Ποίημα για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Δεν αξίζει πια να γράφω
ο κόσμος προτιμά την εικόνα
και οι στίχοι είναι ανήμποροι
ν' αλλάξουν την καθεστηκυία τάξη.

Καλύτερα πια να μην γράφω
να σώσω την υπόληψή μου
που με κοροϊδεύουν οι γνωστοί
σαν γραφικό ονειροπόλο.

Αυτά και άλλα πολλά σκεφτόμουν
και μπήκα στον πειρασμό
να σκίσω τα χαρτιά
τις πένες να πετάξω.

Μέχρι που είδα τον πιτσιρικά
στο πίσω μέρος του σχολείου
σαν κλέφτης ύπουλα
τον χώρο να τσεκάρει
και με κεφαλαία γράμματα
στον τοίχο να τον γράφει
εκείνον τον επαναστατικό στίχο
ξεχασμένο εν πολλοίς
μα πλέον αναγεννημένο
από τη γραφή του μικρού.

Και τότε σκέφτηκα πως αξίζει
αξίζει να υπάρχει ποίηση
για καθεμία σπίθα
που μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά
σε κάθε ξερή συνείδηση.

Αξίζει - Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Περισσότερα ποιήματα εδώ.