Το αίμα έγινε νερό
σερβίρεται σ' αιμοδιψείς ηγέτες.
Έγινε ψέμα το ιερό,
δεν βρίσκουν καταφύγιο του κόσμου οι ικέτες.
Κι εμείς νερό που βάζαμε
τη μέρα στο κρασί μας
αίμα των άλλων βάζαμε
και γέλαγαν μαζί μας.
Μέχρι που πια η δίψα τους
δεν έσβηνε καθόλου
και ήπιανε το αίμα μας
δεν νοιάστηκαν διόλου.
Τι κρίμα που δεν έμεινε
μία γωνιά αγία
ικέτευση να κάνουμε
επίκληση στα θεία.
Έτσι όπως τ' αφήσαμε πολύ καλά να πάθουμε.
Ίσως σε άλλη μια ζωή μπορεί και να ξανάρθουμε.
Να καμαρώσουμε τη γη με καθαρό νερό
κι ανθρώπους που να έχουνε όσιο κι ιερό.
Μα τώρα είναι πια αργά
να κλαίμε σαν μωρά
αφού η θολή μας όραση
καθόλου δεν ορά.
Να δει πως μες τα μάτια μας
μάς πίνουνε το αίμα
και κάθε όσιο κι ιερό
το κάναν ένα ψέμα.
Είναι ώρα πια αργή
για αναστοχασμους
σε όλα απαντούσαμε
με αναστεναγμούς.
Τώρα είναι παράκαιρα
να ψάχνουμε τα θεία
τα θάψαμε και ήμασταν
παρόντες στην κηδεία.
Έτσι όπως τ 'αφήσαμε πολύ καλά να πάθουμε.
Ίσως σε άλλη μια ζωή μπορεί και να ξανάρθουμε.
Να καμαρώσουμε τη γη με καθαρό νερό
κι ανθρώπους που να έχουνε όσιο κι ιερό.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Μάρτιος 2019.
Περισσότερα έργα μου εδώ.
σερβίρεται σ' αιμοδιψείς ηγέτες.
Έγινε ψέμα το ιερό,
δεν βρίσκουν καταφύγιο του κόσμου οι ικέτες.
Κι εμείς νερό που βάζαμε
τη μέρα στο κρασί μας
αίμα των άλλων βάζαμε
και γέλαγαν μαζί μας.
Μέχρι που πια η δίψα τους
δεν έσβηνε καθόλου
και ήπιανε το αίμα μας
δεν νοιάστηκαν διόλου.
Τι κρίμα που δεν έμεινε
μία γωνιά αγία
ικέτευση να κάνουμε
επίκληση στα θεία.
Έτσι όπως τ' αφήσαμε πολύ καλά να πάθουμε.
Ίσως σε άλλη μια ζωή μπορεί και να ξανάρθουμε.
Να καμαρώσουμε τη γη με καθαρό νερό
κι ανθρώπους που να έχουνε όσιο κι ιερό.
Μα τώρα είναι πια αργά
να κλαίμε σαν μωρά
αφού η θολή μας όραση
καθόλου δεν ορά.
Να δει πως μες τα μάτια μας
μάς πίνουνε το αίμα
και κάθε όσιο κι ιερό
το κάναν ένα ψέμα.
Είναι ώρα πια αργή
για αναστοχασμους
σε όλα απαντούσαμε
με αναστεναγμούς.
Τώρα είναι παράκαιρα
να ψάχνουμε τα θεία
τα θάψαμε και ήμασταν
παρόντες στην κηδεία.
Έτσι όπως τ 'αφήσαμε πολύ καλά να πάθουμε.
Ίσως σε άλλη μια ζωή μπορεί και να ξανάρθουμε.
Να καμαρώσουμε τη γη με καθαρό νερό
κι ανθρώπους που να έχουνε όσιο κι ιερό.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Μάρτιος 2019.
Περισσότερα έργα μου εδώ.
