπική διάκριση και υπεροχή. Σημαίνει να είναι κανείς πάντα ο καλύτερος, ο πρώτος. Τη συμβουλή«αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων» («πάντα να αριστεύει κάποιος και να είναι από τους άλλους ο καλύτερος») δίνει ο Πηλέας στον γιο του Αχιλλέα όταν φεύγει για την Τροία (Ιλιάδα Λ,784). Την ίδια επίσης συμβουλή δίνει και ο Ιππόλοχος στον γιο του Γλαύκο, αρχηγό στους Λύκιους και αντίπαλο των Αχαιών (Ιλιάδα Ζ,128). Το παράγγελμα αυτό έγινε το θεμελιώδες ηθικό ιδανικό σε ολόκληρο τον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Η χαρακτηριστικότερη εκδήλωσή του βρίσκεται στη θεσμοθέτηση των πολυάριθμων και ποικιλώνυμων αγώνων. Το ιδεώδες αυτό που έγινε η αιτία για τη δημιουργία πάμπολλων υπέροχων μορφών, ατομικών αλλά και συλλογικών· υπήρξε επίσης ένα από τα απώτερα αίτια της αχαλίνωτης φιλοδοξίας, του ασίγαστου φθόνου και της διαίρεσης.
Δείτε τι σημαίνουν περισσότερες αρχαίες ελληνικές φράσεις εδώ.