Φέτος δεν ήρθε άνοιξη
ένας μακρύς χειμώνας
δεν έφερε κατάνυξη
τρομάζει ο τυφώνας.
Φέτος φυτά δεν άνθισαν
δεν ήρθαν χελιδόνια
οι μαργαρίτες δάκρυσαν
θάφτηκαν μες τα χιόνια.
Άχρωμες οι παπαρούνες
σαν στάξανε το αίμα
χαθήκαν οι κουρούνες
βαλτώσαμε στο ψέμα.
Και μες το κρύο το πολύ
πάγωσαν οι καρδιές μας
πήρε η ζωή αναβολή
σώθηκαν οι σοδειές μας.
Όλοι μαζί ελπίζουμε
να έρθει καλοκαίρι
και απαθείς καπνίζουμε
με λερωμένο χέρι.
Μα κρίμα που ξεχάσαμε
τα λόγια του Ελύτη
την άνοιξη τη χάσαμε
στο ίδιο μας το σπίτι.
Κι αντί να την εφτιάξουμε
αφού αυτή δεν ήρθε
φροντίσαμε ν' αράξουμε
χωρίς να βγούμε κείθε.
Καπνίσαμε και φάγαμε
μέχρι τα σωθικά μας
με μιας τα εξαγάγαμε
όλα τα ηθικά μας.
Φέτος δεν ήρθε άνοιξη
κι ίσως να μην ξανάρθει
δεν έχει πια ανάνηψη
απόφαση επάρθη.
Αφού μαζί σε νάρκωση
πέσαμε το χειμώνα
τα όνειρα σε άμβλωση
χωρίς έναν αγώνα.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
ένας μακρύς χειμώνας
δεν έφερε κατάνυξη
τρομάζει ο τυφώνας.
Φέτος φυτά δεν άνθισαν
δεν ήρθαν χελιδόνια
οι μαργαρίτες δάκρυσαν
θάφτηκαν μες τα χιόνια.
Άχρωμες οι παπαρούνες
σαν στάξανε το αίμα
χαθήκαν οι κουρούνες
βαλτώσαμε στο ψέμα.
Και μες το κρύο το πολύ
πάγωσαν οι καρδιές μας
πήρε η ζωή αναβολή
σώθηκαν οι σοδειές μας.
Όλοι μαζί ελπίζουμε
να έρθει καλοκαίρι
και απαθείς καπνίζουμε
με λερωμένο χέρι.
Μα κρίμα που ξεχάσαμε
τα λόγια του Ελύτη
την άνοιξη τη χάσαμε
στο ίδιο μας το σπίτι.
Κι αντί να την εφτιάξουμε
αφού αυτή δεν ήρθε
φροντίσαμε ν' αράξουμε
χωρίς να βγούμε κείθε.
Καπνίσαμε και φάγαμε
μέχρι τα σωθικά μας
με μιας τα εξαγάγαμε
όλα τα ηθικά μας.
Φέτος δεν ήρθε άνοιξη
κι ίσως να μην ξανάρθει
δεν έχει πια ανάνηψη
απόφαση επάρθη.
Αφού μαζί σε νάρκωση
πέσαμε το χειμώνα
τα όνειρα σε άμβλωση
χωρίς έναν αγώνα.
Περισσότερα έργα μου εδώ.
