Ένα παγόβουνο η μοναξιά μου
στη μέση του χειμώνα
η απελπισμένη η ματιά μου
το κρύο βλέπει σαν κανόνα.
Μια λειψυδρία η μοναξιά μου
τρομάζει και την άνοιξη
τα πάντα καίει η φωτιά μου
ποτέ δεν γνώρισα κατάνυξη.
Όποια εποχή τώρα κι αν μπαίνει
για μένα φέρνει μια πληγή
ούτε η μοναξιά δίπλα μου μένει
μόνος πορεύομαι στη γη.
Μία κουβέρτα η μοναξιά μου
που με σκεπάζει καλοκαίρι
ασφυκτιάς έρμη καρδιά μου
κι ένας δεν σου 'δωσε το χέρι.
Αέρας είναι η μοναξιά μου
σαν μπαίνει το φθινόπωρο
τα φύλλα διώχνει μακριά μου
και μένω μόνος στο χινόπωρο.
Όποια εποχή τώρα κι αν μπαίνει
για μένα φέρνει μια πληγή
ούτε η μοναξιά δίπλα μου μένει
μόνος πορεύομαι στη γη.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
στη μέση του χειμώνα
η απελπισμένη η ματιά μου
το κρύο βλέπει σαν κανόνα.
Μια λειψυδρία η μοναξιά μου
τρομάζει και την άνοιξη
τα πάντα καίει η φωτιά μου
ποτέ δεν γνώρισα κατάνυξη.
Όποια εποχή τώρα κι αν μπαίνει
για μένα φέρνει μια πληγή
ούτε η μοναξιά δίπλα μου μένει
μόνος πορεύομαι στη γη.
Μία κουβέρτα η μοναξιά μου
που με σκεπάζει καλοκαίρι
ασφυκτιάς έρμη καρδιά μου
κι ένας δεν σου 'δωσε το χέρι.
Αέρας είναι η μοναξιά μου
σαν μπαίνει το φθινόπωρο
τα φύλλα διώχνει μακριά μου
και μένω μόνος στο χινόπωρο.
Όποια εποχή τώρα κι αν μπαίνει
για μένα φέρνει μια πληγή
ούτε η μοναξιά δίπλα μου μένει
μόνος πορεύομαι στη γη.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
