Κάθε νυχτιά το πότιζα
το δέντρο του δεσμού μας
με δάκρυα της καρδιάς μου.
Κάθε πρωί εξέθετες
της σχέσης μας τα φύλλα
στον ήλιο που τα ξέραινε.
Μέχρι που πια τα δάκρυα
δεν βρήκαν καν τις ρίζες
και έπνιξαν την καρδιά μου.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Φεβρουάριος 2019.
Περισσότερα έργα μου εδώ.
το δέντρο του δεσμού μας
με δάκρυα της καρδιάς μου.
Κάθε πρωί εξέθετες
της σχέσης μας τα φύλλα
στον ήλιο που τα ξέραινε.
Μέχρι που πια τα δάκρυα
δεν βρήκαν καν τις ρίζες
και έπνιξαν την καρδιά μου.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Φεβρουάριος 2019.
Περισσότερα έργα μου εδώ.
