Ο αυτοκράτορας δεν ήταν αφελής. Απεναντίας γνώριζε πολύ καλά πως οι δύο ράφτες ήταν απατεώνες ολκής και πως αμείφθηκαν αδρά για να του ράψουν –τάχα- το ρούχο που μόνο οι έξυπνοι έβλεπαν. Ποσώς τον ένοιαζε αν περιβαλλόταν από έξυπνους συμβούλους. Άλλο είχε στο μυαλό του…
Τη μέρα που ο αυτοκράτορας έκανε την παρέλαση, παρόλο που περιφερόταν γυμνός, κανείς δεν τολμούσε να πει την αλήθεια, μη τυχόν και θεωρηθεί χαζός. Μόνο ένα μικρό παιδί φώναξε το ολοφάνερο: «Ο βασιλιάς είναι γυμνός!».
Αυτή ήταν η κρίσιμη στιγμή. Από την αντίδραση του κόσμου θα κρίνονταν όλα. Είτε ο λαός θα συμφωνούσε με το προφανές και θα ξεσπούσε επανάσταση ενάντια στον ψεύτη αυτοκράτορα είτε θα προφασιζόταν πως ήταν έξυπνος και θα συνέχιζε να υπηρετεί με δουλοπρέπεια.
Για μια στιγμή επικράτησε η απόλυτη ησυχία. Όλοι ζύγιζαν τις επιλογές τους. Σε λίγα δευτερόλεπτα, όμως, η μάζα κινήθηκε εναντίον του μικρού παιδιού: «Πώς τολμάς εσύ ο μωρός να υψώνεις τη φωνή σου ενάντια στον βασιλιά και τους έξυπνους συμπολίτες σου;». Το παιδί κατηγορήθηκε για ανόητο και απομονώθηκε από τις ιαχές της έξαλλης μάζας.
Τότε, ο αυτοκράτορας χάρηκε, γιατί έβγαλε το συμπέρασμά του. Ήταν έτοιμος να περάσει στο επόμενο βήμα που θα τον καθιέρωνε για πάντα στην εξουσία. Την επόμενη μέρα ο βασιλιάς ανακήρυξε αλλαγή πολιτεύματος. Η χώρα από τη μοναρχία θα πέρναγε στη φάση της δημοκρατίας. Αυτός ο λαός ήταν έτοιμος για αυτό…
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
Τη μέρα που ο αυτοκράτορας έκανε την παρέλαση, παρόλο που περιφερόταν γυμνός, κανείς δεν τολμούσε να πει την αλήθεια, μη τυχόν και θεωρηθεί χαζός. Μόνο ένα μικρό παιδί φώναξε το ολοφάνερο: «Ο βασιλιάς είναι γυμνός!».
Αυτή ήταν η κρίσιμη στιγμή. Από την αντίδραση του κόσμου θα κρίνονταν όλα. Είτε ο λαός θα συμφωνούσε με το προφανές και θα ξεσπούσε επανάσταση ενάντια στον ψεύτη αυτοκράτορα είτε θα προφασιζόταν πως ήταν έξυπνος και θα συνέχιζε να υπηρετεί με δουλοπρέπεια.
Για μια στιγμή επικράτησε η απόλυτη ησυχία. Όλοι ζύγιζαν τις επιλογές τους. Σε λίγα δευτερόλεπτα, όμως, η μάζα κινήθηκε εναντίον του μικρού παιδιού: «Πώς τολμάς εσύ ο μωρός να υψώνεις τη φωνή σου ενάντια στον βασιλιά και τους έξυπνους συμπολίτες σου;». Το παιδί κατηγορήθηκε για ανόητο και απομονώθηκε από τις ιαχές της έξαλλης μάζας.
Τότε, ο αυτοκράτορας χάρηκε, γιατί έβγαλε το συμπέρασμά του. Ήταν έτοιμος να περάσει στο επόμενο βήμα που θα τον καθιέρωνε για πάντα στην εξουσία. Την επόμενη μέρα ο βασιλιάς ανακήρυξε αλλαγή πολιτεύματος. Η χώρα από τη μοναρχία θα πέρναγε στη φάση της δημοκρατίας. Αυτός ο λαός ήταν έτοιμος για αυτό…
Περισσότερα έργα μου εδώ.
