Οι δύο λέξεις συγχέονται, αφού είναι σχεδόν ομόηχες. Ωστόσο, διαφέρουν τόσο σημασιολογικά όσο και ετυμολογικά.
Ενδελεχής είναι: 1. εκείνος που χαρακτηρίζεται από μεγάλη διάρκεια και αδιάπτωτη συνέχεια, ο συνεχής, ο αδιάλειπτος, ο εξακολουθητικός, ο ακατάπαυστος (π.χ. ενδελεχές πυρ) 2. αυτός που συντελείται ή διεξάγεται με επιμέλεια και επιμονή, ο επιμελής, ο επίμονος, ο προσεγμένος (π.χ. ενδελεχής εξέταση / έρευνα / μελέτη).
Η λέξη παράγεται από το εν + δέλεχος ομόρριζο του αρχαίου δολιχός «μακρύς» και σήμαινε «μακρύς, διηνεκής, ακατάπαυστος, συνεχής», από όπου η κύρια σημερινή σημασία της λέξης «επιμελημένος, προσεκτικός, λεπτομερής».
Εντελεχής είναι ο πλήρης, εκείνος που χαρακτηρίζεται από τελειότητα.
Η λέξη παράγεται από το ουσιαστικό εντελέχεια, γνωστό αριστοτελικό όρο (από το εντελής + έχω, «αυτός που έχει το «τέλος», τον σκοπό μέσα του», άρα «πλήρης, ολοκληρωμένος»), που δήλωσε την ολοκληρωμένη ενέργεια και την ολοκληρωμένη μορφή σε σχέση με την ύλη που «δυνάμει» δημιουργεί τη μορφή.
Περισσότερα γλωσσικά λάθη εδώ.
Ενδελεχής είναι: 1. εκείνος που χαρακτηρίζεται από μεγάλη διάρκεια και αδιάπτωτη συνέχεια, ο συνεχής, ο αδιάλειπτος, ο εξακολουθητικός, ο ακατάπαυστος (π.χ. ενδελεχές πυρ) 2. αυτός που συντελείται ή διεξάγεται με επιμέλεια και επιμονή, ο επιμελής, ο επίμονος, ο προσεγμένος (π.χ. ενδελεχής εξέταση / έρευνα / μελέτη).
Η λέξη παράγεται από το εν + δέλεχος ομόρριζο του αρχαίου δολιχός «μακρύς» και σήμαινε «μακρύς, διηνεκής, ακατάπαυστος, συνεχής», από όπου η κύρια σημερινή σημασία της λέξης «επιμελημένος, προσεκτικός, λεπτομερής».
Εντελεχής είναι ο πλήρης, εκείνος που χαρακτηρίζεται από τελειότητα.
Η λέξη παράγεται από το ουσιαστικό εντελέχεια, γνωστό αριστοτελικό όρο (από το εντελής + έχω, «αυτός που έχει το «τέλος», τον σκοπό μέσα του», άρα «πλήρης, ολοκληρωμένος»), που δήλωσε την ολοκληρωμένη ενέργεια και την ολοκληρωμένη μορφή σε σχέση με την ύλη που «δυνάμει» δημιουργεί τη μορφή.
Περισσότερα γλωσσικά λάθη εδώ.
