Ντύσου και βάψου έντονα
εσένα αποποιήσου
ήρθανε πάλι Απόκριες
άλλονε προσποιήσου.
Εγώ δεν μασκαρεύομαι
άλλο 'χω στο κεφάλι
τα λάθη δεν καλύπτουνε
κανένα καρναβάλι.
Μες τον καθρέφτη μου κοιτώ
εμένα και μόνο
μάσκα δεν θέλω να φορώ
κι ας με γλυτώνει πόνο.
Γιατί είναι επίπονο πολύ
να μη φοράς τη μάσκα
γροθιές πολλές τα λάθη σου
κι εσύ χωρίς την κάσκα.
Μα μόνο όταν μπορέσεις πια
και μείνεις ο εαυτός σου
μ' αυτογνωσία εσύ γίνεσαι
ο κύριος κύριός σου.
Αν, όμως, δεν βαστάς εσύ
τόσο μεγάλη πάλη
πάρε μια μάσκα και στολή
ήρθε η εποχή σου πάλι.
Και μη ξεχάσεις πιο καλά
να βάψεις και τα λάθη
κρύψε και κάτω απ' τη βαφή
τα χίλια δυο σου πάθη.
Άσε με 'μενα να κοιτώ
τα μάτια στον καθρέφτη
μέχρι να εξαγνίζονται
να διώχνουν κάθε ψεύτη.
Άσε με 'μενα να μετρώ
τις μέρες να κυλάνε
να φύγουν οι Απόκριες
οι ψεύτες να περνάνε.
Κι όταν τα φώτα σβήσουνε
και βγάλεις τη στολή
θα δεις τη ματαιότητα
να θες αναβολή.
Αναβολή στο μέτρημα
του ίδιου του εαυτού σου
και η γροθιά σφοδρότατη
χτυπά και λέει φτου σου.
Όποιος δεν αποδέχεται
ούτε το πρόσωπό του
ήλιο δεν πρόκειται να δει
σκυφτό το μέτωπό του.
Χαίρε, λοιπόν, τσ' Απόκριες
όσο έχουν φως ακόμα
γιατί έρχοντ' ώρες ζοφερές
σαν πέφτεις σ' ένα κώμα.
Αφού την αναμέτρηση
δεν τόλμησες να κάνεις
και φόρεσες τη μάσκα σου
τον εαυτό σου χάνεις.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Μάρτιος 2019.
Περισσότερα έργα μου εδώ.
εσένα αποποιήσου
ήρθανε πάλι Απόκριες
άλλονε προσποιήσου.
Εγώ δεν μασκαρεύομαι
άλλο 'χω στο κεφάλι
τα λάθη δεν καλύπτουνε
κανένα καρναβάλι.
Μες τον καθρέφτη μου κοιτώ
εμένα και μόνο
μάσκα δεν θέλω να φορώ
κι ας με γλυτώνει πόνο.
Γιατί είναι επίπονο πολύ
να μη φοράς τη μάσκα
γροθιές πολλές τα λάθη σου
κι εσύ χωρίς την κάσκα.
Μα μόνο όταν μπορέσεις πια
και μείνεις ο εαυτός σου
μ' αυτογνωσία εσύ γίνεσαι
ο κύριος κύριός σου.
Αν, όμως, δεν βαστάς εσύ
τόσο μεγάλη πάλη
πάρε μια μάσκα και στολή
ήρθε η εποχή σου πάλι.
Και μη ξεχάσεις πιο καλά
να βάψεις και τα λάθη
κρύψε και κάτω απ' τη βαφή
τα χίλια δυο σου πάθη.
Άσε με 'μενα να κοιτώ
τα μάτια στον καθρέφτη
μέχρι να εξαγνίζονται
να διώχνουν κάθε ψεύτη.
Άσε με 'μενα να μετρώ
τις μέρες να κυλάνε
να φύγουν οι Απόκριες
οι ψεύτες να περνάνε.
Κι όταν τα φώτα σβήσουνε
και βγάλεις τη στολή
θα δεις τη ματαιότητα
να θες αναβολή.
Αναβολή στο μέτρημα
του ίδιου του εαυτού σου
και η γροθιά σφοδρότατη
χτυπά και λέει φτου σου.
Όποιος δεν αποδέχεται
ούτε το πρόσωπό του
ήλιο δεν πρόκειται να δει
σκυφτό το μέτωπό του.
Χαίρε, λοιπόν, τσ' Απόκριες
όσο έχουν φως ακόμα
γιατί έρχοντ' ώρες ζοφερές
σαν πέφτεις σ' ένα κώμα.
Αφού την αναμέτρηση
δεν τόλμησες να κάνεις
και φόρεσες τη μάσκα σου
τον εαυτό σου χάνεις.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Μάρτιος 2019.
Περισσότερα έργα μου εδώ.
