Η ικανότητα να θέτει ένα παιδί στόχους και βήμα-βήμα να τους κατακτά είναι μια πολύ σημαντική ικανότητα την οποία είναι καλό να καλλιεργεί σε καθημερινή βάση, ήδη από την πιο μικρή ηλικία. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί ενήλικες θέτουν με ευκολία διάφορους στόχους αλλά κάπου στην πορεία.. τους εγκαταλείπουν γιατί δεν πιθανώς ήταν αυτό που νόμισαν/δεν έκαναν σωστό προγραμματισμό ή έχασαν τον ενθουσιασμό της αρχικής τους σκέψης. Η ικανότητα να σχεδιάζει κανείς μικρά βήματα, προκειμένου να εκπληρώσει μια επιθυμία του και να προσπαθεί και να επιμένει στα βήματα αυτά, είναι σημαντική για όλη μας τη ζωή!
Καθώς βαδίζουν μέσα στα σχολικά χρόνια, θα ζητείται καθημερινά από τα παιδιά να πετύχουν μικρούς και μεγάλους στόχους, ωστόσο το εκπαιδευτικό περιβάλλον είναι μόνο η αφορμή. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να βοηθήσουμε τα παιδιά να έχουν μια εκ των προτέρων καλά δομημένη βάση ώστε να βάζουν στόχους;
Aρχικά, η εμπιστοσύνη που έχουμε και που δείχνουμε στα παιδιά είναι ο καθρέφτης της αυτοεκτίμησης (και αυτο-εικόνας) που έχουν και θα συνεχίσουν να δομούν στο μέλλον. Πολλές φορές αντανακλά και την εμπιστοσύνη που έχουμε εμείς στους εαυτούς μας και την ικανότητά μας ως γονέων. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να νιώθουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν, ώστε να παίρνουν πρωτοβουλίες ακόμα και στα απλά καθημερινά πράγματα. Αν για παράδειγμα θέλουν οπωσδήποτε να αγοράσουν ένα παιχνίδι, μπορούν να οργανώσουν μόνα τους πόσα από το χαρτζιλίκι τους θα ξοδέψουν μέσα στην εβδομάδα, ώστε να το αγοράσουν εκείνα. Δεν έχει σημασία αν αυτό που θα αγοράσει είναι μικρό και οικονομικό (κάτι επομένως που θα μπορούσατε να το αγοράσετε εσείς). Σημασία έχει η διαδικασία, τα μικρά βήματα προς αυτό, η αναθεώρηση (είναι τα βήματά μου σωστά; μήπως πρέπει να αλλάξω κάτι;) και η επιβράβευση στην πορεία.
Έπειτα, σε κάθε ηλικία, υπάρχουν στόχοι τους οποίους το παιδί μπορεί να θέσει και να τους πετύχει: να ντύνεται μόνο του/ να κάνει ποδήλατο χωρίς ροδάκια/ να μάθει να κολυμπάει/ να στρώνει το κρεβάτι του/ να τρώει πιο υγιεινά. Το ζήτημα εδώ είναι η υπομονή, η ενίσχυση και η λιγότερη δυνατή παρέμβαση που κάνουν πολλοί γονείς, ακόμα και για εξοικονόμηση χρόνου (π.χ πολλοί γονείς σκέφτονται: «Ας φτιάξω το δωμάτιό του, αφενός γιατί θα το κάνω πιο γρήγορα και αφετέρου θα είναι πολύ πιο τακτοποιημένο.») Η ενίσχυση αφορά στις παροτρύνσεις και στις επιβραβεύσεις των γονιών και κατά την προσπάθεια, όχι μόνο όταν το παιδί θα έχει ολοκληρώσει τον στόχο.
Τέλος, υπάρχουν πολλοί δημιουργικοί τρόποι να καταγράφετε τα μικρά βήματα και τους στόχους των παιδιών και να τους υπενθυμίζετε τους στόχους τους. Mπορείτε, για παράδειγμα, να φτιάξετε αυτόν τον απλό πίνακα επιβράβευσης και να καταγράφετε μαζί (ή να σημειώνει το παιδί μόνο του) καθημερινά τις μικρές «επιτυχίες» του. Την επιβράβευση μπορεί να την αποφασίζετε από κοινού με το παιδί και είναι καλό να είναι κάτι που θα είναι εποικοδομητικό (αντί για γλυκά, για παράδειγμα, μια βόλτα στον Ζωολογικό Κήπο).
Το να θέτει ένα παιδί τους σωστούς για εκείνο στόχους και να τους κατακτά το βοηθάει να προσπαθεί περισσότερο, να μην φοβάται την αποτυχία, να έχει υγιή αυτοπεποίθηση, να νιώθει ικανοποιημένο από την προσπάθειά του και να εστιάζει σε αυτή. Εξάλλου, ένας στόχος χωρίς κάποιο σχέδιο, είναι απλώς μια ευχή. Ας το βοηθήσουμε, λοιπόν, να κάνει τις ευχές του πραγματικότητα!