«Δεν θέλω να φωνάζω στο παιδί μου!»: Τι να κάνετε για να μη βγαίνετε εκτός εαυτού με τα παιδιά

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0





Δεν υπάρχει γονιός που, κάπου κάπου, δεν χάνει την ψυχραιμία του με τα παιδιά. Υπάρχουν φορές, όμως, που αντιδράμε υπερβολικά με αποτέλεσμα η κατάσταση να ξεφεύγει από τον έλεγχό μας και να τους φωνάζουμε πολύ. Όπως είναι φυσικό, αμέσως μετά μας τρώνε οι τύψεις και κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να εξιλεωθούμε. Τι πρέπει να κάνουμε, λοιπόν, για να μην φτάνουμε σ'αυτό το σημείο; Πώς θα διορθώσουμε την συμπεριφορά μας για να μην θυμώνουμε άδικα με τα παιδιά μας;

Μην παίρνετε πολύ προσωπικά τα λάθη σας

Για κάποιο λόγο εμείς οι μαμάδες παίρνουμε πολύ προσωπικά τα λάθη των παιδιών μας-σαν να ήταν δικά μας. Οποιαδήποτε μορφή ανυπακοής, σκανταλιάς ή κακής συμπεριφοράς μεταφράζεται σε δική μας αποτυχία και αυτό μας δημιουργεί ανασφάλεια και θυμό.  Θεωρούμε ότι η εικόνα που έχουν τα παιδιά στον περίγυρό μας αντανακλά το πώς είμαστε ως γονείς, ξεχνώντας όμως ότι τα παιδιά είναι...παιδιά.
Καλό είναι, λοιπόν, να μην αντιδράμε υπερβολικά στην συμπεριφορά και τις επιλογές τους. Όταν νιώθετε ότι είστε έτοιμη να χάσετε τον έλεγχο και να τους φωνάξετε, αναρωτηθείτε πρώτα τι είναι αυτό που πυροδοτεί τον θυμό σας. Αν είναι όντως σημαντικό και αν αξίζει την αναστάτωση που θα δημιουργηθεί.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να επιβληθείτε στον εαυτό σας και να συγκρατηθείτε. Μόνο έτσι θα μπορέσετε να αξιολογήσετε την κατάσταση ώστε να συμπεριφερθείτε σωστά. Και μην, ξεχνάτε ότι τα παιδιά μαθαίνουν να φέρονται σωστά με το να παρατηρούν και να μιμούνται τους ανθρώπους γύρω τους, και ειδικά εσάς.

Ξεκουραστείτε - η κούραση φέρνει θυμό

Οι ατελείωτες υποχρεώσεις, το καθημερινό τρέξιμο, η έλλειψη ύπνου και προσωπικού χρόνου είναι οι πιο συνηθισμένοι παράγοντες που συντελούν στην σωματική και στην ψυχολογική μας κούραση. Και είναι περιττό να αναφέρουμε πως η εξάντληση μεγεθύνει τις καταστάσεις και δημιουργεί εντάσεις από το μηδέν.
Ακόμη και το παραμικρό λάθος των παιδιών ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι  μας και πριν το καταλάβουμε έχουμε βάλει τις φωνές.
Η λύση στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι καλός ύπνος και λίγη ώρα για τον εαυτό μας. Αν νιώθετε ότι η υπομονή σας έχει εξαντληθεί και ότι δεν μπορείτε με κανέναν τρόπο να συγκρατήσετε τα νεύρα ή τα δάκρυά σας… βάλτε το στα πόδια. Πηγαίνετε μια βόλτα να αποφορτιστείτε, ζητήστε βοήθεια από τον σύζυγο και τους παππούδες (χωρίς ενοχές!) για να ξεκουραστείτε. Η φράση «χαρούμενη μαμά, χαρούμενα παιδιά» είναι πέρα για πέρα αληθινή! Βάλτε, λοιπόν, προτεραιότητα τον εαυτό σας για να μην φωνάξετε ξανά άδικα στα μικρά σας.

Μην έχετε υπερβολικές απαιτήσεις από το παιδί

Είναι απόλυτα υγιές να έχουμε απαιτήσεις από τα παιδιά μας, καθώς με αυτόν τον τρόπο τους μαθαίνουμε να έχουν φιλοδοξίες και να αγωνίζονται για το καλύτερο. Δυστυχώς, όμως, κάποιες φορές το παρακάνουμε και τους ζητάμε πολλά.
Οι υπερβολικές απαιτήσεις και η αίσθηση ότι το παιδί μας είναι ικανό να καταφέρει τα πάντα στην εντέλεια, εκτός του ότι προκαλεί αρνητικές συνέπειες στον ψυχισμό του, μας δημιουργεί ένα επιπλέον άγχος-το οποίο τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται με νεύρα και φωνές.
Ένας συνειδητοποιημένος γονιός καταλαβαίνει ότι το παιδί του δεν μπορεί να αριστεύσει σε ό,τι κάνει. Επίσης γνωρίζει ότι η οποιαδήποτε επιτυχία ή αποτυχία του παιδιού δεν αφορά τον ίδιο προσωπικά. Ξέρει ότι ο άνθρωπος που μεγαλώνει δεν προέκταση του εαυτού του, αλλά ξεχωριστή προσωπικότητα. Γι΄ αυτό αντί να πιέζουμε τα παιδιά να επιτύχουν, ας τα βοηθήσουμε να γίνουν καλύτερα σε αυτό που πραγματικά είναι. Μόλις κάνετε αυτή τη σκέψη κτήμα σας, θα δείτε τεράστια αλλαγή στην συμπεριφορά σας.
Το να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας μπορεί κάποιες φορές να μοιάζει ακατόρθωτο, αλλά δεν είναι. Θέλει προσωπική δουλειά και προσπάθεια όπως όλα στη ζωή! Δεν είστε μόνες, γι’ αυτό μην ανησυχείτε!

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)