Αχ, τα παιδικά τα χρόνια.
Αυτό δεν ήταν ειρωνικό, ετοιμάσου για ένα κείμενο μόνο νοσταλγία, επειδή αυτά τα παιχνίδια μάλλον έχεις να τα παίξεις από το Γυμνάσιο—και ίσως πολύ να λέμε. Εκείνα τα χρόνια που τα παιδιά έβγαιναν ακόμα στις αλάνες και στις γειτονιές και έπαιζαν ξέγνοιαστα.
Κι εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε μια αναδρομή σε αυτά που μας λείπουν πιο πολύ.
Κρυφτό
Προφανώς μπαίνει πρώτο, προφανώς είναι το καλύτερο παιχνίδι που φτιάχτηκε ποτέ και προφανώς, αν βρεθούμε σε κατάλληλο χώρο, με κατάλληλη παρέα (μη καπνιστές, που τρέχουν πιο εύκολα) θα το ξαναπαίξουμε. Το κρυφτό είναι η πιο αγνή διασκέδαση, και επίσης ό,τι πιο θρίλερ μπορείς να ζήσεις στην παιδική σου ηλικία—αν υπολογίσουμε ότι είχες νορμάλ παιδική ηλικία.
Τσιγαροποτά
Θα βάζαμε το απλό κυνηγητό επειδή προσφέρει άπειρη αδρεναλίνη, αλλά επειδή – όπως είπαμε – μερικοί από εμάς είμαστε και καπνιστές, θα επιλέξουμε αυτή την πιο ξεκούραστη εναλλακτική. Κάποιος κυνηγάει, οι υπόλοιποι κυνηγιούνται και όταν ο κυνηγός πλησιάζει επικίνδυνα, λες μια μάρκα ποτού ή τσιγάρου και είσαι ακίνητος και ασφαλής, μέχρι κάποιος παίκτης να σε ακουμπήσει και να πει “Νερό”. Επίσης, τόσο λάθος να βλέπεις παιδάκια να τσιρίζουν ΜΑΛΜΠΟΡΟ!
Αμπάριζα
Παίρνω αμπάριζα και βγαίνω… και μετά το χάος. Οι παίκτες της μίας ομάδας πρέπει να καταλάβουν το spot (την αμπάριζα) της άλλης, να αιχμαλωτίσουν τους άλλους παίκτες, να σώσουν τους δικούς τους, και κάπως έτσι ζούσαμε έντονες στιγμές πριν πέσουμε με τα μούτρα στα video games, που προσφέρουν εξίσου ικανοποιητικό χάος.
Ψείρες
Άκρως διασκεδαστικό (και επίσης εξαιρετική αερόβια άσκηση). Οι παίκτες έχουν μια μπάλα, και ο καθένας επιλέγει το όνομα μιας χώρας. Ένας παίκτης πετάει την μπάλα ψηλά, φωνάζοντας μια χώρα, η οποία πρέπει με την σειρά της να πιάσει την μπάλα και να φωνάξει “ένα, δύο, τρία, στοπ!” Όλοι παγώνουν, ο κάτοχος της μπάλας κάνει τρία βήματα και προσπαθεί να χτυπήσει τον πιο κοντινό του παίκτη για να του δώσει μία ψείρα. Στις πέντε, καίγεσαι, και η σημασία του καψίματος αλλάζει ανάλογα με το πόσο σαδιστές φίλους είχες.
Μήλα
Εντάξει, όλοι ξέρουμε πώς παίζονται τα μήλα—το μόνο που διαφέρει είναι το αν μετά μπορείς να έχεις έξτρα ζωές, που – ξανά – εξαρτάται από το πόσο σαδιστής είναι ο αρχηγός της παρέας. Συγγνώμη, δεν θα γράψουμε κάτι παραπάνω για τα μήλα, ο συντάκτης ήταν κάκιστος σε αυτό και του έχει μείνει λίγο τραύμα.
Σπασμένο τηλέφωνο
Εντελώς ηλίθιο και σουρεάλ, άρα πολύ καλή ένδειξη του ποια παιδιά από την παρέα σου θα εξακολουθούν να έχουν πλάκα σε δεκαπέντε χρόνια. Επίσης, το μόνο παιχνίδι που δεν σταματήσαμε να παίζουμε ποτέ· συμβαίνει καθημερινά σε αλυσίδες με επαγγελματικά email.
Αγαλματάκια
Αμίλητα, ακούνητα, αγέλαστα. Και πρέπει να τα κάνεις να γελάσουν. Μακράν από τα πιο σαχλά και διασκεδαστικά παιχνίδια, μιας και όλοι παίρναμε τις πιο ανισόρροπες φάτσες που μπορούσαμε για να κάνουμε τους φίλους μας να γελάσουν.
Μπουκάλα
Αυτό το έπαιζαν μόνο τα μεγάλα παιδιά, της έκτης. Δεν ξέρουμε τι κάνουν, πάντα έκλειναν την πόρτα.
Θ.Δ., https://www.in2life.gr
Περισσότερα θέματα για τα παλιά χρόνια εδώ.