Λαβύρινθος - Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Είμαι ελεύθερος να πάω όπου θέλω.
Και πάω... Τρέχοντας... Όλη μέρα...
Μα τι περίεργο;
Είμαι ακόμα εδώ.

Είμαι ελεύθερος να κάνω ό,τι θέλω.
Και το κάνω... Με ένταση... Όλη μέρα...
Μα τι παράδοξο; 
Δεν κάνω τίποτα.

Σήκωσα το βλέμμα 
πάνω από το ύψος μου
και είδα την αλήθεια.
Είμαι ποντίκι κλεισμένο σε λαβύρινθο.

Όταν περπατάς με σκυφτό κεφάλι 
βλέπεις μόνο την αίσθηση
αγνοείς το εύρος της αλήθειας.
Είμαι ποντίκι κλεισμένο σε λαβύρινθο.

Μα πότε μ' 'έβαλαν μέσα σ' αυτόν;
Ποτέ μου δεν κατάλαβα
πώς στήθηκε η παγίδα.
Πάντα ήμουν ελεύθερος...

Ή μήπως τελικά 
ποτέ δεν ήμουν ελεύθερος
και πάντα υπήρχα
στον λαβύρινθο;

Μα, όχι,
έχω ελεύθερες επιθυμίες.
Άρα στα σίγουρα
είμαι ελεύθερος.

Μα, πάλι, 
μήπως οι ανάγκες μου
είναι φτιαχτές
απ' άλλους;

Ποτέ μου δεν αντίκρισα
μάστορα να μαστορεύει
τις ανάγκες
τις δικές μου.

Ποντίκι κλεισμένο σε λαβύρινθο
πάω όπου θέλουν να πάω
κάνω ό,τι θέλουν να κάνω
επιθυμώ ό,τι θέλουν να επιθυμήσω.

Γεννήθηκα σκλάβος εσωτερικά
μονίμως ετεροκατευθυνόμενος.
Κι όποιος δεν είναι εσωτερικά ελεύθερος
δεν μπορεί να είναι εξωτερικά ελεύθερος.

Ο λαβύρινθος είναι το καβούκι μου
κανείς δεν μου το έβαλε.
Γεννήθηκα μ' αυτό
είναι το σπίτι και η καταδίκη μου.

Δεν παραπονιέμαι
μου φτάνει να νομίζω πως 
κινούμαι ελεύθερα
πράττω ελεύθερα
κι επιθυμώ ελεύθερα.

Μόνο που τα βράδια καμιά φορά 
με πιάνει και, να, απλώς αναρωτιέμαι
άραγε πώς να 'ναι
έξω από τον λαβύρινθο;

Ίσως πάλι καλά να είμαι εδώ.
Μπορεί να μην κινούμαι ελεύθερα, αλλά κινούμαι
μπορεί να μην πράττω ελεύθερα, αλλά πράττω
μπορεί να μην επιθυμώ ελεύθερα, αλλά επιθυμώ.

Ο λαβύρινθος 
είναι το καβούκι μου,
το σπίτι μου, η καταδίκη 
και η ασφάλειά μου.

Τι ωραία που είμαι εδώ...

Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Μάρτιος 2019.

Περισσότερα έργα μου εδώ.