Φοράς τη μάσκα σου
και μοιάζεις με
ανθισμένο ροδοπέταλο
ευωδιαστό κι ελκυστικό.
Έλκομαι κατά πάνω σου
μαγεμένος
από τη θεσπέσια μυρωδιά σου
και τη λουλουδένια όψη.
Κι ύστερα βγάζεις τη μάσκα,
ρίχνεις το άνθος
και μένεις μόνο με τ' αγκάθια
που ξεσκίζουν τη σάρκα μου
και ματώνουν την καρδιά μου.
Βιάστηκες πολύ
να βγάλεις μόνη σου τη μάσκα.
Ήξερα καλά πως ένα όμορφο τριαντάφυλλο
κρύβει κάτω του κοφτερά αγκάθια.
Το ήθελα, όμως, να σε κόψω και να κοπώ από εσένα.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
και μοιάζεις με
ανθισμένο ροδοπέταλο
ευωδιαστό κι ελκυστικό.
Έλκομαι κατά πάνω σου
μαγεμένος
από τη θεσπέσια μυρωδιά σου
και τη λουλουδένια όψη.
Κι ύστερα βγάζεις τη μάσκα,
ρίχνεις το άνθος
και μένεις μόνο με τ' αγκάθια
που ξεσκίζουν τη σάρκα μου
και ματώνουν την καρδιά μου.
Βιάστηκες πολύ
να βγάλεις μόνη σου τη μάσκα.
Ήξερα καλά πως ένα όμορφο τριαντάφυλλο
κρύβει κάτω του κοφτερά αγκάθια.
Το ήθελα, όμως, να σε κόψω και να κοπώ από εσένα.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
