Υπήρξε ζώο μ' ένστικτα, ορμές γεμάτο
κι ένας άνθρωπος που βούλιαξε στον πάτο
που στη βροχή ποτέ δεν κράταγε ομπρέλα
σε κάθε κίνδυνο έλεγε χαμογέλα.
Εγκλωβισμένος σε μια πόλη που πεθαίνει
παγιδευμένος σ' ένα σώμα που ασθμαίνει.
Ένα κορμί που τυραννιέται και πονάει
μία ψυχή μόλις ξεψύχησε και πάει
να πραγματώσει κάθε παράτολμη ορμή
σε έναν κόσμο που δεν ξέρει τι είναι μη
να νιώσει, να παίξει, να χορέψει στη βροχή
δίχως τον κίνδυνο μήπως και καταβραχεί
να αναπνεύσει έναν αέρα καθαρό
να αναπαυθεί σε έναν τόπο χλοερό.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
κι ένας άνθρωπος που βούλιαξε στον πάτο
που στη βροχή ποτέ δεν κράταγε ομπρέλα
σε κάθε κίνδυνο έλεγε χαμογέλα.
Εγκλωβισμένος σε μια πόλη που πεθαίνει
παγιδευμένος σ' ένα σώμα που ασθμαίνει.
Ένα κορμί που τυραννιέται και πονάει
μία ψυχή μόλις ξεψύχησε και πάει
να πραγματώσει κάθε παράτολμη ορμή
σε έναν κόσμο που δεν ξέρει τι είναι μη
να νιώσει, να παίξει, να χορέψει στη βροχή
δίχως τον κίνδυνο μήπως και καταβραχεί
να αναπνεύσει έναν αέρα καθαρό
να αναπαυθεί σε έναν τόπο χλοερό.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
