Το 27 π.Χ., ο θετός γιος του Ιούλιου Καίσαρα, ο Οκταβιανός, ανακηρύχθηκε Αυτοκράτορας αφού κατέλαβε την Αίγυπτο και εξολόθρευσε τους εχθρούς του.
Ο Αύγουστος, όπως ονομάστηκε μετά τη στέψη του, έκανε όλες τις απαραίτητες κοινωνικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις για την ομαλή μετάβαση της Ρώμης, από τη δημοκρατία στη μοναρχία του αυτοκράτορα.
Μια από τις βασικές του έγνοιες, ήταν ο ορισμός του διαδόχου του, για να μην αρχίσουν πάλι οι διαμάχες εξουσίας μετά το θάνατό του.
Ο Αύγουστος δεν απέκτησε ποτέ γιο, γι’ αυτό αναγκάστηκε να επιλέξει μεταξύ τριών κοντινών συγγενών, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο γιος της συζύγου του από τον πρώτο της γάμο, ο Τιβέριος.
Ο νεαρός ήταν εξαιρετικός πολεμιστής και στρατηγός και είχε αποδείξει την αξία του σε εκστρατείες στην Παρθία και τη Γερμανία.
Όμως ο Αύγουστος δεν τον θεωρούσε ικανό να κυβερνήσει ολόκληρη την αυτοκρατορία.
Ο Τιβέριος, απ’ την μεριά του, ήταν εξαιρετικά απρόθυμος να αναλάβει τέτοιες ευθύνες.
Ως κοντινός συγγενής του αυτοκράτορα, αναγκάστηκε να υπηρετήσει σε διοικητικά πόστα στη Ρώμη και εκτελούσε τα καθήκοντά του δίκαια, αλλά χωρίς φιλοδοξία.
Ήταν ένας σοβαρός, αγέλαστος νέος χωρίς κοινωνικά χαρίσματα, που προτιμούσε να ζει ήσυχα με την οικογένειά του.
Το 12 π.Χ., πέθανε ο στρατηγός Μάρκος Αγρίππας, ο ικανότερος από τους διαδόχους του Αυγούστου. Μοιραία, ο Τιβέριος βρέθηκε ένα βήμα πιο κοντά στην απόλυτη εξουσία.
Ο Αύγουστος, για να διατηρήσει την ισχύ της οικογένειας, διέταξε τον Τιβέριο να χωρίσει την αγαπημένη του σύζυγο και να παντρευτεί τη χήρα του Αγρίππα, την Ιουλία, που ήταν και κόρη του Οκταβιανού!
Ο Τιβέριος υπάκουσε με βαριά καρδιά γιατί αγαπούσε τη γυναίκα του και αντιπαθούσε την Ιουλία, που ήταν γνωστή σε όλη τη Ρώμη για τα χαλαρά της ήθη. Έκανε υπομονή για έξι χρόνια, αλλά το 6 π.Χ. εγκατέλειψε την Ιουλία και όλα του καθήκοντα, για να αποσυρθεί στη Ρόδο.
Ο ιστορικός Τάκιτος αναφέρει ως αιτία αποχώρησης του, το μίσος για την Ιουλία και τον διακαή του πόθο για την πρώην σύζυγό του.
Όποιος κι αν ήταν ο λόγος, ο Τιβέριος απέρριψε κάθε πρόταση του Αυγούστου να επιστρέψει στη Ρώμη και επέλεξε να ζει μόνος του στο ελληνικό νησί.
Η περίοδος ηρεμίας του κράτησε μόνο για δύο χρόνια.
Το 4 π.Χ. πέθανε ο εγγονός του Αυγούστου, τον οποίο προόριζε για διάδοχο και ο Τιβέριος αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Ρώμη.
Αν δεν υπήρχε κάποιος να διαδεχτεί τον Αύγουστο, υπήρχε κίνδυνος η αυτοκρατορία να βυθιστεί πάλι σε μακροχρόνιους εμφύλιους.
Ο Αύγουστος υιοθέτησε τον Τιβέριο, τον όρισε ως διάδοχο και ο Τιβέριος βρέθηκε πάλι καταμεσής των δολοπλοκιών που τόσο απεχθανόταν.
Αυτοκράτορας Τιβέριος
Ο Αύγουστος πέθανε το 14 μ.Χ. και ο Τιβέριος έγινε Αυτοκράτορας.
Μια σπάνια περίπτωση μονάρχη, που δεν ήθελε την εξουσία για την οποία άλλοι σκότωσαν ακόμη και τους γονείς τους, ώστε να τους διαδεχθούν.
Τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του, ο Τιβέριος προσπάθησε να φανεί αντάξιος των καθηκόντων του.
Ήταν δίκαιος, μεριμνούσε για τον απλό λαό και δεν δίσταζε να εναντιωθεί στη Σύγκλητο.
Όμως η αδιαφορία του για την εξουσία έγινε γρήγορα εμφανής.
Έδινε ασαφείς εντολές στους Συγκλητικούς και τους προέτρεπε να δράσουν αυτόνομα, όπως στην περίοδο της δημοκρατίας, για να μην ασχολείται ο ίδιος με τις υποθέσεις.
Όμως οι καινούριοι Συγκλητικοί δεν ήξεραν πώς να κυβερνήσουν μόνοι τους, χωρίς την επίβλεψη του αυτοκράτορα και εξόργιζαν τον Τιβέριο, που τους αποκαλούσε «άντρες που ζουν σαν δούλοι». Δηλαδή χωρίς πρωτοβουλία και ευθύνες.
Ο Τιβέριος κυβέρνησε για εννιά χρόνια, αλλά το 23 μ.Χ. πέθανε ο γιος του, Δρούσος, από άγνωστα αίτια.
Για ακόμα μία φορά η προσωπική τραγωδία ώθησε τον Τιβέριο στην απομόνωση.
Αποσύρθηκε στη βίλα του στο Κάπρι, όπου έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Εκεί, ο Αυτοκράτορας που φημιζόταν για τη μετριοφροσύνη και την απλότητά του, επιδόθηκε σε σεξουαλικά όργια τόσο ευφάνταστα, που συναγωνίζονταν τον φημισμένο διάδοχο του, Καλιγούλα.
Τα όργια στο Κάπρι
Ο Σουητώνιος περιγράφει τις σεξουαλικές περιπέτειες του Τιβέριου, που άγγιζαν και ορισμένες φορές ξεπερνούσαν, τα όρια της διαστροφής.
Αν οι διηγήσεις του ιστορικού ισχύουν, τότε ο Αυτοκράτορας ήταν παιδεραστής και τα θύματα του ξεκινούσαν από τη βρεφική ηλικία.
Ο Τιβέριος είχε ολόκληρη βιβλιοθήκη και συλλογή με ερωτικούς πίνακες που χρησιμοποιούσε ως ενημερωτικά εγχειρίδια, για όποιον τύχαινε να αγνοεί τις τεχνικές λεπτομέρειες των σεξουαλικών πράξεων.
Έντυνε τα αγόρια, σάτυρους και τα κορίτσια, νύμφες και τα άφηνε στις εκτάσεις γύρω απ’ τη βίλα του, για να ικανοποιούν τους καλεσμένους του.
Ο Σουητώνιος συνεχίζει την περιγραφή με τις πιο ακραίες συνήθειες του αυτοκράτορα.
Μια ιστορία λέει ότι κατά τη διάρκεια θυσίας, ο Τιβέριος είδε τον πανέμορφο βοηθό του ιερέα και χωρίς να σεβαστεί τη θρησκευτική τελετή, άρπαξε τον νεαρό και τον βίασε.
Μετά βίασε τον αδερφό του και όταν οι νεαροί παραπονέθηκαν για την επίθεση, τους έσπασε τα πόδια ως τιμωρία.
Ο Τιβέριος έζησε στο Κάπρι μέχρι το τέλος της ζωής του και η ακολασία του διακόπηκε μόνο το 31 μ.Χ, όταν τον πρόδωσε ο έμπιστος σύμβουλός του, Σιηανός, τον οποίο είχε αφήσει επικεφαλής της αυτοκρατορίας.
Εκτέλεσε τον Σιηανό, οργάνωσε πογκρόμ εναντίον όσων θεωρούσε συνεργάτες του και επέστρεψε στη φιλήδονη ζωή του.
Τον ίδιο χρόνο ήρθε να μείνει μαζί με τον Τιβέριο ο 18χρονος Καλιγούλας, τον οποίο είχε ορίσει ως διάδοχό του.
Η διαμονή του εφήβου στο Κάπρι σίγουρα άφησε το στίγμα της, καθώς ο Καλιγούλας έχει μείνει στην ιστορία ως ο πιο σεξουαλικά διεστραμμένος αυτοκράτορας της Ρώμης.
Το 37 μ.Χ., ο Τιβέριος αρρώστησε βαριά, αλλά φάνηκε να επανέρχεται λίγο πριν πεθάνει.
Για μερικές μέρες η υγεία του βελτιωνόταν, αλλά ξαφνικά κατέρρευσε και πέθανε.
Φημολογείται ότι ήταν ο Καλιγούλας αυτός που έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στον αυτοκράτορα, γιατί ανυπομονούσε να πάρει την εξουσία στα χέρια του.
Ο απρόθυμος αυτοκράτορας πέθανε σε ηλικία 77 χρονών, λίγα χρόνια μετά τη σταύρωση του Χριστού.
Είναι άγνωστο αν ενημερώθηκε ποτέ για τα τεκταινόμενα στην Ιουδαία, καθώς οι μόνες πληροφορίες που υπάρχουν προέρχονται από απόκρυφα Ευαγγέλια που δεν θεωρούνται έγκυρες ιστορικές πηγές.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.