Τα καλά νέα έρχονται από τη Μασσαλία, μέσω ενός φαρμάκου που ανακαλύφθηκε πριν από 70 χρόνια και είναι το πλέον κατάλληλο για τη θεραπεία της ελονοσίας. Πρόκειται για την χλωροκίνη που χρησιμοποιήθηκε σε κλινικές δοκιμές σε νοσοκομείο της Μασσαλίας, με ιδιαίτερα ελπιδοφόρα αποτελέσματα, καθώς μετά τη χορήγηση του το 75% των ασθενών εντοπίστηκαν αρνητικοί στον ιό.
O καθηγητής Ιατρικής και Διευθυντής του Μεσογειακού Ινστιτούτου Μολυσματικών Ασθενειών της Μασσαλίας, Ντιντιέ Ραούλτ έκανε τις κλινικές δοκιμές σε 24 άτομα και δήλωσε «εντυπωσιασμένος» από το αποτέλεσμα. Στους ασθενείς χορηγήθηκε επί έξι ημέρες το φάρμακο Plaquenil, που περιέχει μικρή δόση χλωρικίνης (600 milligram). Υστερα από τις έξι αυτές ημέρες, μόνο το 25% των ασθενών εξακολουθούσε να φέρει τον ιό, ενώ στο ίδιο διάστημα το ποσοστό των ανθρώπων που δεν έλαβαν θεραπεία και παρέμειναν μολυσμένοι ήταν 90%.
«Είναι απίστευτο. Ο μέσος όρος διάρκειας της μόλυνσης από τον κορωνοϊό είναι 20 ημέρες. Και όσοι έχουν πεθάνει εξακολουθούν να τον έχουν στον οργανισμό τους», δήλωσε ο διευθυντής του IHU, καθώς ύστερα από μόλις έξι ημέρες ο ιός εξαφανίστηκε στους 18 από τους 24 ασθενείς, οι οποίοι έπαψαν να είναι μεταδοτικοί. Οι υπόλοιποι έξι εξακολουθούν να υποβάλλονται στη θεραπεία και αναμένονται τα αποτελέσματα και για αυτούς.
Το βράδυ της Τρίτης η γαλλική φαρμακοβιομηχανία Sanofi δήλωσε ότι είναι έτοιμη να προσφέρει στις γαλλικές αρχές εκατομμύρια δόσεις του ανθελονοσιακού Plaquenil, το οποίο έχει και το αβαντάζ του χαμηλού κόστους.
Τώρα οι επιστήμονες επιδιώκουν να εφαρμόσουν το πρωτόκολλο σε περισσότερους ασθενείς με κορωναϊό. «Οι δοκιμές είναι πολλά υποσχόμενες και θα επεκταθούν σε περισσότερους ασθενείς», δήλωσε ο Γάλλος κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμπεθ Ντιάγιε, τονίζοντας όμως ότι οι νέες κλινικές δοκιμές θα διεξαχθούν με ομάδα ανεξάρτητη από τον καθηγητή Ραούλτ. Πρόσθεσε ότι χρειάζεται προσοχή, διότι «σε αυτό το στάδιο δεν έχουμε επαρκή επιστημονικά στοιχεία ότι η θεραπεία λειτουργεί».
Προσοχή συστήνουν και πολλοί ειδικοί, ελλείψει περαιτέρω μελετών και λόγω των παρενεργειών που μπορεί να είναι σοβαρές, ειδικά σε περίπτωση υπερδοσολογίας. Αυτή η θεραπεία ελονοσίας συνήθως δεν συνιστάται για άτομα άνω των 65 ετών, ακριβώς η ηλικιακή ομάδα στην οποία ο κορωναϊός είναι πιο θανατηφόρος.
Σύμφωνα με το μεγάλο ραδιοφωνικό δίκτυο «Europe 1», πολλοί ασθενείς στη Γαλλία έχουν βιαστεί, σπεύδοντας να αγοράσουν χλωροκίνη, η οποία παρουσιάζει έλλειψη στα φαρμακεία στη Γαλλία (και όχι μόνο). Σε δηλώσεις του στο Europe 1 ο διακεκριμένος νεφρολόγος Ζιλμπέρτ Ντιρά τόνισε ότι είναι πολύ νωρίς για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, επισημαίνοντας τον κίνδυνο, ιδιαίτερα για ανθρώπους με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό. «Πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός γιατί το φάρμακο έχει πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες και ειδικότερα προκαλεί βλάβη στον αμφιβληστροειδή με απώλεια όρασης που μπορεί να είναι μη αναστρέψιμη. Επίσης σε κάποιες περιπτώσεις προκαλεί διαταραχές στην κυκλοφορία του αίματος που μπορεί να οδηγήσουν σε καρδιακή ανακοπή».
Ο καθηγητής Ραούλτ πάντως βάσισε, όπως προαναφέρθηκε, τα αποτελέσματά του, σε μικρή δοσολογία. Αιτία για τη διεξαγωγή της έρευνας του αποτέλεσε μια επιστολή που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «BioScience Trends», προερχόμενη από μια ανακοίνωση της κινεζικής κυβέρνησης την 17η Φεβρουαρίου, σχετικά με τη συνδρομή της χλωροκίνης στην καταπολέμηση του Sars-Cov-2.
Λόγω… προέλευσης η επιστολή κατηγορήθηκε τότε ως «fake news», αλλά ο Ντιντιέ Ραούλτ έχει τελείως διαφορετική άποψη. «Ο καθηγητής Ζονγκ Νασάν απέδειξε ότι η χλωροκίνη βελτιώνει σημαντικά την κλινική εικόνα. Στη Σαουδική Αραβία, τη χώρα που έχει πληγεί περισσότερο από διάφορους τύπους κορωνοϊών τα τελευταία χρόνια, ο επιδημιολόγος Ζιάντ Μέμις τη συνιστά επίσης ως βασική θεραπεία. Αυτοί οι δύο επιστήμονες είναι οι καλύτεροι στον κόσμο στην αντιμετώπιση κορωνοϊών, αλλά στη Γαλλία δεν τους ακούμε, μάλλον επειδή ο ένας είναι Κινέζος και ο άλλος Σαουδάραβας. Επιπλέον η χλωροκίνη έχει περιληφθεί στο επίσημο πρωτόκολλο και στη Νότια Κορέα. Δεν είναι λίγο παράξενο να υψώνουμε τέτοιου είδους τείχη στην Επιστήμη και παράλληλα να κάνουμε λόγο για παγκοσμιοποίηση;»