Αν το κόκκινο είναι
ο υπηρέτης του πάθους,
το μαύρο είναι
ο βασιλιάς.
Κλείνω τα μάτια
κι αμέσως ο βασιλιάς προστάζει
να φέρουν μπροστά μου εσένα,
να φέρουν μπροστά μου το πάθος.
Ανοίγω τα μάτια
κι όλα γίνονται όπως πριν
κόκκινες στιγμές υπηρετούν
μια άχρωμη πραγματικότητα.
Στα σκοτάδια του μυαλού μου,
βρίσκεται χώρος άπλετος
να σε ζωγραφίσω με
χρώματα παθιασμένα.
Στο φως του κορμιού μου,
δεν υπάρχει περιθώριο
για να φανεί ούτε μια
ηδονική στιγμή.
Γι' αυτό και περιμένω στωικά
η μέρα να βραδιάσει
για να φανερωθείς υπέρλαμπρη
μέσα στο μαύρο χρώμα.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
ο υπηρέτης του πάθους,
το μαύρο είναι
ο βασιλιάς.
Κλείνω τα μάτια
κι αμέσως ο βασιλιάς προστάζει
να φέρουν μπροστά μου εσένα,
να φέρουν μπροστά μου το πάθος.
Ανοίγω τα μάτια
κι όλα γίνονται όπως πριν
κόκκινες στιγμές υπηρετούν
μια άχρωμη πραγματικότητα.
Στα σκοτάδια του μυαλού μου,
βρίσκεται χώρος άπλετος
να σε ζωγραφίσω με
χρώματα παθιασμένα.
Στο φως του κορμιού μου,
δεν υπάρχει περιθώριο
για να φανεί ούτε μια
ηδονική στιγμή.
Γι' αυτό και περιμένω στωικά
η μέρα να βραδιάσει
για να φανερωθείς υπέρλαμπρη
μέσα στο μαύρο χρώμα.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
