Φαίη - Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Κατακτήθηκα,
μα είναι αβρή κατάκτηση.
Εξουσιάστηκα, 
μα μ' ελκύει η εξουσία.
Παραδόθηκα,
μα είναι γλυκό το δόσιμο.

Βρήκα λιμάνι
σε φουρτουνιασμένους καιρούς,
νηνεμία
σε θυελλώδεις εποχές,
ασφάλεια
σε ασταθές περιβάλλον.

Τι ήταν πριν η ζωή;
Δεν ήταν.
Ποιος ήταν πριν ο σκοπός;
Δεν ήταν.
Πώς ήταν πριν η ευτυχία;
Δεν ήταν.

Ένα καλοκαίρι κι έφτασε
να σβήσει τους χειμώνες.
Ένα χαμόγελο και φώτισε
τους σκοτεινούς μου δρόμους.
Ένα φιλί και μ' έφερε
εις την αρχή του τέλους.

Κι από τότε 
από το στόμα μου
βγαίνουν μονάχα γέλια.
Κι από τότε 
από το στόμα μου
βγαίνει μόνο μια λέξη·

Φαίη,
έρωτα και ήλιε μου,
αγάπη μου και φως μου.
Φαίη,
λουλούδι και αστέρι μου,
βασίλισσα του κόσμου.

Μα, ψέμα είπα, 
δεν μπορεί 
το στόμα να μιλήσει.
Η λέξη βγαίνει 
απ' την καρδιά
που έχει κατακτήσει.

Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Φεβρουάριος 2019.

Περισσότερα έργα μου εδώ.