·
Επιλογή ενός
θέματος από τη σύγχρονη πραγματικότητα. Είναι θέμα κοινό, από την καθημερινή
εμπειρία.
·
Η
πραγματικότητα παρουσιάζεται αντικειμενικά, χωρίς εξιδανίκευση ή εξωραϊσμό, και
τις περισσότερες φορές με κριτική διάθεση.
·
Παρουσίαση
ανθρώπινων τύπων συνηθισμένων και καθημερινών, χωρίς τίποτα το ηρωικό.
·
Προσπάθεια
για αποκάλυψη της ψυχολογίας του ήρωα, κυρίως μέσω των πράξεών του, και για
ερμηνεία της συμπεριφοράς.
·
Η αντίδραση
στον ρομαντισμό δεν σημαίνει ότι τα έργα είναι απαλλαγμένα τελείως
από ρομαντικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα το υποκειμενικό στοιχείο δεν είναι
δυνατόν να απουσιάσει από κανένα έργο. Η διαφορά μεταξύ των δύο ρευμάτων είναι
ότι στον ρομαντισμό το υποκειμενικό και ατομικό στοιχείο είναι συνειδητά υπερτονισμένο.
·
Λεπτομερής
και ακριβής απόδοση της εξωτερικής πραγματικότητας με πιστότητα και
αληθοφάνεια. Αυτό επιτυγχάνεται με εκτενείς περιγραφές χώρων, αντικειμένων,
ανθρώπων.
·
Ρεαλιστική,
δηλαδή αληθοφανής, οργάνωση της πλοκής: στα ρεαλιστικά έργα δεν έχουν θέση οι
απιθανότητες των ρομαντικών έργων, όπως οι ήρωες που σώζονται συνεχώς ως εκ
θαύματος από κινδύνους ή ήρωες που εμφανίζονται ξαφνικά την πιο
"κατάλληλη" στιγμή.