Αποστολή - Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0
Κλάμα, δάκρυ και φωνή
έτσι ήρθα στη ζωή
και το γάλα λιγοστό
δεν δυνάμωνε οστό.

Δεν υπήρχανε παιχνίδια
με συντρόφευαν τα γίδια
και ο μόνος αδερφός
ήτανε ο ουρανός.

Στο σχολειό μια αγωνία
μην ξεχνώ την ιστορία
αυτή που ήθελαν να μάθω
το μυαλό μου να μην πλάθω.

Ύστερα ήρθε η σχολή
και μου 'βάλαν τη στολή
όπως έπρεπε γινόμουν
κι όμως μέσα μου τρωγόμουν.

Κι όταν μ' έστειλαν φαντάρο
άργησα άδεια να πάρω
με ξεχάσαν οι γνωστοί
κι όλοι φίλοι οι κολλητοί.

Έπειτα έπιασα δουλειά
κι όλα φάνταζαν καλά
μα δεν είχα μερτικό
είχα μόνο αφεντικό.

Όλοι έτσι είναι λένε
αν σε όλα λέω ναι ναι
τότε ωραία θα περνάω
τα ευρώ μου θα μετράω.

Μα δεν είμαι όπως όλοι
με βαφτίσαν Αποστόλη
κι έχω μια αποστολή
λέφτερη να 'χω ζωή.

Μα δεν είμαι σαν και τσ' άλλους
τους προθύμους και τους σκλάβους
που το σκύβουν το κεφάλι
και δεν ξέρουν από πάλη.

Στη ζωή μου έχω μάθει
τίποτα μόνο δεν θα 'ρθει
κανείς δεν θα στο χαρίσει
ζήτα ό,τι σου αξίζει.

Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Φεβρουάριος 2019.

Περισσότερα έργα μου εδώ.



Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)