Ελληνικά χαϊκού - Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Γίνε νερό και

προσαρμόσου σε όλες

τις καταστάσεις.

Γίνε ήλιος και

μοίρασε σε όλους φως

ανεξαιρέτως.

Γίνε αέρας

βοήθα στον απόπλου

και δώσε πνοή.

Γίνε φωτιά και

δώρισε στον άνθρωπο

της γνώσης το φως.

Γίνε χώμα και 

πρόσφερε το έδαφος

για νέες ρίζες.

Γίνε άνθρωπος

αγάπα και βοήθα

τον συνάνθρωπο.

Ρώτησε κι ας
σε περάσουν για χαζό
αλλιώς θα είσαι.

Να μην λυπάσαι

αν μπορείς να το φτιάξεις

κι αν δεν μπορείς.

Αποτύγχανα

συνέχεια κι έτσι

πέτυχα πολλά.

Μην κρατάς αυτό

που φεύγει, γιατί διώχνεις

ό,τι έρχεται.

Η τύχη ψάχνει
ένα σπίτι με γέλιο
για να φωλιάσει.

Αν μπορείς ή δεν

μπορείς να δώσεις λύση,

μην ανησυχείς.

Ένα βιβλίο

αρκεί να ταξιδέψεις

σ' όλο τον κόσμο.

Προχωρώ αργά,

αλλά σταθερά. Έτσι

φτάνω γρήγορα.

Σκέψου όσο θες,

μα όταν τελειώσεις,

άρχισε πράξεις.

Θεός που ξέρει

πόσο πολύ μου λείπεις

κλαίει με βροχή.

Πάνω στην κορφή

φτάνουν πουλιά και φίδια,

Σαν τι έφτασες;

Σκεπτόμενος να

έχει καλά γηρατειά

ξέχασε να ζει.

Μετά την μπόρα

το ουράνιο τόξο

μπρος σου θα φανεί.

Από εμένα

σ' εσένα δρόμος

ανηφορικός.

Αν θες να φτάσεις

ψηλά, μην κοιτάς απλώς

φτιάξε μια σκάλα.

Όμορφο άνθος

δεν σημαίνει πως έχει

νόστιμο καρπό.

Μέγα ταξίδι

γίνεται και με ένα

βήμα τη φορά.

Σκισμένο ρούχο

η θλίψη, σπίτι πρέπει

να αφήνεται.

Την αμαρτία

που 'ναι αμαρτία να

μη γίνει, κάν' την.

Άνεμος ήσουν

πρώτα δρόσισες γλυκά

μετά θέριεψες. 

Κυλάει μπροστά

σαν ποτάμι η ζωή

χωρίς γυρισμό.

Κατάλαβα την

αγάπη των γονιών μου

όταν γέννησα.

Το χέρι που σε

ταΐζει δάγκωσε και

ταΐσου μόνος.

Μερικές φορές

καλύτερα να φεύγεις

παρά να μένεις.

Δροσερό φιλί

χρειάζονται οι μέρες

του καλοκαιριού.

Ζεστή αγκαλιά

χρειάζονται οι νύχτες

ενός χειμώνα.

Αφού την κάμπια

η πεταλούδα διώξει

μετά πεθαίνει.

Βάτραχος βάλτου

δεν ξέρει τ' απέραντο

μίας θάλασσας.

Όταν νυχτώνει

σε φέρνω στο μυαλό μου

όπως σε θέλω.

Τον χρόνο πίσω

μακάρι να γύρναγα

λίγο πριν σε δω.

Να βρω εσένα

έψαχνα κι έχασα

τώρα εμένα.

Κυριευμένος

απ' το πάθος έχασε

τα λογικά του. 

Όσο παγερή

κι αν είσαι, πάνω μου

θα καείς όλη.

Φίλα όποιον θες

την κάψα των χειλιών μου

δεν θα τη νιώσεις.

Όταν τον άλλον

φιλάς, μη φαντάζεσαι

πάλι εμένα.

Θα σε ήθελα

δικιά μου, αλλά εσύ

χαραμίζεσαι.

Μέσα στο χάος

του μυαλού μου βρίσκεσαι

σε αταξία.

Εάν γυναίκα
θέλει κάτι θα φτάσει
ως τον ουρανό.

Ανέβαλλε τη

ζωή για μετά

αλλά πέθανε.

Φορώ τα μαύρα

στις γιορτές και τα άσπρα

μόνο στις λύπες.

Ψηφίζουν νόμους

και διατάξεις για μένα

χωρίς εμένα.

Το κρύο φαΐ
υποφέρεται, όχι
το κρύο βλέμμα.

Αφήνω χώρο
να περάσουν τα παιδιά
και οι μανάδες.

Έψαχνα να βρω

ολόκληρος χαμένος

τ' άλλο μου μισό.

Εγώ δουλεύω

και η τύχη μου όλο

κοιμάται βαθιά.

Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Περισσότερα έργα μου εδώ.