H Μάργκαρετ Χίλντα Θάτσερ, κόρη μπακάλη, οποία πέρασε από όλες τις πολιτικές βαθμίδες ώσπου εξασφάλισε την ηγεσία του κόμματος των Συντηρητικών και από εκεί την πρωθυπουργία της Βρετανίας από το 1979 έως το 1990, δίνοντας το όνομά της στην καπιταλιστική λαίλαπα της δεκαετίας του 1980, με συνθήματα όπως «δεν υπάρχει κοινωνία, μονάχα το άτομο».
Με την εκλογή του Ρόναλντ Ρίγκαν στην προεδρεία των ΗΠΑ, οι δυο ηγέτες γίνονται αχώριστο δίδυμο, δίνοντας το σύνθημα για την οικονομική σταυροφορία που θα σάρωνε ολόκληρο τον πλανήτη.
Μαζί αποφάσισαν να εφαρμόσουν τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές συνταγές του οικονομολόγου Milton Friedman - διδάγματα τα οποία είχε ακολουθήσει μοναχά ο δικτάτορας της Χιλής και μετέπειτα φίλος της, Αγκούστο Πινοσέτ.
«Ελάτε μαζί να νικήσουμε το σοσιαλισμό», έλεγε η Σιδηρά Κυρία όποτε ανακοίνωνε την ιδιωτικοποίηση κάποιας δημόσιας εταιρείας. Η Βρετανία της δεκαετίας του 1980, ωστόσο, δεν ήταν όσο προετοιμασμένη θα ήθελε η Θάτσερ για το νέο οικονομικό όραμα. Στο Λονδίνο και πολλές άλλες πόλεις της Αγγλίας ξεσπούν βίαιες ταραχές που τερματίζονται μονάχα με την καταστολή της αστυνομίας.
Το 1981 αντιμετωπίζει με αδιαλλαξία τους απεργούς πείνας του ΙΡΑ, δέκα εκ των οποίων χάνουν τη ζωή τους. Τον Απρίλιο του 1982 ο δικτάτορας της Αργεντινής, Λεοπόλντο Γκαλτιέρι, προχωράει στην κατάληψη των νήσων Φόκλαντ. Ο πόλεμος έληξε 74 ημέρες μετά με ήττα της Αργεντινής και ενδυνάμωσε το προφίλ της Θάτσερ που κέρδισε ξανά τις εκλογές του 1983, κατατροπώνοντας για δεύτερη φορά τους Εργατικούς.
Απόλυτη κυρίαρχος πια του παιχνιδιού, η Θάτσερ στρέφεται κατά αυτού που αποκαλεί «εσωτερικό εχθρό»: Τα βρετανικά συνδικάτα. Ύστερα από μήνες απεργιακών κινητοποιήσεων του συνδικάτου των ανθρακωρύχων, η Θάτσερ βγαίνει για ακόμα μια φορά νικήτρια και η Αγγλία είναι πια μια άλλη χώρα.
Η θητεία της Μάργκαρετ Θάτσερ άρχισε και τελείωσε με βία. Το 1990 το Λονδίνο γνώρισε τις μεγαλύτερες ταραχές που είδαν πολλές γενιές στο κέντρο του, εξαιτίας του απεχθούς φορολογικού σχεδίου της. Στις 22 Νοεμβρίου του ίδιου έτους η Θάτσερ διαβαίνει για τελευταία φορά το κατώφλι του Μπάκινγχαμ ως πρωθυπουργός της χώρας.
Η μακροβιότερη ένοικος του αριθμού 10 της Ντάουνινγκ Στριτ αποχωρώντας από την ηγεσία των Τόρις έκλεισε το μάτι στον Τόνι Μπλέρ. «Στα μπροστινά έδρανα του κοινοβουλίου διακρίνω ισχυρές δόσεις σοσιαλισμού. Όχι, όμως, και στον Τόνι Μπλερ. Αυτός φαίνεται να το έχει ξεπεράσει» δήλωνε στην πρώτη της συνέντευξη μετά την αναρρίχησή του στην ηγεσία των Εργατικών.
Οι πρώτες αναθεωρητικές φωνές για την πολιτική της υποστήριξαν ότι, χωρίς τις μεταρρυθμίσεις της, η Βρετανία δεν θα γνώριζε την οικονομική άνθηση της περιόδου του Μπλερ.
Η αποχώρηση από την πολιτική και το τέλος
Μετά την απόσυρσή της από την πολιτική, το 1992, η Μάργκαρετ Θάτσερ έλαβε τον τιμητικό τίτλο της Βαρώνης από τη Βασίλισσα Ελισάβετ, ο οποίος της εξασφάλισε δια βίου συμμετοχή στη Βουλή των Λόρδων.
Το 2002, ανακοινώθηκε ότι οι γιατροί της της συνέστησαν να μην προβαίνει πλέον σε δημόσιες ομιλίες, για λόγους υγείας. Μικρά εγκεφαλικά επεισόδια είχαν προκαλέσει ζημιά στη μνήμη της.
Στις 26 Ιουνίου 2003 πέθανε ο σύζυγός της. Έκτοτε οι δημόσιες εμφανίσεις της αραίωσαν αρκετά. Τον Ιούνιο του 2004 παρακολούθησε την κηδεία του Ρόναλντ Ρήγκαν και εκφώνησε μαγνητοσκοπημένο λόγο.
Στις 13 Οκτωβρίου 2005 γιόρτασε τα 80ά της γενέθλια με πάρτυ σε ξενοδοχείο, ενώ στις 11 Σεπτεμβρίου 2006 παρέστη στις εκδηλώσεις μνήμης στην πέμπτη επέτειο από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη.
Το Φεβρουάριο του 2007 παρέστη σε αποκαλυπτήρια ανδριάντα της στο Βρετανικό Κοινοβούλιο.
Απεβίωσε στις 8 Απριλίου 2013 στo Λονδίνο, ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο.