Για πολιτικούς εμπνευστές που αντιλαμβάνονται τη γενική παιδεία: χωρισμένη σε δύο ομάδες κάνει λόγο η Πανελλήνια Ενωση Φιλολόγων (ΠΕΦ) , με αφορμή τη νέο Σχέδιο του υπουργού Κ. Γαβρόγλου που εξαιρεί το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών από τα εξεταζόμενα γραπτώς μαθήματα Γενικής Παιδείας στις προαγωγικές εξετάσεις της Β΄ Λυκείου
Ειδικότερα η ΠΕΦ σε ανακοινωθέν που εξέδωσε τονίζει τα εξής::
Θλίψη
Με θλίψη διαπιστώνουν για άλλη μια φορά οι φιλόλογοι πως δεν έχει τέλος η επίθεση που δέχονται τα ανθρωπιστικά μαθήματα.
Πολιτική της προϊούσας υποβάθμισης των φιλολογικών μαθημάτων
Μετά από την κατάργηση των Λατινικών και την αποδόμηση της διδασκαλίας της Ιστορίας στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έρχεται νέα υπουργική εγκύκλιος η οποία εξαιρεί το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών από τα εξεταζόμενα γραπτώς μαθήματα Γενικής Παιδείας στις προαγωγικές εξετάσεις της Β΄ Λυκείου πλαισιώνοντας έτσι με νέα μέτρα την πολιτική της προϊούσας υποβάθμισης των φιλολογικών μαθημάτων.
Γενική παιδεία: χωρισμένη σε δύο ομάδες
Με δεδομένο ότι στη Β΄ Λυκείου διδάσκονται δυο κορυφαία κείμενα, μείζονος μορφωτικής αξίας, η Αντιγόνη και ο Επιτάφιος Λόγος του Περικλέους, καταλαβαίνει κανείς το πώς οι εμπνευστές αυτής της πολιτικής αντιλαμβάνονται τη γενική παιδεία: χωρισμένη σε δύο ομάδες, οι οποίες σε τελευταία ανάλυση αντιστοιχούν σε διάκριση πρωτευόντων και δευτερευόντων μαθημάτων —σύμφωνα με την παλιά εκπαιδευτική ορολογία. Στη δεύτερη κατατάσσονται, υποβαθμισμένα πλέον στη συνείδηση των μαθητών —καθώς δεν θα περιλαμβάνονται πλέον στα εξεταζόμενα στις προαγωγικές εξετάσεις—, τα δύο αυτά εμβληματικά κείμενα, θεμελιώδη για τη διαμόρφωση της συνείδησης του σκεπτόμενου, ενεργού και ευαίσθητου δημοκρατικού πολίτη ενώ πολύ φοβόμαστε ότι προαναγγέλλεται με τα μέτρα αυτά η ολοσχερής κατάργηση της διδασκαλίας τους.
Καλλιεργούν την ήσσονα προσπάθεια και αγνοούν την ύψιστη παιδαγωγική αρχή, πως τα αγαθά της παιδείας κόποις κτῶνται
Η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων ζητεί να σταματήσει επιτέλους αυτή η πολιτική, η οποία πλήττει τις καλύτερες παραδόσεις του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος —τις ανθρωπιστικές — και, παράλληλα, διογκώνει απερίσκεπτα τις αρνητικές —αυτές που καλλιεργούν την ήσσονα προσπάθεια και αγνοούν την ύψιστη παιδαγωγική αρχή, πως τα αγαθά της παιδείας κόποις κτῶνται και πως η γνώση είναι μόχθος, περιπέτεια και αγώνισμα ελευθερίας.